-
81 дать
* * *совер. в разн. знач. дацьдать в зубы прост. груб.
— даць у зубыя тебе дам разг.
— я табе дам— даць знаць, даць гасла— даць сябе адчуць, дацца ў знакі— патурбавацца, паклапаціцца, парупіцца, падбацьдать стрекача, дать тягу
— даць цягу, даць драпака (драла)— не дай божа, барані (крый) божа -
82 добрасываться
страд. дакідацца, дакідвацца -
83 докидываться
страд. дакідацца, дакідвацца -
84 домётываться
I несовер. страд. портн. дафастрыгоўваццаабкідацца, абкідваццаII несовер. страд. дакідваццасм. домётывать II 1, 3 -
85 забрасываться
-
86 закидываться
страд. закідацца, закідвацца -
87 закинуться
-
88 заметаться
-
89 зашвыриваться
страд. зашпурвацца, закідацца -
90 знать
ведаць; відаць; знаць* * *I несовер. ведаць, знаць— дае сябе адчуваць (адчуць), давацца (дацца) у знакіделай, как знаешь
— рабі, як ведаеш (як хочаш)знаем мы вас ирон.
— ведаем мы васзнай наших шутл.
— ведай нашых— ведаць, чаго хто варты, ведаць цану каму-чамукак знаешь (знает, знаете, знают)
— як знаеш (знае, знаеце, знаюць), як хочаш (хочаце, хочуць)не знать веку (износу, износа)
— не мець зносуне могу знать уст.
— не ведаюто и знай разг.
— раз-пораз, сюд-тудтолько и знает (знаю, знаешь и т.д.), что…
— толькі і ведае (ведаю, ведаеш и т.д.), што…II знаць, род. знаці жен. III вводн. сл. відацьесли бы знать, что... (переводится соответствующими личными формами глаг.
ведаць) — каб жа ведаў, каб жа ведала, каб жа ведалі(должно быть) мабыць, мусіць -
91 класться
-
92 набросаться
(вдоволь, много побросать) накідацца -
93 навалиться
наваліцца; узлегчы; узьлегчы* * *1) (придавить своей тяжестью) наваліцца, налегчы2) (накрениться, наклониться) мор. наваліцца, нахінуцца3) (нападать в большом количестве) наваліцца, накідацца -
94 надёргиваться
I несовер. страд. нарываццанаскубацца, наскубваццасм. надёргивать III несовер. страд. накідацца, накідваццасм. надёргивать II -
95 накидываться
возвр., страд. накідацца, накідвацца -
96 намётывать
* * *I несовер.1) (меча, набрасывать) накідаць, накідвацьII несовер. портн. фастрыгаваць(петли) абкідаць, абкідвацьII несовер. страд. накідваццасм. намётывать I 1II несовер. страд. нафастрыгоўваццаабкідацца, абкідваццасм. намётывать II -
97 намечаться
-
98 нападать
апаноўваць; нападаць* * *I (напа́дать)совер. нападацьII (напада́ть) III (напада́ть)несовер. (на кого-что)1) нападаць3) (жадно набрасываться) прост. накідвацца, кідацца4) (случайно обнаруживать) нападаць, натыкацца, натрапляць -
99 напускаться
-
100 нашвыриваться
страд. накідацца, накідвацца
См. также в других словарях:
вывестися — 1. апраўдацца, зняць з сябе абвінавачванне; 2. даказаць; 3. знішчыцца, выкараніцца; 4. выйсці, пазбавіцца права на карыстанне … Старабеларускі лексікон
усправедливитися — апраўдацца, давесці ісціну … Старабеларускі лексікон