-
41 поганый
-ая; -ое1) ашарга ярамый торган, ашалмый торган, агулы2) разг. пычрак, шакшы, шакшы сулар сала торган3) прост. начар, яман, бозык4) уст.; рел. хәрам -
42 последний
-яя; -ее1) соңгы, ахыргы, актык, актыккы, азаккы2) яңа, иң яңа, соңгы3) ( окончательный) соңгы4) иң начар, иң әшәке5) ( только что упомянутый) соңгысы, әйтеп кителгән6) в знач. сущ. последнее с актыгы, соңгысы, азаккысы, калдык• -
43 скверный
-ая; -ое1) әшәке, шакшы, нәҗес, әдәпсез, кабахәт2) начар, койты -
44 совратить
сов.( кого-что) юлдан яздыру, аздыру, бозык (начар) юлга кертү, бозык (начар) юлга бастыру -
45 ужасный
-ая; -ое1) коточкыч, кот чыккыч, куркыныч, имәнеч2) разг. коточкыч, чиктән тыш, искиткеч, бик нык, бик көчле3) разг. бик начар, бик яман -
46 умысел
-
47 хлипкий
-
48 шӱкшӧ
шӱкшӧГ.: шӱкшӹ1. плохой, изношенный, ветхий; обладающий отрицательными качествами или свойствами, неисправный; пришедший в ветхость, негодность от носки, продолжительной работы и т. дШӱкшӧ сату плохой товар;
шӱкшӧ корно плохая дорога;
шӱкшӧ шагат плохие часы.
Еҥын чиемже сайжак огыл: тоштемше пинчак, йолыштыжо шӱкшӧ кем. «Ончыко» У человека одежда не особенно хорошая: поношенный пиджак, на ногах изношенные сапоги.
Тиде жапыште шӱкшӧ чиеман Лыставий пӧртыш пурен шогале. К. Смирнов. В это время в дом вошла Лыставий в изношенной одежде.
2. обветшалый, ветхий, старыйШӱкшӧ оралте ветхое строение.
Йорло марий тунажым шӱкшӧ вӱташке петырен. С. Чавайн. Бедный мужик загнал свою тёлку в обветшалый хлев.
Кугыза суртышкыжо уэш пӧртылеш – шӱкшӧ пӧрт ончылно тудын куваже шинча. К. Васин. Старик снова возвращается домой – перед ветхим домом сидит его старуха.
3. дряхлый, одряхлевший, старый, ветхийЧодыраште айдемат йомеш. Теве Пылеҥер ялыште ик шӱкшӧ кува йомын. М. Шкетан. В лесу и человек теряется. Вот в деревне Пылеҥер потерялась одна дряхлая старуха.
Шӱкшӧ ава ойла, шортеш. О. Ипай. Старая мать говорит, плачет.
4. прост. плохой, дрянной, скверный, никудышный, никчёмный, никуда не годный(Шумелёв:) Шӱкшӧ бухгалтер! Н. Арбан. (Шумелёв:) Дрянной бухгалтер!
– Эх, начар вет илыш, шӱкшӧ. И. Васильев. – Эх, плохая же жизнь, никудышная.
-
49 грустный
прил., грустно нареч.1. (син. печальный; ант. радостный) салху, салхуллǎ, тунсǎхлǎ, кичем; грустные мысли салхуллǎ шухǎшсем; грустное настроение тунсǎхлǎ кǎмǎл2. (син. плачевный) япǎх, начар, кулянмалла; грустные результаты работы ĕç тухǎçĕ начар -
50 дрянь
сущ.жен.1. (син. хлам) ǎпǎр-тапǎр, ǎптǎр-каптǎр, çÿп-çап; выбросить всю дрянь из дома пĕтĕм апǎр-тапǎра килтен кǎларса пǎрах2. япǎх, начар, путсĕр; дрянь человек путсĕр сын; дело дрянь ĕç-пуç начар -
51 неплохой
прил. (син. хороший), неплохо нареч.япǎх мар, начар мар, лайǎх, самай; нынче урожай неплохой кǎçал тыр-пул тухǎçĕ начар мар; мы неплохо отдохнули эпир лайǎх кантǎмǎр -
52 ничего
1. ним те, нимĕн те; ничего не скажешь ним те калаймǎн; ничего нет нимĕн те çук2. нареч. (син. сносно) юрать, пырать, аптрамасть, начар мар; он чувствует себя ничего вǎл хǎйне начар мар туять; ♦ Ничего, всё будет хорошо! Темех мар, пурте лайǎх пулать! -
53 плохой
прил. (ант. хороший), плохо нареч.япǎх, начар, усал; плохой товар япǎх тавар; плохое здоровье начар сывлǎх; ученик плохо подготовил урок вĕренекен урока япǎх хатĕрленнĕ ♦ хуже некуда япǎхран та япǎх -
54 скверный
прил. (син. плохой), скверно нареч.япǎх, усал, начар; скверная погода япǎх çанталǎк; мальчик ведёт себя скверно ача хǎйне начар тыткалать -
55 удовлетворительный
прил., удовлетворительно нареч.çителĕклĕ, вǎтам, начар мар; дела идут удовлетворительно ĕçсем начар мар пырǎççĕ -
56 худой
1прил. (ант. толстый, полный)хǎрǎк, типшĕм, начаркка, хыткан, хǎйпашка; худой человек хыткан çын; худое лицо типшĕм сǎн-пит2прил., худо нареч. (син. плохой; ант. хороший, добрый)япǎх, начар; худые вести начар хыпарсем; старик худо слышит старик япǎх илтет -
57 барабанить
-
58 безголосый
-
59 бездарный
-ая; -ое1) ( лишённый таланта) талантсыз, булдыксыз, сәләтсез, уңмаган2) ( выполненный неталантливо) талантсыз (эшләнгән), начар (эшләнгән) -
60 бездорожный
-ая; -оеюлсыз, начар юллы
См. также в других словарях:
начар — (НАЧАРАЮ, НАЧАРЛАНУ) (НАЧАРЛЫК) – с. 1. Кире сыйфатлары яки үзлекләре булган; куелган таләпләргә туры килми торган, түбән сыйфатлы; түбән бәя бирелә торган; киресе – яхшы. Күңелсез, әйбәт булмаган. Үз эшендә осталыгы булмаган, булдыксыз. Тиешенчә … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
чар-начар — рәв. кит. Ирекле ирексез, ирексездән, ихтыярсыздан; теләсә дә, теләмәсә дә … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
вездеход — Начар юллардан яки юлсыз җирдән йөрү өчен махсус автомобиль … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
чепиләнү — Начар күрә торганга әйләнү, бозылу (күзләр тур.) … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
Красномайск (Чувашия) — У этого термина существуют и другие значения, см. Красномайск. Деревня Красномайск Страна РоссияРоссия … Википедия
әшәке — с. 1. Начар, ямьсез әшәке кием. Ямьсез, шыксыз (йөз, кыяфәт тур.). Сасы, бик начар әллә ниткән әшәке ис бар 2. Явыз, түбән; нәфрәт уята торган; усал, бик начар холыклы (кеше һәм хайван тур.) әшәке җанлы куркак бәндә 3. Начар, тупас, сүгенүле… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
алама — с. 1. Иске, тузган, сәләмә. и. күч. Предмет яки зат исеменнән соң килеп, кемне яки нәрсәне начар, түбән итеп, мыскыллап әйтелә көтүче аламасы юри шулай тотты 2. и. Тузган, иске әйберләр, чүпрәк чапрак 3. күч. Ярлы, хәерче 4. күч. Начар, әшәке.… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
кыңгыр — (КЫҢГЫРАЙТУ) (КЫҢГЫРАЮ) – рәв. Нин. б. яссылыкка карата почмак ясап, беркадәр кырынайтып. с. Яссылыкка карата почмак ясап торган; кырынайган, авыш. КЫҢГЫР КАРАУ – Начар карау. КЫҢГЫР КИТМӘҮ – Начар булмау, зарар килмәү. КЫҢГЫР ЭШ – Начар эш, яман … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
түбән — с. 1. Җиргә яки берәр нәрсә өстенә якын. рәв. Җиргә якын, түбәнтен 2. Аскы, астагы. рәв. Аска таба, аска. и. Ас, аскы урын 3. Түбәнге (1) 4. Уйсу, иңкү түбән җир 5. Елга тамагына якын, шуңа таба булган 6. Ишеккә якынрак булган; киресе: түр 7. рәв … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
Новые Карьявды (Новобалтачевский сельсовет) — У этого термина существуют и другие значения, см. Новые Карьявды. Село Новые Карьявды башк. Яңы Ҡаръяуҙы Страна … Википедия
авыр — I. с. 1. Үлчәүгә күп тарта торган, зур үлчәүле; киресе: җиңел 2. Кайгылы, борчулы. Матди яктан кыенлашкан, җитмәүчелекле, бәхетсез (тормыш, язмыш тур.) 3. рәв. Әкрен, ашыкмыйча, салмак 4. Каты, җитди авыр яра 5. Зур хезмәт, физик яки акыл көче… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге