-
1 φυσιολογέω
A discourse on nature, investigate natural causes and phenomena,φ. περὶ πάντων Arist.Metaph. 988b27
, cf. Polystr.p.12 W., D.S.3.62, Plu.2.921d, al.: abs.,ὀρθῶς φ. Phld.Rh.2.42
S., cf. Plu.2.118d, al., Diog.Oen.3: c. acc.,τοὺς ἰχθῦς Philostr.Gym.44
.II explain from natural principles,Τιμαῖος φ. τὴν ψυχὴν κινεῖν τὸ σῶμα Arist.de An. 406b26
:—[voice] Pass., Ph.2.506.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φυσιολογέω
-
2 φυσιολόγημα
A scientific proposition, Epicur.Ep.2p.36U.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φυσιολόγημα
-
3 φυσιολογητέον
A one must theorize scientifically, ibid., S.E.P.1.18.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φυσιολογητέον
-
4 φυσιολογία
φῠσιολογ-ία, ἡ,A inquiring into natural causes and phenomena,ἡ φ. ἡ περὶ τῶν φυτῶν Arist.Sens. 442b25
; generally, Epicur. Ep.1p.4U., 2p.35U., Metrod.Herc.831.8, etc.; φ. καὶ θεολογία, φ. καὶ μαθηματική, D.S.5.40, Str.14.1.7, cf. Cic.Div.1.41.90, Ph.1.139, Plu.2.420c, etc.; ἡ Ζήνωνος φ., title of work by Cleanthes: pl., Longin.12.5, etc.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φυσιολογία
-
5 φυσιολογικός
A of or for inquiry into nature, esp. the nature of man, Gal.19.351;φ. ἐπιστήμη Hierocl. in CA22p.468M.
; Subst.,ὁ φ. Ph.1.139
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φυσιολογικός
-
6 φυσιολόγος
φῠσιολόγ-ος (parox.), ὁ,A one who inquires into natural causes and phenomena, esp. of the pre-Socratic philosophers, Arist.Metaph. 986b14, 990a3, de An. 426a20, PA 641a7, al.; φ. μᾶλλον ἢ ποιητήν, of Empedocles, Id.Po. 1447b19; ὁ φ., title of play by Sopater, Ath.3.101a; οἱ ἀρχαῖοι φ., title of work by Chrysippus, D.L. 7.187; as Adj., παρρησία φ. cj. in Epicur.Sent.Vat.29: [comp] Sup.,ἀνὴρ -ώτατος τῶν παλαιῶν Phld.Mus.p.108K.
Adv.- γως M.Ant.10.31
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φυσιολόγος
См. также в других словарях:
φυσιολογισμός — ο, Ν ιατρ. θεωρία σύμφωνα με την οποία κάθε νόσος οφείλεται σε διαταραχή τών ζωτικών λειτουργιών τού οργανισμού. [ΕΤΥΜΟΛ. < φυσιολογ ία + κατάλ. ισμός*. Η λ. μαρτυρείται από το 1852 στον Χαράλ. Παμπούκη] … Dictionary of Greek
