зымырау

См. также в других словарях:

• запқының тасындай зырқырау — (ҚХР) тез жүру, зымырау, жоғары қарқынмен жүру. ... жазаңға шыға, з а п қ ы н ы ң т а с ы н д а й з ы р қ ы р а п зулаған сайын жаңа әйнек сырлары қиыс қарсыдан көтерілген күнге шағылысып, жарқ жұрқ ете қалады да, керқапталдарға сағым ойнатады (Ғ …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• зәңгу — 1. (Шымк., Мақт.) басы ауған жаққа кету, қаңғыру. Біздің шал кейде есекке мініп з ә ң г і п кетеді (Шымк., Мақт.). 2. зымырау, зыту. Әлгі кісі сөйтті де, есегіне міне сала з е ң г і п кетті (Шымк., Мақт.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• зымғу — (Шымк., Шәу.) зымырау, зулау. Күндердің өзі з ы м ғ ы п өтіп бара жатыр ғой! (Шымк., Шәу.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• зыпқу — (Орал, Жән.) жүйтку, зымырау. Мына үлкен жолмен машиналар з ы п қ ы й д ыа у! (Орал, Жән.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• құлию — 1 (Орал, Орда) құдию. Құйрық атып қ ұ л и я, түлкідей қашқан зымия (Орал, Орда) 2 (ҚХР) төмен қарай зымырау, құлдырау …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• шайтан шалу — (Сем.: Көкп., Ақс.) зымырау, құстай ұшу, құйқылжу (аттың шабысы туралы). Бұл ат шапқанда ш а й т а н ш а л а д ы (Сем., Ақс.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• еңіре — ет. Зымырау, заулау. Әкейдің лашын деп тұрған құсы лақтырған тастай боп е ң і р е п келген күйі үйрекке сақ ете қалды (А. Сейдімбеков, Тауға біткен., 38) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі