-
1 лабырҕат
побуд. от лабырҕаа=; ытыһын охсон лабырҕатта он громко хлопал в ладоши. -
2 лабырҕаа
звукоподр. 1) издавать сильные хлопающие звуки; 2) говорить медленно и громко.
См. также в других словарях:
лабыр-лобыр — Бик ачык булмаган тавышлар чыгарып, ашыгып сөйләшү тавышын белдерә … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
