орынша

См. также в других словарях:

• орынша — (Түрікм., Таш.) кішкене орындық. Мен де бір о р ы н ш а н ы алдым да, дастарқанға жақындадым (Түрікм., Таш.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• Кулумбетов, Узакбай Джильдирбаевич — Узакбай Джильдирбаевич Кулумбетов …   Википедия

• тіктеу — (Түрікм.: Тахта, Таш., Көнеүр., Тедж., Мары, Ашх.) орынша қалдыру, қалпында қалдыру. Сол кезде министр келіп, осы мектепті т і к т е й кетті (Түрікм., Тахта). [Түрікменше дикелтмек қалпына келтіру (Рус. туркм. сл., 1956); өзб. тикламок қалпына… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• асатемір — зат. сөйл. Мосы. Орынша А с а т е м і р г е іліп қайнатқан шәугімдегі шайын құйып, маған ұсынды (Қ. Тұрсынқұлов, Анды Қарақыз, 12) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• мырзамсы — ет. Мырза болғансу, мырзамсыну. Орынша жұрт көзінше м ы р з а м с ы п, кісі үйінде жастыққа шынтақтап жатқанды жек көремін (Р.Тоқтаров, Ғасыр наны, 166) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі