-
1 бесчестить
-
2 позорище
* * *ср. -
3 срамить
-
4 марать
брудзіць; крэсліць; крэсьліць; пляміць; пэцкаць* * *несовер.1) (грязнить) пэцкаць, брудзіць3) (плохо рисовать, писать) разг. крэмзаць, пэцкаць, мазаць4) (вычёркивать) крэсліць, касаваць -
5 подлежать
підлягати, підпадати чому, належати до чого. [Підлягати критиці, осудові, ганьбі, карі, контролі]. Дело -жит судебной палате - справа підлягає судовій палаті. Он -жит юридической ответственности за противозаконный поступок - він підлягає правній (законній) відповідальності за лихий учинок. Он -жит смертной казни - він повинен смертної кари (Стор.). Это -жит такому-то ведомству - це належить до такого відомства. Дело не -жит спору - справа не підлягає сперечанням, справа без(су)перечна. Это -жит сомнению - це річ (справа) непевна (сумнівна). Это не -жит сомнению - це річ (справа) певна (безперечна, безсумнівна).* * *підляга́ти -
6 бесчеститься
страд. ганьбіцца, няславіцца -
7 заушать
несовер. уст.1) (кого — давать пощёчину, бить по уху) даваць аплявуху -
8 клеймить
-
9 мараться
* * *1) (пачкаться) пэцкацца, брудзіцца2) (пачкать, быть марким) пэцкацца, мазацца3) перен. пэцкацца, паскудзіццане стоит мараться разг.
— не варта пэцкацца4) страд. пэцкацца, брудзіцца, забруджваццапляміцца, няславіцца, ганьбіццакрэмзацца, пэцкацца, мазаццакрэсліцца, касаваццасм. марать -
10 обесславливать
несовер. абнеслаўляць, знеслаўляць -
11 обесславливаться
возвр., страд. абнеслаўляцца, знеслаўляцца -
12 позорить
-
13 позорящий
1) прич. які (што) ганьбіць, які (што) ганьбуесм. позорить -
14 поносить
бэсціць; бэсьціць* * *I несовер. (порочить) ганьбіць, знеслаўляць(оскорблять) зневажаць, абражацьII совер. (к носить) панасіць, (долго, неоднократно) разг. папанасіць, папаношваць -
15 поноситься
I несовер. страд. ганьбіцца, знеслаўляцца, лаяццазневажацца, абражаццасм. поносить III совер. (пробыть в носке) панасіцца -
16 посрамлять
-
17 посрамляться
-
18 прославлять
-
19 прославляться
-
20 славить
- 1
- 2
См. также в других словарях:
задавити — (задовати) 1. прычыняць, учыняць, рабіць; полички задавати біць рукой па твары, даваць аплявухі; раны задавати наносіць раны; 2. ствараць, дадаваць; працу задавати браць на сябе лішні клопат; 3. прыпісваць каму н. што н., дакараць,… … Старабеларускі лексікон
задовати — задавити (задовати) 1. прычыняць, учыняць, рабіць; полички задавати біць рукой па твары, даваць аплявухі; раны задавати наносіць раны; 2. ствараць, дадаваць; працу задавати браць на сябе лішні клопат; 3. прыпісваць каму н. што н., дакараць … Старабеларускі лексікон
легцеважити — не шанаваць, ганьбіць … Старабеларускі лексікон
лекцеважити — пагарджаць, ганьбіць … Старабеларускі лексікон