-
1 φθιτοί
φθιτόςthe dead: masc nom /voc plφθιτόωpres subj mp 2nd sgφθιτόωpres ind mp 2nd sgφθιτόωpres subj act 3rd sg -
2 φθιτός
-
3 Dead
adj.Lifeless: P. and V. ἄψυχος.Be dead, v.: P. and V. τεθνηκέναι, τεθνάναι, Ar. and V. οἴχεσθαι (rare P.), or use P. and V. οὐκ εἶναι, οὐκέτʼ εἶναι.The dead, killed in battle, subs.: P. and V. νεκροί, οἱ.Generally: P. and V. οἱ τεθνηκότες. οἱ οὐκ ὄντες, οἱ κάτω, οἱ ἐκεῖ, V. οἱ θανόντες, οἱ κατθανόντες, οἱ καμόντες, οἱ κεκμηκότες, οἱ ὀλωλότες, οἱ ἐξολωλότες, οἱ φθιτοί, οἱ ἔνεροι (Plat. but rare P.), οἱ ἐνέρτεροι, οἱ νέρτεροι, οἱ ἔνερθε, οἱ κατὰ χθονός.He is dead and gone: V. οἴχεται θανών.Dead withered (of leaves, etc.), adj.: Ar. αὖος, Ar. and P. σαπρός.Dead to pity: see Pitiless.A dead letter: see under Letter.At dead of night: P. πολλῆς νυκτός, ἀωρὶ τῆς νυκτός, V. ἄκρας νυκτός, νυκτὸς ἐν καταστάσει, Ar. ἀωρὶ νύκτωρ.Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Dead
См. также в других словарях:
φθιτοί — φθιτός the dead masc nom/voc pl φθιτόω pres subj mp 2nd sg φθιτόω pres ind mp 2nd sg φθιτόω pres subj act 3rd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φθιτός — ή, όν, Α 1. αυτός που υπόκειται σε φθορά, ο φθαρτός 2. (συν. το αρσ. στον πληθ. ως ουσ.) οἱ φθιτοί οι νεκροί. [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. φθῐ τού ρ. φθίνω + κατάλ. τος* τών ρηματ. επιθ. Ο τ. αντιστοιχεί με το αρχ. ινδ. ksi ta «εξαντλημένος» (πρβλ. ἄ φθιτος … Dictionary of Greek
