-
1 χυτή
-
2 χυτῇ
-
3 χυτή
р (-ήρος) ο ковш (для литья) -
4 χυτή
χυτόςpoured: fem nom /voc sg (attic epic ionic) -
5 χυτός
2 of dry things, heaped up, Hom., only in phrase χυτὴ γαῖα a mound of earth, esp. a sepulchral mound, like χῶμα, Il.6.464, 14.114, Od.3.258; soχυτῇ θινί Opp.H.2.635
;χυτὰ κόνις IG14.1721.5
([place name] Rome), cf. 12(8).38.4 ([place name] Lemnos); also χυτή alone (sc. γαῖα) Epigr.Gr.1034.25 ([place name] Callipolis).b Subst., χυτός, ὁ, = χῶμα, mound, bank, dyke, Hdt.7.37.3 χ. λιμήν protected by a mole or mound, A.R.1.987, ubi v. Sch.II cast, melted,ἀρτήματα λίθινα χυτά Hdt.2.69
;ἐν σκύφῳ χυτῆς λίθου Epin.1.8
; χ. ἄργυρος, πίσσα, Thphr.Lap.60, Nic.Al. 116;χαλκός Orib.49.3.8
; τὰ χυτά things fused or welded together, Iamb. in Nic.p.81P. -
6 χυτός
η, ό[ν]1) вылитый, разлитый, пролитый; 2) рассыпанный; просыпанный; разбросанный;χυτή κόμη — распущенные волосы;
3) выплавленный;χυτός σίδηρος — чугун;
4) литой;5) перен. стройный;χυτή κορμοστασιά — стройный стан;
χυτή γάμπα — стройная нога;
αυτός έχει χυτό σώμα — у него стройная фигура;
6) хорошо сидящий (о платье) -
7 χυτός
χυτός, adj. verb. von χέω, 1) gegossen, ausgegossen, u. von trockenen Dingen, geschüttet, aufgeschüttet; χυτὴ γαῖα, aufgeschüttete Erde, Erd- u. bes. Grabhügel, Il. 6, 464. 14, 114. 23, 256 Od. 3, 258; – οἱ χυτοί = χώματα, Wälle, Dämme, Her. 7, 37; – χυτὴν ἐπὶ γαῖαν ἔϑεντο Ap. Rh. 4, 1536. – 2) flüssig gemacht, geschmolzen; ἀρτήματα λίϑινα χυτά Her. 2, 69, vom Glase; vgl. ἐν σκύφῳ χυτῆς λίϑου Epinic. bei Ath. X, 432 b; καὶ ἄπηκτον Arist. H. A. 3, 17. – 3) übh. fließend, flüssig; νέκταρ Pind. Ol. 17, 7; πίσσα Nic. Al. 116; – auch vom Haupthaare, wallend, Ther. 503. – 4) angeschwemmt, angespült, – 5) übertr., nach allen Seiten hin ergossen, weit verbreitet, dah. in Menge vorhanden, χυτοὶ ἰχϑύες, die in großen Schwärmen wandernden Zugfische (sonst ῥυάδες), Arist. H. A. 5, 9.
-
8 ὕαλος
ὕαλος, ἡ, urspr. ein jeder helle, glasartig durchsichtige Stein; vom Steinsalz od. Alabaster, bei Her. 3, 24; eben so vom Bergkrystall, vom Bernstein u. dgl.; bes. von durchsichtigen Harzen u. Gummiarten. Später gew. das Glas, das zu Herodots Zeit noch χυτὴ λίϑος, gegossener Stein hieß, vgl. ἀρτήματα λίϑινα χυτά, Her. 2, 69; Epinic. bei Ath. X, 432 c; Plat. Tim. 61 b, wie Strab. XIV, 758; ὑπὸ γλαυκῆς ὑάλου κλειομένην νάρδον, Antiphil. 6 (VI, 250). – Ein Brennspiegel, wahrscheinlich von Krystall, λίϑος διαφανής, ἀφ' ἷς τὸ πῦρ ἅπτουσι, Ar. Nubb. 758; vgl. Plin. H. N. 3, 67. 37, 10, wo auch gläserne, mit Wasser gefüllte Kugeln zu solchem Gebrauch erwähnt werden, u. σκάφιον. – Spätere Schriftsteller haben auch ὕελος, ἡ u. ὁ, vgl. Lob. Phryn. 309; B. A. 68, 22; bei Her. schwanken die mss. zwischen beiden Formen. – Am richtigsten von ὕω abzuleiten, eigtl. das Wasserähnliche, Durchsichtige bezeichnend.
-
9 кирпич
η πλίνθος, το πλιθάρι, разг. το τούβλοоблицовочный - см. лицевой -Русско-греческий словарь научных и технических терминов > кирпич
-
10 γαῖα
γαῖα, ἡ, gen.Aγαίης Hom.
(and Antiph., v. infr.), Trag. γαίας, dat. , S.Aj. 659, E.Med. 736, etc., acc. γαῖαν: nom. γαίη only in late Poets, IG14.1935, etc.; [dialect] Dor. γαίᾱ ib.803 ([place name] Naples): pl.γαῖαι Od.
(v. infr.), LXX 4 Ki.18.35, al.:—poet. for γῆ, land, country, φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν to one's dear father land, Il.2.140, al.;γαῖάν τε τεὴν δῆμόν τε Od.8.555
: pl.,οὐδέ τις ἄλλη φαίνετο γαιάων 12.404
, D.P.882.2 earth, χυτὴ γ. earth thrown up to form a cairn, Il.23.256; ὦ γ. κεραμί, of potters' earth, Eub.43, cf. Sannyr.4;κύτος πλαστὸν ἐκ γαίης Antiph.52.3
; the forms γαιῶν, γαίαις, γαίας in codd. of LXX are written for γεῶν, etc.3 earth, as an element,ὑμεῖς.. ὕδωρ καὶ γ. γένοισθε Il.7.99
;ἐμοῦ θανόντος γ. μειχθήτω πυρί Trag.Adesp.513
;γαίης καὶ ὕδατος ἐκγενόμεσθα Xenoph.33
, cf. Emp.17.18, 109.1, etc. -
11 λίθος
A stone, Hom., etc.; esp. of the stones thrown by warriors, τρηχὺς λ., λ. ὀκριόεις, Il.5.308, 8.327; also, stonequoit, Od.8.190;ἑλέσθαι.. ἐκ γαίας λίθον A.Fr.199.4
; of building- stones,λίθοι βασιλικοί PSI4.423.28
, PCair.Zen.499.20 (both iii B.C.): prov., ; λίθον ἕψειν 'to lose one's labour', Ar.V. 280; also of stupid persons, 'blockheads', , cf. Thgn.568, Pl.Hp.Ma. 292d, Gal.9.656; λ. τις, ou) dou/lh Herod.6.4; προσηγορεύθη διὰ τὸ μὴ φρονεῖν λ., of Niobe, Philem.101;ὥσπερ λίθον ζῆν Pl.Grg. 494a
sq.; λίθῳ λαλεῖς prov. of ἀναίσθητοι, Macar.5.61.2 stone as a substance, opp. wood, flesh, etc.,ἐπεὶ οὔ σφι λ. χρὼς οὐδὲ σίδηρος Il.4.510
; λαοὺς δὲ λίθους ποίησε turned into stone, petrified, 24.611, cf. Pl.Smp. 198c; so [νῆα] θεῖναι λ. Od.13.156
; as an emblem of hard-heartedness, , cf. Theoc.3.18.II λίθος, ἡ, twice in Hom., Il.12.287, Od.19.494, just like masc., also in Theoc.7.26, Bion Fr.1.2: later mostly of some special stone, as the magnet is called Μαγνῆτις λ. by E.Fr. 567 (but ἡ λίθος simply in Democr.11k, Arist.Ph. 267a2, cf. v.l. de An. 405a20); also Λυδία λ. by S.Fr. 800 (but in B.Fr. 10 J. Λυδία λ. = touchstone); Ἡρακλεία λ. by Pl. Ion 533d, Epicur.Fr. 293; so of a touchstone, Pl.Grg. 486d; ἡ διαφανὴς λ. a piece of crystal used for a burning-glass, Ar.Nu. 767, cf. Luc.Alex.21; χυτὴ λ. was perh. a kind of glass, and so an older name for ὕαλος, Epin.1.8 (the same thing as the ἀρτήματα λίθινα χυτά in Hdt.2.69; cf.τὴν ὕαλον.. ὅσα τε λίθων χυτὰ εἴδη καλεῖται Pl.Ti. 61c
); λ. = precious stone is fem. in Hp.Nat.Mul.99, IG22.1421.92, 1460.21, but masc. in Hdt.2.44, etc.; in the sense of marble mostly masc.,λευκὸς λ. Id.4.87
(simplyλίθος 1.164
), S.Fr. 330 (λευκοὶ λ. is opp.πέτρινοι λ. Supp.Epigr.4.446.8
([place name] Didyma));Πάριος λ. Pi.N.4.81
, Hdt.3.57;Ταινάριος λ. Str.8.5.7
; λ. Θάσιος, Αἰγύπτιος, etc., Paus.1.18.6, etc.;κογχίτης Id.1.44.6
;κογχυλιάτης X.An.3.4.10
; butΠαρία λ. Theoc.6.38
, Luc.Am.13; cf. λυχνίας, -ίτης; πώρινος λ. tufa, Hdt.5.62.2 collectively, πέφυκε λίθος.. ἄφθονος, ἐξ οὗ .. X.Vect.1.4.IV at Athens, λίθος, ὁ, was a name for various blocks of stone used for rostra or platforms, as,2 another in the ἀγορά used by the κήρυκες, Plu.Sol.8; prob. the same as ὁ πρατὴρ λ., on which the auctioneer stood when selling slaves, etc., Poll.3.78, cf. 126.3 an altar in the ἀγορά, at which the Thesmothetae, arbitrators, and witnesses took their oaths, Philoch.65, D.54.26 (restored from Harp. s.v. λίθος), Arist.Ath.7.1, 55.5, Plu.Sol.25; cf. λιθωμότης.V piece on a draughtboard, Alc.82, Theoc. 6.18, cf.γραμμή 111.1
: hence pron.,πάντα λίθον κινεῖν Zen.5.63
(who explains it differently).VI Medic., stone in the bladder, calculus, Arist.HA 519b19, Hp.Morb.4.55, al.VII Δία λίθον ὀμνύναι, = Lat. Jovem lapidem jurare, Plb.3.25.6.VIII λίθοι χαλάζης hail- stones, LXX Jo.10.11.IX λ. ὁ οὐ λ. the philosophers' stone, Zos. Alch.p.122 B. -
12 γαῖα
γαῖα, γῆ: earth, land; distinguished from the heavens, ( κίονες) αἳ γαῖάν τε καὶ οὐρανὸν ἀμφὶς ἔχουσιν, Od. 1.54; geographically, Ἀχαιίδα γαῖαν, esp. native land, πατρίδα γαῖαν, pl., οὐδέ τις ἄλλη | φαίνετο γαιάων ἀλλ' οὐρανὸς ἠδὲ θάλασσα, Od. 14.302; as substance, χυτὴ γαῖα, for a grave, Il. 6.464 ; κωφὴ γαῖα, ‘silent dust,’ Il. 24.54; prov., ὗμεῖς πάντες ὕδωρ καὶ γαῖα γένοισθε, Il. 7.99. The form γῆ is of less common occurrence, Od. 13.233, Od. 23.233, Il. 21.63.—Personified, Γαῖα, Il. 15.36; Γῆ, Il. 3.104, Il. 19.259.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > γαῖα
-
13 ὕαλος
ὕαλος, ἡ, urspr. ein jeder helle, glasartig durchsichtige Stein; vom Steinsalz od. Alabaster; eben so vom Bergkristall, vom Bernstein u. dgl.; bes. von durchsichtigen Harzen u. Gummiarten. Später gew. das Glas, das zu Herodots Zeit noch χυτὴ λίϑος, gegossener Stein hieß. Ein Brennspiegel, wahrscheinlich von Kristall; auch gläserne, mit Wasser gefüllte Kugeln; von ὕω abzuleiten, eigtl. das Wasserähnliche, Durchsichtige bezeichnend -
14 χυτός
χυτός, (1) gegossen, ausgegossen, u. von trockenen Dingen: geschüttet, aufgeschüttet; χυτὴ γαῖα, aufgeschüttete Erde, Erd- u. bes. Grabhügel; οἱ χυτοί = χώματα, Wälle, Dämme; (2) flüssig gemacht, geschmolzen; ἀρτήματα λίϑινα χυτά, vom Glase; (3) übh. fließend, flüssig; vom Haupthaare: wallend; (4) angeschwemmt, angespült; (5) übertr., nach allen Seiten hin ergossen, weit verbreitet, dah. in Menge vorhanden; χυτοὶ ἰχϑύες, die in großen Schwärmen wanderenden Zugfische
См. также в других словарях:
χυτή — η, Ν βλ. χυτός … Dictionary of Greek
χυτῇ — χυτός poured fem dat sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χυτή — χυτός poured fem nom/voc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χυτός — ή, ό / χυτός, ή, όν, ΝΜΑ 1. αυτός που μετά την τήξη χυτεύθηκε σε καλούπι (α. «χυτό μέταλλο» β. «χυτὸς σίδηρος», Αθήν.) 2. (για μαλλιά) αυτός που χύνεται ελεύθερα στους ώμους, που δεν έχει δεθεί ή πλεχθεί (α. «είχε τα μαλλιά της χυτά» β. «χυτὴ… … Dictionary of Greek
God (word) — The English word god continues the Old English an. god ( go. guþ, gudis in Gothic, ge. gud in modern Scandinavian, nl. God in Dutch, and de. Gott in modern German), which derives from the Proto Germanic * ge. ǥuđán . Proto Germanic meaningThe… … Wikipedia
Glas [1] — Glas, eine in der Glühhitze durch Schmelzung entstandene chemische Verbindung von Kieselsäure (in einigen Fällen auch Borsäure) mit verschiedenen Basen (Kali, Natron, Kalk, Magnesia, Thonerde, Bleioxyd, Zinnoxyd, Eisenoxydul etc.), welche eine… … Pierer's Universal-Lexikon
CENTAURUS — nomen navis sic dictae, quod Centauri habuerit insigne. Virg. Aen. l. 5. v. 122. Centauro invehitur magnâ: Ubi Servius ait subaudiri debere naris. Hinc adiectivum Centaureus. Horat. l. 1. Carm. Od. 18. v. 7. At ne quis modici transiliat munera… … Hofmann J. Lexicon universale
αυτοκίνητο — Όχημα το οποίο κινείται με κινητήρα που έχει πάνω του και το οποίο δεν σέρνεται από εξωτερική δύναμη. Γενικά χερσαίο όχημα που είναι κατασκευασμένο για να κινείται κατά κανόνα σε δρόμους και αντλεί την απαραίτητη για την κίνησή του ωστική δύναμη… … Dictionary of Greek
γαία — Αρχέγονη ελληνική θεότητα, η οποία στη Θεογονία του Ησιόδου εμφανίζεται στην αρχική δημιουργία του κόσμου, αμέσως μετά το Χάος. Η Γ. γέννησε μόνη της τον Ουρανό, τον Πόντο και τα Όρη και ύστερα, με σύζυγο τον Ουρανό, τους Τιτάνες, τους Κύκλωπες… … Dictionary of Greek
δαντέλα — Λεπτότατο διαφανές πλέγμα από λινή, βαμβακερή, μεταξωτή ή χρυσή κλωστή. Σήμερα κατασκευάζονται δ. και από συνθετικές ίνες, νάιλον κλπ. Η λέξη δ. προέρχεται από το γαλλικό dentelle (με ετυμολογία από τη λέξη dent που σημαίνει δόντι) και… … Dictionary of Greek
λίθος — ο (AM λίθος, ὁ Α και λίθος, ἡ) 1. τεμάχιο πετρώματος ή βράχου, πέτρα, λιθάρι (α. «τρηχὺς λίθος», Ομ. Ιλ. β. «στερεὴ λίθος», Ομ. Οδ. γ. «σοὶ δ αἰεὶ κραδίη στερεωτέρη ἐστὶ λίθοιο», Ομ. Οδ.) 2. ιατρ. σύγκριμα που σχηματίζεται στα διάφορα όργανα και … Dictionary of Greek
