-
1 атау
атаудиал. пучина (келге теҥыз вӱд)Теҥыз атау морская пучина.
(Мӱйым) памаш шинчаштет, кӱ лончыштет, кужу кӧрган тектыштет, теҥыз атауштет кычалын. Кум. мут. Искал мёд в ключе, в каменных щелях, в глубоких дуплах, в морской пучине.
-
2 атау
I перех.1) называ́ть/назва́ть; именова́ть/наименова́ть книжн.; присва́ивать (присво́ить, дава́ть/дать) и́мя (чьё, кого, какое) || назва́ние, номина́ция || назывно́й, номинати́вныйурамны берәр герой исеме белән атау — назва́ть у́лицу и́менем (какого-л.) геро́я
әсәрне ничек дип атарга — како́е назва́ние дать произведе́нию
сүзнең атау функциясе — номинати́вная фу́нкция сло́ва
2) ( при именном перечислении) называ́ть/назва́ть, поименова́ть (свидетелей, соавторов, все произведения)катнашучыларның бөтенесен дә атау — назва́ть всех уча́стников
3) прозыва́ть/прозва́ть (кем, чем, каким) (человека, местность, случай, явление); называ́ть/назва́ть, звать; дава́ть (дать) назва́ние (про́звище) ( какое)үзәнне "кояшлы" дип атау — прозва́ть доли́ну "со́лнечной"; дать доли́не назва́ние "со́лнечная"
4) обзыва́ть/обозва́ть (кого, кем) (хвастуном, трусом, бездельником)берәүне аю дип атау — обозва́ть (кого-л.) медве́дем
5) (оце́нивать) отзыва́ться/отозва́ться (о ком, о чём); называ́ть/назва́ть (каким что, кого)берәр китапны яхшы дип атау — хорошо́ отозва́ться о какой-л. кни́ге
6) в знач. нареч. атапа) по и́мени (имена́м) (приглашать за стол президиума, упоминать кого в докладе); по фами́лиямб) (по отде́льности) поимённо, по имена́м (фами́лиям)в) ли́чно (отправить посылку на чьё-л. имя)директорның үзенә атап язылган хат — письмо́, адресо́ванное дире́ктору
г) конкре́тно (указать чью-л. фамилию, обратить внимание на какой-л. недостаток)д) специа́льно, наро́чно (для чего, кого) (прийти куда, написать пьесу для какой-л. труппы, коллекционировать картины для какой-л. выставки)туйга дип атап әзерләгән сыйлар — угоще́ния, пригото́вленные специа́льно к сва́дьбе
•- атап әйтсәк
- атап әйтү
- атап бетергесез
- атап куелган
- атап кую
- атап күрсәтү
- атап үтелгән
- атап чыгу
- атап
- атаган
- атау җөмлә II сущ.о́стров (речной, озёрный, пойменный, пастбищный); острово́к || островно́й (луг, климат)- атау сыманяр буе атаулары — прибре́жные острова́ (островки́)
- атау кебек
- атау рәвешендә
- атау сыман булып
- атау кешесе
- атау-атау булып
- атау халкы
- атауда яшәүче
- атауда торучы -
3 атау
-
4 атау
-
5 атау
Iназывать по имени; упоминатьII грам. -
6 атау
диал. пучина (келге теҥыз вӱд). Теҥыз атау морская пучина.□ (Мӱйым) памаш шинчаштет, кӱ лончыштет, кужу кӧрган тектыштет, теҥыз атауштет кычалын. Кум. Мут. Искал мёд в ключе в каменных щелях, в глубоких дуплах, в морской пучине. -
7 атау җөмлә
лингв. назывно́е (номинати́вное) предложе́ние -
8 атау
называть -
9 атау
-
10 атау
1. adamak2. atamak, adlandırmak -
11 атау
гл1. называть, назвать, именовать2. поименовать, перечислять3. прозывать, прозвать, звать; обзывать, обозвать кого кем -
12 атау
именовать; предназначить -
13 атау …ы
номинативный -
14 атау
-
15 атау
-
16 атау
-
17 атау
atama, termin -
18 атау
adamak, atamak -
19 атау
adamak, atamak -
20 атау
Iет.ياد کردنIIзат.عنوان
См. также в других словарях:
атау — I. ф. 1. Кемгә яки нәрсәгә исем кушу, атама бирү. Кем яки нәрсә дип исемләү, йөртү 2. рәв. АТАП – Нәр. б. берәр кешегә аерым билгеләп, багышлап, хаслап. Багышлап, төбәп. Адреслап. Исемен әйтеп. АТАУ КИЛЕШЕ – иск. Баш килеш. II. АТАУ – иск. Утрау … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
атау — зат. Адамның өлер алдындағы ең соңғы асы, тамағы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
атау — 1 Қ орда., Арал; Қарақ.) кішкене арал, құрлық жер. Аралдың кейбір балық заводы а т а у д а тұрады Қ орда., Арал). Құланды маңы, Возрождение, Лазарева а т а у л а р ы н а балықшылар жегін (қ.), сонан балық аулату, балық сақтайтын орындар,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
атау-кере — зат. Адамның өлер алдындағы ең соңғы асы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
атау, азасы жоқ — (Қарақ.) дымы жоқ, құр алақан … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
пидаға өзін атау — (ҚХР) жанын пида ету, тәуекелге бел байлау, өмірін қиюға дайын болу. Мейір, шапағат ойламай, қанатты бастықпен жұлымдаған екен, Шалқар п ид а ғ а ө з і н а т а й д ы (Ғ. Қан., Бұрқ., 378) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
Документы Диего де Кастро Титу Куси Юпанки — Документы Титу Куси Юпанки Diego de Castro Titu Cusi Yupanqui. Documentos de 1565 1570. Автор: Диего де Кастро Титу Куси Юпанки Жанр … Википедия
Атавды — Деревня Атавды башк. Атауҙы Страна РоссияРоссия … Википедия
кере — зат. Адамның өлер алдында ішкен соңғы тағамы, атау. зат. Адамның ішкен соңғы тамағы, атау … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
көке — зат. Туыстық қатынасты білдіретін атау. Ағайынды екі адамның үлкенінен туған ұл немесе қыздары әкесін «көке» деп атайды. «Көке» сөзі кейде өз әкесін атау үшін де қолданылады. Бала атасына бауыр басып, өз әкесін, аға деп есептеген жағдайда оны… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
арақоспақ — зат. Лөкті айыр өркеш түйенің інгеніне шөгеруден пайда болған будан (Қазақш. мал атау., 55). Қазақтар түйені тұқымдарына қарай бекбатша, қолбатша, қылағай, оқпақ, жамбоз, қалбағай, біртуар, а р а қ о с п а қ, мырзақоспақ т.б. деп атайды (Қаз. мал … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі