-
1 χρῡσ-άμπυξ
χρῡσ-άμπυξ, υκος, mit goldenem Kopfschmucke, Stirnbande; in der Il. 5, 358. 720. 8, 382 Beiwort der Pferde; aber von schöngeschmückten Göttinnen Hom. h. 5, 5. 12; Hes. Th. 916; Λάχεσις Pind. Ol. 7, 64; Μοῖσαι P. 3, 89, u. öfter; auch χαλινός, Ol. 13, 63.
-
2 ἄμπυξ
ἄμπυξ, - υκοςGrammatical information: f. m.Meaning: `woman's diadem; horse's bit; rim of a wheel' (Il.)Dialectal forms: Myc. apuke \/ ampukei\/ in a context of horses' harnesses, anapuke \/ anampukes\/ of ἡνίαι, apukowoko \/ ampuk-worgos\/.Compounds: χρυσ-άμπυξ `with golden bit' (Il.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Generally considered as a root noun with ἀμ- = ἀνα- and - πυξ, to πύκα `thickly, solidly', πυκνός, and cognate with Av. pusā (IE *puḱā) `diadem'; Lidén Symb. phil. Danielsson 148ff.; Benveniste BSL 34, CR. 41 (with further Iranian forms, and as loans Toch. psuk `wreath' and Arm. psak `wreath, diadem etc.'). - However, Szemerényi, Gnomon 43, 1972, 655 points out that ἀνά would not fit the meaning; we would rather expect *ἀμφι-πυκ-. As this form would hardly give ἀμπυκ-, the etymology becomes doubtful. Already the notion `thick, solid' seems not fitting. Fur. 317 rejects the etym. because he connects the root with πτύσσω, but this cannot be considered certain. Szemerényi also doubts the connection with Iranian: "If really connected with Iranian pus-..." The etym. always struck me as unconvincing. A word like `ornament' is easily borrowed. If we analyse the word as ἀμπ-υκ-, we have a typical substr. suffix (Beekes in Bammesberger-Venneman 2003).Page in Frisk: 1,96Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἄμπυξ
-
3 χρυσάμπυξ
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > χρυσάμπυξ
-
4 χρῡσάμπυξ
χρῡσ-άμπυξ, υκος, mit goldenem Kopfschmucke, Stirnbande; Beiwort der Pferde; von schöngeschmückten Göttinnen -
5 χρυσαμπυξ
См. также в других словарях:
μονάμπυξ — μονάμπυξ, ὁ και ἡ (ΑΜ) (για άλογα) αυτός που έχει μόνο χαλινάρι («τέθριππά θ οἳ ζεύγνυσθε καὶ μονάμπυκας πώλους», Ευρ.) αρχ. (για ταύρο) αυτός που είναι μόνος στο ζυγό. [ΕΤΥΜΟΛ. < μον(ο) * + ἄμπυξ «χαλινάρι» (πρβλ. λιπαρ άμπυξ, χρυσ άμπυξ)] … Dictionary of Greek
χρυσάμπυξ — υκος, ὁ, ἡ, ΜΑ (για άλογο) αυτός που έχει χρυσά προμετωπίδια (αρχ) (για χαλινό) αυτός που έχει χρυσό έλασμα στα λουριά. [ΕΤΥΜΟΛ. < χρυσ(ο) * + ἄμπυξ «διάδημα, ταινία» (πρβλ. λευκ άμπυξ)] … Dictionary of Greek
