перғауын

См. также в других словарях:

• перғауын — ар. зат. Мысыр патшаларының атағы …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• жоя — 1 1. (Қ орда: Сыр., Жал., Арал) атыз, қауын қарбыз егетін жер. Дақыл егінді атызға (қ.) күллі овощты ж о я ғ а егеміз Қ орда., Арал). 2. (Түрікм.: Таш., Мары, Тедж.) мақта қатарларының арасындағы өзекшелер, жүйектер. Қауын, мақтаның ж о я л а р ы …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• күләбі — (Жамб.: Мер., Луг., Шу; Ақт., Қараб.; Қ орда: Арал, Сыр., Жал.; Түрікм.: Таш., Ашх., Мары) қабығы қатты, еті қалың суық күзге жақын пісетін қош иісті, тәтті қауын. Қауын сатып алсаң к ү л ә б і с і н ал, к ү л ә б і ең тәтті қауынның бірі Қ орда …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• азар — 1 (Орал: Жән., Жымп., Орда; Гур.: Маңғ., Есб.; Ақт., Ойыл; Жезқ., Ұлы.) зорға, әрең. Өзеннен осы жерге а з а р ж е т т і м (Орал, Жән.). Дыңғызыл ауылына пошта 7 8 күнде а з а р қатынасады («Ж. жол», 17.01.1932). Артына жалтақ жалтақ қарап, а з а …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• сыпыра — 1 (Жамб.: Жам., Шу; Шымк.: Мақт., Арыс; Алм.: Кег., Жам.; Қ орда: Қарм., Сыр., Жал.; Қарақ.) нан жаятын, нан илейтін, диірмен астына салатын дастарқан (көбіне теріден жасалады). С ы п ы р а н ы әкелші, қамыр салып қояйын (Жамб., Жам.). Қане,… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі