-
1 φιλο-δέσποτος
φιλο-δέσποτος, seinen Herrn, Gebieter liebend; Theogn. 847; Eur. Ion 709; ἀνδράποδα φιλοδέσποτα, die Zwingherren liebende Knechte, Her. 4, 142; Sp., wie Ael. H. A. 6, 62.
-
2 φιλοδέσποτος
φιλο-δέσποτος, seinen Herrn, Gebieter liebend; ἀνδράποδα φιλοδέσποτα, die Zwingherren liebende Knechte -
3 φιλοδεσποτος
См. также в других словарях:
κοινοδέσποτος — κοινοδέσποτος, ον (Α) αυτός που έχει πολλούς κυρίους. [ΕΤΥΜΟΛ. < κοινός + δέσποτος (< δεσπότης), πρβλ. α δέσποτος, φιλο δέσποτος] … Dictionary of Greek
πολυδέσποτος — ον, Α αυτός που εξουσιάζεται από πολλούς δεσπότες («τὴν πολυδέσποτον τῶν δαιμόνων δουλείαν», Ψ. Χρυσ). [ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ * + δέσποτος (< δεσπότης), πρβλ. φιλο δέσποτος] … Dictionary of Greek
μισοδέσποτος — μισοδέσποτος, ον (Μ) αυτός που μισεί τον κύριο του. [ΕΤΥΜΟΛ. < μισῶ* + δεσπότης (πρβλ. φιλο δέσποτος)] … Dictionary of Greek
νικοδέσποτος — νικοδέσποτος, ον (Μ) αυτός που απονέμει τη νίκη ως δεσπότης. [ΕΤΥΜΟΛ. < νίκη + συνδετικό φων. ο + δεσπότης (πρβλ. φιλο δέσποτος)] … Dictionary of Greek
