-
1 относиться
адносіцца; датычыцца; датычыць; ставіцца* * *I несовер.1) (проявлять своё отношение) адносіцца, ставіцца2) (иметь касательство) тычыцца, датычыцца, датычыцьзалічацца, залічваццасм. относить III совер. (износиться) разг. знасіцца -
2 обращаться
абарачацца; абарочвацца; абыходзіцца; абяртацца; зьвяртацца* * *несовер.2) перен. (устремляться, направляться) накіроўвацца, кідаццаабарачацца (у каго, у што, кім, чым)станавіцца (кім-небудзь, чым-небудзь)при росте промышленности капиталы обращаются очень быстро
— пры росце прамысловасці капіталы абарачаюцца вельмі хутказвяртацца, накіроўваццаабарачацца (у каго, у што, кім, чым)см. обращать -
3 уноситься
-
4 любовно
-
5 приурочиваться
прысвячацца; прысьвячацца; прыстасоўвацца* * *страд. прымяркоўвацца, прызначацца, прыстасоўвацца -
6 снисходить
несовер. (к кому, чему-либо) книжн. уважаць (каго, што), адносіцца паблажліва (да каго, чаго), рабіць ласку (каму)см. снизойти -
7 нога
* * *волка ноги кормят посл.
— воўка ногі кормяцьи руками, и ногами
— і рукамі, і нагаміодна нога здесь, другая — там
— адна нага тут, другая — там -
8 разладиться
См. также в других словарях:
животный — 1. жывёльны; 2. які адносіцца да жыцця, жыццёвых праяўленняў, пачынанняў; книги животные кнігі жыцця, у якія, па хрысціянскаму веравучэнню, заносіліся ўчынкі, дзеянні праведнікаў; 3. які адносіцца да жывата (страўніка, кішэчніка і пад.) … Старабеларускі лексікон
залежати — I 1. грунтавацца на чым н.; 2. мець дачыненне, адносіцца да чаго н.; 3. залежаць ад каго н.; 4. змяшчацца; уяўляць сабой; 5. быць павінным, належаць II 1. застацца ляжаць, заляжацца; 2. прымыкаць, знаходзіцца побач … Старабеларускі лексікон
горотинский — харутанскі, які адносіцца да харутан, што жылі на тэрыторыі сучаснай Славеніі … Старабеларускі лексікон
доконанье — 1. заканчэнне, завяршэнне; доконанье живота смерць; 2. ажыццяўленне, выкананне; 3. даказванне, устанаўленне праўды (часцей праз суд); 4. смерць, скананне; 5. дагавор, пагадненне; быти въ доконанью знаходзіцца ў дагаворных адносінах … Старабеларускі лексікон
докончанье — 1. дагавор, пагадненне; быти въ докончании знаходзіцца ў дагаворных адносінах; вечное докончание бестэрміновы дагавор аб міры; держати въ докончаньи (каго н.) выконваць умовы дагавору (з кім н.); 2. канец, заканчэнне; 3. смерць, скананне,… … Старабеларускі лексікон
заводитися — 1. наладжваць, заводзіць (сяброўства і пад.); 2. уцягвацца (уступаць у пэўныя адносіны з кім н.); 3. судзіцца; въ право заводитися падаваць справу ў суд; 4. выступаць; узнімацца, падымацца супраць каго н., чаго н … Старабеларускі лексікон
