-
1 χλούνης
χλούνης, ὁ, bei den Epikern Beiwort des wilden Ebers, Il. 9, 539, Hes. Sc. 168. 177, u. später geradezu = κάπρος, der wilde Eber selbst, Opp. Hal. 5, 25 u. Callim. D. 150. – Schon die alten Gramm. waren über die Ableitung uneins. Nach Aristarch. ist χλούνης = μονιός, der einsam od. in der Einöde, Wildniß lebende; nach Schol. Ven. zu Il. a. a. O. = ἀφριστής, der Schäumende, von dem dorischen χλουδεῖν für ἀφρίζειν, oder auch κακοῠργος, wofür aus einem alten Jambographen angeführt wird ἀνὴρ ὅδ' ἑσπέρης καϑεύδοντα ἄπουν ἔδησε χλούνην; nach Arist. H. A. 6, 28 = ἐκτομίας, μόνορχις (vgl. Plut. qu. nat. 11), weil man bemerkt haben wollte, daß die jungen Eber, die zufällig an den Zeugungsgliedern verstümmelt waren, sich durch Größe und Wildheit auszeichneten; und so findet sich auch χλούνης καὶ γύννις als Bezeichnung eines weibischen Menschen verbunden, Ael. bei Suid. v. εὐνοῦχος, u. χλούνης φλοίαξ bei Alex. Aet. in Ath. XV, 699 d (wo jetzt ἢ φῶρας ἀναιδέας, ἤ τινα χλούνην, φλύων ἀνϑηρῇ σὺν κακοδαιμονίῃ gelesen wird) ist wahrscheinlich ein geschwätziger Verschnittener, wie Aesch. frg. 57. S. auch χλοῦνις. Apollon. leitete es gar von χλόη ab, χλοεύνης, ὁ ἐν τῇ χλόῃ εὐναζόμενος. Andre Erkl. beim Schol. sind noch τὸν εἰς γῆν καταβάλλοντα τὰ φυτά und τὸν ἐπὶ Χλούνῃ, τόπῳ τινὶ περὶ Καλυδῶνα ἐνδιατρίβοντα.
-
2 χλούνης
χλούνης, ὁ, Beiwort des wilden Ebers; geradezu = κάπρος, der wilde Eber selbst. Ableitung: χλούνης = μονιός, der einsam od. in der Einöde, Wildnis lebende, oder: = ἀφριστής, der Schäumende, oder: = ἐκτομίας, μόνορχις, weil man bemerkt haben wollte, daß die jungen Eber, die zufällig an den Zeugungsgliedern verstümmelt waren, sich durch Größe und Wildheit auszeichneten; dah., χλούνης καὶ γύννις als Bezeichnung eines weibischen Menschen verbunden; χλούνης φλοίαξ, = ein geschwätziger Verschnittener -
3 χλούνης
Aχ. σῦς ἄγριος Il.9.539
;χλοῦναι σύες Hes.Sc. 177
; συῶν ἀγέλαι χλούνων ib. 168;χ. κάπρος Call.Dian. 150
.II χλούνης alone, as Subst., = κάπρος, wild boar, Opp.H.1.12: hence ἤνυσε.. χλούνηνδε reached the wild boar's lair Nic.Fr.74.6. The word was variously interpreted:1 = τομίας, castrated (because larger and more vicious), Arist.HA 578b1, etc.: hence χ. τε καὶ γύνανδρος ἀνήρ, ὁ χ. τε καὶ γύννις, Ael.Fr.10.2 = μονιός, solitary,κατά τε χαλεπότητα καὶ ἀλκήν Ar.Byz.
ap. Eust. 772.59.4 = χλοεύνης, ὁ ἐν τῇ χλόῃ εὐναζόμενος, couching in the grass or greenwood, Apollon.Lex., AB1260, EM812.46.III robber, cf. χλοῦναι· λωποδύται οἱ τῇ χλόῃ εὐναζόμενοι, Hsch.; thusἄνδρα δ' ἑσπέρης καθεύδοντα ἀπ' ὦν ἔδυσε.. χλούνης Hippon.61
;ἢ φῶρας ἀναιδέας ἥ τινα χλούνην Alex.Aet.5.7
; so perh.μακροσκελὴς μὲν ἆρα μὴ χ. τις ᾖ; A.Fr.62
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > χλούνης
-
4 χλουνης
I- ου adj. m ( эпитет дикого кабана) оскопленный Arst., по по друг. живущий одиноко, тж. лежащий в зеленых зарослях или крепкий, сильный(χ. σῦς ἄγριος Hom.; χλοῦναι σύες Hes.)
II- ου ὅ предполож. кастрат Aesch. -
5 χλούνης
χλούνηςwild boar: masc nom sgχλού̱νης, χλοῦνιςvirility: fem nom /voc pl (doric aeolic) -
6 χλούνης
χλούνης: doubtful word, epith. of the wild - boar, according to the ancients, making its bed in the grass ( ἐν χλόῃ εὐνὴν ἔχων), Il. 9.539†.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > χλούνης
-
7 χλούνην
χλούνηςwild boar: masc acc sg (attic epic ionic) -
8 χλούνων
χλούνηςwild boar: masc gen pl (epic) -
9 χλούνας
χλούνᾱς, χλούνηςwild boar: masc acc plχλούνᾱς, χλούνηςwild boar: masc nom sg (epic doric aeolic) -
10 χλοῦνις
χλοῦνις, ἡ, das Verschneiden, Entmannen (vgl. χλούνης), oder nach Andern das blühende Knabenalter (?); σπέρματός τ' ἀποφϑορᾷ παίδων κακοῦται χλοῦνις Aesch. Eum. 179, v. l. κακοῦ τε χλοῦνις; der Vers ist verderbt, die Bedeutung unklar.
-
11 χλουνών
-
12 χλουνῶν
-
13 χλούναι
-
14 χλοῦναι
-
15 χλούνη
χλούνηςwild boar: masc dat sg (attic epic ionic)χλού̱νηι, χλοῦνιςvirility: fem dat sg (epic) -
16 χλούνῃ
χλούνηςwild boar: masc dat sg (attic epic ionic)χλού̱νηι, χλοῦνιςvirility: fem dat sg (epic) -
17 χλοεύνης
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > χλοεύνης
-
18 χλούδειν
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > χλούδειν
-
19 ὗς
ὗς (A), ὗν, gen. ὑός [pron. full] [ῠ]; or σῦς, σῦν, gen. σῠός, ὁ and ἡ: Hom. prefers σῦς, and uses ὗς only metri gr.: in Hdt. and [dialect] Att. ὗς is the prevailing form, as also at Rhodes, IG12(1).905, Myconos, SIG1024.16(iii/ii B. C.), etc., and ὑῶν ὄρος is an Argive place-name, ib.56.25 (V B.C.);Aὖς Alc.99
(s.v.l.); both forms in Pi., v. infr.; ὗς in PCair.Zen. 462.7 (iii B. C.), LXXLe.11.7, al. ( σῦς only as v. l. in Ps.79(80).14), and Plb.8.29.4, 31.14.3, 34.8.8 ( συναγρειον f.l. in 8.26.10, B.-W. ii Praef. p.lxxvii); but σῦς (acc. σῦν ) in IG5(1).1390.34, al. (Andania, i B. C.): pl., nom. ὕες, σύες; acc. ὕας, σύας, [dialect] Att.ὗς Pl.Tht. 166c
, Plb.12.4.5,8, GDI5633.9 ([place name] Clazomenae ) (σῦς Od.14.107
); gen. ὑῶν, συῶν; dat. ὑσί (συσί Il.5.783
, 7.257), but [dialect] Ep. alsoὕεσσι Od.13.410
, σύεσσι (v. infr.):—the wild swine, of the boar,σῦν ἄγριον ἀργιόδοντα Il.9.539
, cf. 8.338, al.;ἀργοτέρῳ συΐ καπρίῳ 11.293
;ἀγροτέροισι σύεσσιν ἐοικότε 12.146
;ἀργιόδοντος ὑός 10.264
; also called σῦς κάπριος or κάπρος, v. sub vocc.; cf. also χλούνης; of the sow,συὸς ληϊβοτείρης Od.18.29
;ὗς ἄγριος Hdt.4.192
, cf. X.Cyr.1.6.28, etc.; ὕες (v.l. ὗς) .2 of the domesticated animal, Od. 14.14; the hogs being eaten,ὕες θαλέθοντες ἀλοιφῇ Il.23.32
; they were fed on acorns, Od. 10.243; also on μῆλα πλατανίστινα, Gal.6.597; sus foeta,Luc.
Lex.6, cf. Od. 14.16;ὗς ἐπίτεξ Alciphr. 3.73
.3 provs., Βοιωτία ὗς, of stupidity (cf. συοβοιωτοί), Pi.O.6.90, cf. Fr.83 ([etym.] σύας) ; ὗς ποτ' Ἀθαναίαν ἔριν ἤρισεν (or more shortly ἡ ὗς τὴν Ἀθηνᾶν, Lat. sus Minervam, Plu.Dem. 11), of dunces setting themselves up against wise men, Theoc.5.23;οὐκ ἂν πᾶσα ὗς γνοίη Pl. La. 196d
; ὗς διὰ ῥόδων 'a bull in a china-shop', Crates Com.4; ὗς ἐκώμασε, of arrogant and insolent behaviour, Theognost.Can.24; ὗς ὑπὸ ῥόπαλον δραμεῖται, of one who runs wilfully into destruction, Dinoloch.14; παχὺς ὗς ἔκειτ' ἐπὶ στόμα (cf. βοῦς VIII) Men.21; λύσω τὴν ἐμαυτῆς ὗν I will give my rage vent (' go the whole hog'), Ar.Lys. 684.II = ὕαινα 11, Epich.68, Archestr.Fr.22.1.III v. ὕσγη. (Cf. Lat. σῡς, OE. sú, sw-in: perh. I.-E. sū-s fem. 'mother', cf. Skt. sū-s 'mother', sū-te 'bring forth (young)'; change of meaning as in Polish maciora (1) 'mother', (2) 'sow', and in Sardinian mardi 'sow', from mater; Skt. sū-s is also masc., and σῦς is difficult.)------------------------------------ὗς (B), [dialect] Dor. for οἷ,A whither, IG4.498.4 (Mycenae, ii B. C.).
См. также в других словарях:
χλούνης — wild boar masc nom sg χλού̱νης , χλοῦνις virility fem nom/voc pl (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χλούνης — ου, ὁ, Α 1. ως επίθ. α) (επικ. τ.) χαρακτηρισμός αγριόχοιρου («ἡ δὲ χολωσαμένη... ὦρσεν ἐπὶ χλούνην σῡν ἄγριον ἀργιόδοντα», Ομ. Ιλ.) β) αυτός που βγάζει αφρούς από το στόμα, ἀφριστής* γ) χλοεύνης* δ) ευνουχισμένος ε) ερημικός 2. ως ουσ. α)… … Dictionary of Greek
χλουνῶν — χλούνης wild boar masc gen pl χλουνός masc gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χλοῦναι — χλούνης wild boar masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χλούνην — χλούνης wild boar masc acc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χλούνων — χλούνης wild boar masc gen pl (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χλούνῃ — χλούνης wild boar masc dat sg (attic epic ionic) χλού̱νηι , χλοῦνις virility fem dat sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χλουνίας — ου, ὁ, ΜΑ χλούνης*. [ΕΤΥΜΟΛ. < χλούνης + κατάλ. ίας*] … Dictionary of Greek
χλούνις — ούνεως, ἡ, Α (ποιητ. τ.) η νεανική ηλικία ή, κατ άλλους, ο ευνουχισμός. [ΕΤΥΜΟΛ. < χλούνης + κατάλ. ις (πρβλ. δύναμ ις). Αξίζει να σημειωθεί ότι η λ. έχει θετική σημ., σε αντιδιαστολή προς τη μειωτική σημ. τού τ. χλούνης*] … Dictionary of Greek
χλούνας — χλούνᾱς , χλούνης wild boar masc acc pl χλούνᾱς , χλούνης wild boar masc nom sg (epic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χλούνειος — εία, ον, Α [χλούνης] 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον χλούνη 2. (το ουδ. ως κύριο όν.) τὸ Χλούνειον ένα τοπωνύμιο … Dictionary of Greek
