-
1 τύῤῥις
τύῤῥις, ἡ, auch τύρσις, ἡ, der Thurm, lat. turris; Pind. παρὰ Κρόνου τύρσιν, Ol. 2, 70; bes. Mauer-od. Festungsthurm, Befestigungswerk; auch eine mit Mauern befestigte Stadt, ein mit einer Mauer umgebenes Haus; τύρσεσιν Xen. Cyr. 7, 5, 10 An. 4, 4, 2, aber τύρσιος, 7, 8, 12 u. oft; Sp.; vgl. D. Hal. 1, 26.
См. также в других словарях:
τύρσιος — τύρσις turris fem gen sg (epic doric ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)