-
1 φάλαρα
φάλαρα, τά (vgl. φαλαρός u. φαλός), ein blanker, metallner Haupt- od. Helmschmuck der Krieger, der zugleich zur Bedeckung diente, wahrscheinlich der die Backen schirmende Theil des Helms, entweder zwei an den Backen anliegende Metallplatten, Backenstücke, od. mehrere unter dem Kinn verbundene, mit blanken metallnen Schuppen belegte Riemen; Il. 16, 106; vgl. Buttm. Lexil. II p. 246 u. Schol. Il. 5, 743: φάλαρα οἱ ἐν ταῖς παραγναϑίσι κρίκοι, δι' ὧν αἱ παραγναϑίδες καταλαμβάνονται τῆς περικεφαλαίας. – Den sing. φάλαρον τιάρας hat nur Aesch. Pers. 652, vom Kopfschmucke der alten Perserkönige, wo auch wohl die herabhangenden Backenbedeckungen zu verstehen sind, deren Strab. XV p. 734 gedenkt, u. die noch auf parthischen Münzen wahrgenommen werden. – Auch die Backenstücke am Zaume der Pferde und Maulthiere, alles zu ihrem Kopfzeuge Gehörige, und übh. jeder blanke Pferdeschmuck, Her. 1, 215; κατ' ἀμπυκτήρια φάλαρα πώλων Soph. O. C. 1070; vgl. Eur. Suppl. 586; Xen. Hell. 4, 1,39; Pol. 6, 39, 3; das lat. phalerae.
-
2 φαλαρα
(φᾰ) τά1) металлические нащечники шлема(φ. εὐποίητα Hom.)
2) металлические бляхи на сбруе, конский металлический набор Her., Soph., Eur., Xen.3) металлические украшения, побрякушки(τὰ τοῦ πλούτου φ. Plut.). - см. тж. φάλαρον
-
3 φαλάρα
-
4 φαλάρᾳ
-
5 φάλαρα
φάλαραneut nom /voc /acc plφάλαρονboss: neut nom /voc /acc plφάλᾱρα, φάλαροςhaving a patch of white: neut nom /voc /acc pl -
6 φάλαρα
φάλαρα, τά, ein blanker, metallener Haupt- od. Helmschmuck der Krieger, der zugleich zur Bedeckung diente, wahrscheinlich der die Backen schirmende Teil des Helms, entweder zwei an den Backen anliegende Metallplatten, Backenstücke, od. mehrere unter dem Kinn verbundene, mit blanken metallenen Schuppen belegte Riemen; sing. φάλαρον τιάρας, vom Kopfschmucke der alten Perserkönige, wo auch wohl die herabhängenden Backenbedeckungen zu verstehen sind u. die noch auf parthischen Münzen wahrgenommen werden. Auch die Backenstücke am Zaume der Pferde und Maultiere, alles zu ihrem Kopfzeuge Gehörige, und übh. jeder blanke Pferdeschmuck; lat. phalerae -
7 φαλαρά
φαλαρόςhaving a patch of white: neut nom /voc /acc plφαλαρά̱, φαλαρόςhaving a patch of white: fem nom /voc /acc dualφαλαρά̱, φαλαρόςhaving a patch of white: fem nom /voc sg (attic doric aeolic) -
8 φάλαρ'
φάλαρα, φάλαραneut nom /voc /acc plφάλαρα, φάλαρονboss: neut nom /voc /acc plφάλᾱρα, φάλαροςhaving a patch of white: neut nom /voc /acc plφάλᾱρε, φάλαροςhaving a patch of white: masc voc sgφάλᾱραι, φάλαροςhaving a patch of white: fem nom /voc pl -
9 φαλαράν
φαλαρά̱ν, φαλαρόςhaving a patch of white: fem acc sg (attic doric aeolic) -
10 φαλάροις
φάλαραneut dat plφάλαρονboss: neut dat plφαλά̱ροις, φάλαροςhaving a patch of white: masc /neut dat pl -
11 φαλάροισιν
φάλαραneut dat pl (epic ionic aeolic)φάλαρονboss: neut dat pl (epic ionic aeolic)φαλά̱ροισιν, φάλαροςhaving a patch of white: masc /neut dat pl (epic ionic aeolic) -
12 φαλάρων
φάλαραneut gen plφάλαρονboss: neut gen plφαλά̱ρων, φάλαροςhaving a patch of white: fem gen plφαλά̱ρων, φάλαροςhaving a patch of white: masc /neut gen pl -
13 Καπφαλαρα
-
14 καπ
эп. = κατά перед словами с начальными π или φ κὰπ πεδιον Hom. = κατὰ πεδιον; κὰπ φάλαρα Hom. = κατὰ φάλαρα -
15 φάλαρον
-
16 καπφάλαρα
καπφάλαρα, richtiger κὰπ φάλαρα, s. κάπ.
-
17 κατα-στάζω
κατα-στάζω (s. στάζω), herabträufeln, herabtriefen; Aesch. frg. 340; νόσῳ καταστάζοντα διαβόρῳ πόδα Soph. Phil. 7; ἱδρώς γέ τοί νιν πᾶν καταστάζει δέμας 812, Schweiß trieft ihm vom ganzen Leibe herab; φάλαρα ἀφρῷ καταστάζοντα Eur. Suppl. 587; ἵν' αἵματος ῥοαὶ τάφου καταστάζωσι Hel. 991; einzeln in Prosa, δάκρυα καταστάζοντα τὰ μὲν κατὰ τῶν πέπλων, τὰ δὲ καὶ ἐπὶ τοὺς πόδας Xen. Cyr. 6, 1, 2; – transit., herabträufeln lassen, δάκρυ Eur. Hec. 760, ἀφρὸν κατέσταζ' εὐ-τρίχου γενειάδος Herc. Fur. 634.
-
18 κάπ
κάπ, ep. = κατά vor π u. φ., z. B. κὰπ πεδίον, Il. 6, 201. 11, 167, κὰπ φάλαρα, 16, 106.
-
19 ἀργυρο-φάλαρος
ἀργυρο-φάλαρος ( φάλαρα), mit silbernem Pferdeschmuck, Pol. 31, 3 ἱππεῖς.
-
20 ἀμπυκτήρια
ἀμπυκτήρια, φάλαρα, dass., Soph. O. C. 1071.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
φάλαρα — neut nom/voc/acc pl φάλαρον boss neut nom/voc/acc pl φάλᾱρα , φάλαρος having a patch of white neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φάλαρα — Πόλη της αρχαίας θεσσαλικής Φθιώτιδας. Αν και πολλοί την τοποθετούν στη θέση της σημερινής Στυλίδας, οι περισσότεροι διαφωνούν, χωρίς ωστόσο να καθορίζουν την, κατά την αντίληψή τους, τοποθεσία της. * * * τα, ΝΜΑ, και σπάν. ενικ. τ. φάλαρον, τὸ,… … Dictionary of Greek
φαλαρά — φαλαρός having a patch of white neut nom/voc/acc pl φαλαρά̱ , φαλαρός having a patch of white fem nom/voc/acc dual φαλαρά̱ , φαλαρός having a patch of white fem nom/voc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φαλάρᾳ — φαλά̱ρᾱͅ , φάλαρος having a patch of white fem dat sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φάλαρ' — φάλαρα , φάλαρα neut nom/voc/acc pl φάλαρα , φάλαρον boss neut nom/voc/acc pl φάλᾱρα , φάλαρος having a patch of white neut nom/voc/acc pl φάλᾱρε , φάλαρος having a patch of white masc voc sg φάλᾱραι , φάλαρος having a patch of white fem… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φαλαράν — φαλαρά̱ν , φαλαρός having a patch of white fem acc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φαλάροις — φάλαρα neut dat pl φάλαρον boss neut dat pl φαλά̱ροις , φάλαρος having a patch of white masc/neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φαλάροισιν — φάλαρα neut dat pl (epic ionic aeolic) φάλαρον boss neut dat pl (epic ionic aeolic) φαλά̱ροισιν , φάλαρος having a patch of white masc/neut dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φαλάρων — φάλαρα neut gen pl φάλαρον boss neut gen pl φαλά̱ρων , φάλαρος having a patch of white fem gen pl φαλά̱ρων , φάλαρος having a patch of white masc/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ευφάλαρος — εὐφάλαρος, ον (Α) 1. αυτός που έχει ωραία φάλαρα*, δηλ. κοσμήματα μετάλλινα τής περικεφαλαίας ή τής προμετωπίδας τών αλόγων 2. (κατά τον Ησύχ.) «εὐφάλαρα λαμπρά». [ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + φάλαρα] … Dictionary of Greek
κωδωνοφαλαρόπωλος — κωδωνοφαλαρόπωλος, ον (Α) αυτός που έχει κουδούνια στα φάλαρα τού αλόγου. [ΕΤΥΜΟΛ. < κώδων + φάλαρα «τα κοσμήματα που προσδένονται στο μέτωπο ή στα καλύμματα τών γνάθων τών αλόγων μαζί με τα χαλινάρια» + πῶλος «μικρό άλογο, πουλάρι» (πρβλ.… … Dictionary of Greek
