-
1 σιληπορδέω
Grammatical information: v.Meaning: vulgar expression for a boisterous and mischievous gesture (Sophr. 164, Posidon. 36 J., H., Phot.); cf. NGr. τσιληπουρδῶ = σκιρτάω, λακτίζω etc., also = πέρδομαι; τσιληπούρδισμα `breaking wind of horses'.Other forms: Dor. σιλᾱ-, aor. - ῆσαι.Derivatives: σιληπορδία f. (Luc. Lex. 21).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Like κερτομέω, λοιδορέω etc. σιληπορδέω also with dark 1. element agrees with the denominative type βουκολέω (Schwyzer 726). Because of the Island name Πορδοσιλήνη one tries to connect Σιληνός ; s. Kretschmer Glotta 4, 351ff.; also 12, 223f., 14, 231 and 18, 237f. (against Bogiatzides Άθ. 29, Άρχ. 68ff. and P. Maas Byz.-neugr. Jbb. 3, 79, KZ 54, 156ff.). Cf. σίλλος.Page in Frisk: 2,705Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σιληπορδέω
См. также в других словарях:
τσιλη(μ)πουρδίζω — Ν 1. φέρομαι με αυθάδεια, αυθαδιάζω 2. ερωτοτροπώ («και μετά τον γάμο του δεν σταμάτησε να τσιλημπουρδίζει»). [ΕΤΥΜΟΛ. < τσιληπουρδώ / τσιλημπουρδώ, κατά τη ρ. σε ίζω] … Dictionary of Greek
