-
1 абыну-сөртенү
неперех.; собир.; см. абынуабынды-сөртенде, ләкин үз аягы белән менде тауга — он спотыка́лся, оступа́лся, но подня́лся в го́ру на свои́х нога́х
тормыш катлаулы ул: абынган чагың да, сөртенгән чагың да була — жизнь - (э́то) сло́жная шту́ка: быва́ет и спотыка́ешься, и оступа́ешься
-
2 абыну
неперех.1) прям.; перен. спотыка́ться/споткну́ться, спотыкну́ться, оступа́ться/оступи́ться || спотыка́ниеабына атлау — шага́ть спотыка́ясь (оступа́ясь)
абынып егылу — споткну́ться (оступи́ться) и упа́сть
ташка абыну — споткну́ться о ка́мень
баскычта абынды — оступи́лся (споткну́лся) на ле́стнице
тормышта абыну — спотыка́ться (оступа́ться) в жи́зни
сарыкның егылганы да күренми, дөянең абынганы да күренә — (посл.) овца́ упадёт - не замеча́ют, верблю́д осту́пится - ви́дят
•- абынып китү -
3 абынгалау-сөртенгәләү
многокр. от абыну-сөртенү -
4 абынышу-сөртенешү
совм. от абыну-сөртенү
См. также в других словарях:
сөртенү — I. 1. Юынгач, тирләгәч тәннең юешен сөртү 2. Ислемай кебек нәрсә сибенү. II. СӨРТЕНҮ – 1. Абыну 2. күч. Эштә тормышта: ялгышлык эшләү; уңышсызлык бәхетсезлеккә очрау … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
