Перевод: с французского на все языки

со всех языков на французский

бедег(у)ар

См. также в других словарях:

  • аспан — ир. зат. Төбедегі кеңістік, көк, әуе …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • алақаблан — (ҚХР) әркелкі, әр түрлі, ала құла. Беталыстары бәйге төбедегі қызқуар еді. А л а қ а б л а н топ лепіріп жүріп бұған да жетті («Шұғыла») …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • арқалық — 1 (Жамб., Шу; Көкш., Қ ту; Орал: Жән., Жаңғ., Чап.; Қар.; Рес., Қалм.) үй төбесіне салатын бел ағаш. А р қ а л ы қ т а р ы ң жақсы екен (Жамб., Шу). Мына а р қ а л ы қ т ы тапқан ақ екенсің (Орал, Жән.). А р қ а л ы қ ағаштар жетпей тұр (Көкш., Қ …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • арқасы қамырдай — (Жамб., Жам.) семіз, арқасы жұп жұмыр. Тас төбедегі «Бес жылдық» колхозына үкімет тарапынан өсіруге берген қойлардан 13 майда ортан қолдай, а р қ а с ы қ а м ы р д а й екі семіз қойы жоғалды («Кол шы», 1934, №24) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • сүмелек — 1 (Орал, Қара.; Қарақ.) еріген қар не мұз суының салбырай қатуы. Март айында төбедегі қар еріп, с ү м е л е к т е р қатқан (Орал, Қара.). Әйнектің с ү м е л е г і н қағып түсіретін шақтар келеді (Х. Есенж., Ақ Жай., 10). [Өзбекше сумалак (Узб.… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • сырғауыл — 1 (Көкш.: Қ ту, Еңб.; Сем.: Көкп., Ақс., Абай, Шұб.; Павл., Ерт.; Қост., Жанг.; Рес., Орын.) қарыға, арқалық, мәтке үстіне салатын жіңішке мәтке ағаш. Мәткенің (қ.) үстіне салатын с ы р ғ а у ы л жетпей отыр (Көкш., Қ ту). С ы р ғ а у ы л мойын,… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • шайқалау — (Маң.: Маңғ., Шевч.) шайқау, шайқап қозғау. Толқын қайықты қатты ш а й қ а л а ғ а н д а, түрімнің ішінде жатып, сырттағы толқынның жалын төбедегі терезеден көріп жатасың (Маң., Шевч.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • күлдіреуішті — сын. Күлдіреуіші бар, күлдіреуіш салынған. Төбедегі күміс к ү л д і р е у і ш т і абажа шаңырақ емес, қатарластыра жабылған қайың салдаулар қайда жатқанын бірден ақ есіне түсірді (М. Мағауин, Аласапыран, 177) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • қуыр — зат. жерг. Мұржа. Төбедегі түтін тартар жалғыз қ у ы р д ы ң аузынан сүңгілер салбырайды (Ш.Мұртазаев, Қызыл жебе, 11) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»