-
1 τυφλόπους
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > τυφλόπους
-
2 τυφλόπουν
τυφλόπουςwith blind foot: masc /fem acc sg -
3 τυφλός
A blind, once in Hom., Il.6.139, cf. h.Ap. 172, freq. in other writers;τυφλὸς ἐκ δεδορκότος S.OT 454
; τ. Ἄρης, Πλοῦτος, Id.Fr. 838, Theoc.10.19; τ. ὄψις, ὀφθαλμοί, E.Cyc. 697, Pl.R. 518c, etc.: c. gen., τ. τινός blind to.., X.Smp.4.12, Plu.Sol.12; but τ. τῆς προνοίας lacking vision of the future, Id.2.975c; τὰ τ. τοῦ σώματος, i. e. one's back, X.Cyr.3.3.45; καὶ τυφλῷ γε δῆλον even a blind man can see that, Pl.R. 55od; for Cratin.6, v. κωφός 11.2.2 of the limbs of the blind,τ. πούς E.Hec. 1050
, Ph. 834, etc. (cf. τυφλόπους) ; χείρ ib. 1699; [βάκτρον], τοξεύματα, Id. Ion 744, HF 199.3 metaph. of the other senses and the mind,τ. ἦτορ Pi.N.7.23
;τυφλὸς τά τ' ὦτα, τόν τε νοῦν, τά τ' ὄμματ' εἶ S.OT 371
; τὴν τέχνην ἔφυ τ. ib. 389.4 metaph.,τ. ὄλβος E.Fr. 776
;ἡ φύσις ἄνευ μαθήσεως τυφλόν Plu.2.2b
; τῇ τύχῃ.., ἣν τυφλὴν λοιδοροῦμεν ib.98a;τ. ἔδραμε πᾶσα τρόπις AP9.289
(Bass.).II of things, dark, dim, obscure, ; ;τὸ δ' ἐς αὔριον αἰεὶ τ. ἕρπει Id.Fr.593.6
(lyr.); τ. σπιλάδες blind rocks, AP7.275 (Gaet.); ;δεσμῶν τ. ἀρχαί
hidden,Plu.
Alex.18;τ. ὑπόνοια Id.2.587c
; τ. κίνημα, of revolution, Id.Galb.18.2 of passages or apertures, blind, closed, with no outlet, τοῦ ἐντέρου τυφλόν τι, of the intestinum caecum ( τὸ τυφλόν in Gal.UP4.18, al.), Arist.PA 675b7, cf. 676a5;τ. ἔντερον Ruf.
ap. Orib.7.26.25; τ. τρῆμα the foramen caecum (stylo-mastoid), Ruf.Onom. 144, Gal.UP9.10;τ. στενωποί Str.1.1.17
;τ. ὁδοί Anon.
ap. Suid.; τ. ῥύμη a blind alley, POxy. 99.9 (i A. D.); of rivers and harbours, choked with mud, Plu.Sull. 20 (v. sq.), cf. Caes.58; of the halcyon's nest, closed, tight, Id.2.983d; τυφλοὶ ὄζοι branches without buds or eyes, Thphr.HP1.8.4, cf. CP3.2.8;τ. κῦμα
dark, trackless,AP
7.400 ([place name] Serapio), 12.156; τ. μώλωψ a wound without an outlet, Plu.Aem.19; τὸ τ. ἅμμα καλούμενον the so-called unescapable knot, Gal.2.669; of a hook (cf. τυφλάγκιστρον), blunt, Orib.45.18.9.III Adv., πρὸς τὸ ὠφέλιμον τυφλῶς ἔχειν to be blind to it, Pl.Grg. 479b;τ. καὶ ἀσκέπτως Antip.Stoic. 3.256
;τ. καὶ οὐ γνωρίμως διασαφεῖ Str.9.5.21
. [[pron. full] ῠ by nature, S.OT 389, E.Hec. 1050, etc., freq. [pron. full] ῡ by position: prob. not connected with τύφω [ῡ]: perh. cf. Goth. daufs, OE. déaf 'stupid', Olr. dub 'black'.]
См. также в других словарях:
τυφλόπους — οδος, ὁ, ἡ, Α (ποιητ. τ.) (για τον Οιδίποδα) αυτός που έχει τυφλά πόδια, δηλαδή που περιπλανιέται χωρίς να ξέρει πού πηγαίνει. [ΕΤΥΜΟΛ. < τυφλός + πούς, ποδός (πρβλ. ταχύ πους)] … Dictionary of Greek
τυφλόπουν — τυφλόπους with blind foot masc/fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πους — Όρος που δηλώνει τη μετρική μονάδα των ελληνικών και λατινικών στίχων. Διακρίνουμε στους π. μία άρση (ισχυρή συλλαβή, συνήθως μακρά, στην οποία πέφτει ο ρυθμικός τόνος) και μία θέση (ασθενή συλλαβή). Η βραχεία συλλαβή (υ) υπολογιζόταν ως μετρική… … Dictionary of Greek
