-
1 обвинение
абвінавачанне; абвінавачаньне; абвінавачванне; абвінавачваньне; зьвінавачанне; зьвінавачаньне* * * -
2 обвинять
-
3 винить
-
4 вменять
-
5 изобличать
-
6 уличать
несовер.— выкрываць чыю-небудзь хлусню, лавіць каго-небудзь на хлусні2) (свидетельствовать против кого-либо, доказывать) сведчыцьдаводзіць, даказваць -
7 изобличить
-
8 обвинить
-
9 уличить
См. также в других словарях:
задавити — (задовати) 1. прычыняць, учыняць, рабіць; полички задавати біць рукой па твары, даваць аплявухі; раны задавати наносіць раны; 2. ствараць, дадаваць; працу задавати браць на сябе лішні клопат; 3. прыпісваць каму н. што н., дакараць,… … Старабеларускі лексікон
задовати — задавити (задовати) 1. прычыняць, учыняць, рабіць; полички задавати біць рукой па твары, даваць аплявухі; раны задавати наносіць раны; 2. ствараць, дадаваць; працу задавати браць на сябе лішні клопат; 3. прыпісваць каму н. што н., дакараць … Старабеларускі лексікон
габати — 1. праследаваць, нападаць; 2. абвінавачваць, выклікаць у суд … Старабеларускі лексікон
конати — 1. выконваць што н.; 2. даводзіць да канца; 3. абвінавачваць, сведчыць; караць; 4. паміраць … Старабеларускі лексікон
фольдровати — скардзіцца, абвінавачваць … Старабеларускі лексікон
