-
1 τῆ
τῆ, alter ep. imperat. wie λαβέ, ἔχε, da, nimm, worauf immer noch ein andrer imperat. folgt, τῆ, σπεῖσον Διῒ πατρί, Il. 24, 287; τῆ, πίε οἶνον, Od. 9, 347; τῆ, τόδε φάρμακον ἐσϑλὸν ἔχων ἔρχευ, 10, 287 (wo der accus. von ἔχων abhängt), u. sonst; auch τῆ νῦν καὶ σοὶ τοῦτο, γέρον, κειμήλιον ἔστω, Il. 23, 618; τῆ δέ, Od. 8, 477; vgl. Cratin. bei Ath. XI, 446 b; sp. D., die es auch mit dem accus. vrbdn, Jac. A. P. 498. Vgl. übrigens Buttm. Lexil. I p. 164, der nachweis't, daß es wirklich ein imperat. ist, den Sophron nach Schol. Ar. Ach. 204 auch im plur. τῆτε gebraucht hat, u. der verwandt ist mit τεταγών.
-
2 τῆ
τῆ, old [dialect] Ep. Interjection,A there!, in Hom. always followed by imper.,τῆ, σπεῖσον Διὶ.. Il.24.287
;τῆ, πίε οἶνον Od.9.347
;τῆ, τόδε φάρμακον ἐσθλὸν ἔχων ἔρχευ 10.287
;τῆ νῦν.. ἱμάντα τεῷ ἐγκάτθεο κόλπῳ Il.14.219
;τῆ νῦν, καὶ σοὶ τοῦτο κειμήλιον ἔστω 23.618
;τῆ δὴ τοῦτο πόρε κρέας Od.8.477
;τῆ δὲ τόδε κρήδεμνον.. τάνυσσαι 5.346
: rare after Hom.,τῆ νῦν τόδε πῖθι λαβών Cratin.141
(adapting Hom., anap.);τῆ νῦν καταδέχεσθε τοὺς φακούς Eup.350
;τῆ, Γυλλί, πῖθι Herod.1.82
: without imper., prob. in Call.Epigr.33,38: folld. by an acc., Simm.26.3 (but f.l. in AP9.316.11 (Leon.)): pl.τῆτε Sophr.156
. (Prob. an old case-form (with pan-Hellenic η, cf. Sophr., Simm. ll. cc.) of demonstr. stem το-; cf. τῆδε: wrongly expld. by Gramm. as imper. ( = λαβέ) of*[full] τάω (Eust.980.4 ) or Τῆμι (Sch. Ar.Av. 1310): the variant τῇ, found in some Mss. (including papyri) of Hom., and in the papyrus of Herod. l.c.. is censured by Apollon.Lex.)
См. также в других словарях:
DIONYSIUS Halicarnass — Augusti temporibus floruit, quod satis indicat Strab. eiusdem temporis scriptor. Sic enim ille l. 14. Καὶ καθ᾿ ἡμᾶς Διονύσιος ὁ συγγραφεύς. At ne alium hunc dionysium putes, ipse in praefatione scribit, in Italiam se venisse; simul ac Caesar Aug … Hofmann J. Lexicon universale
LORUM — Graece λῶρον, Balsamoni vinculum capitis est vel diadema s. fascia Imperatoria: quod Phrygium alii dixêre, ut Auctor Donationis Constantinianae. utrumque nempe sumitur pro vitta capitis vel mitta et tiara Impertiali. Phrygium enim adiectivum est… … Hofmann J. Lexicon universale
τή — Α (επικ. προστ. ως επιφών.) να, άκου (α. «τῆ, σπεῑσον Διὶ πατρί» Ομ. Ιλ. β. «τῆ, πίε οἶνον», Ομ. Οδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Αρχ. τ. οργανικής πτώσης σχηματισμένος από το θ. το τού οριστικού άρθρου (πρβλ. IE *tod, βλ. λ. ο, η, το), ο οποίος αντιστοιχεί με το… … Dictionary of Greek
