-
1 ὄμπνιος
ὄμπνιος, zur Nahrung aus Feldfrüchten gehörig, diese betreffend; καρπὸς Δημήτερος, Eratosth. Cyren. (in der Anth.) 2, 16; καρποῠ βῶλος ὀμπνίου τροφός, Getreidefrucht, Moschio bei Stob. ecl. phys. p. 242; ὄμπνιον λειμῶνα wird in VLL. σῖτον καὶ τοὺς Δημητριακοὺς καρπούς erklärt; Ap. Rh. 4, 989 στάχυν ὄμπνιον ἀμήσασϑαι, wo der Schol. φερέσβιος erklärt u. bemerkt, daß Philetas dies Wort durch εὔχυλον u. τρόφιμον erklärt habe, wie Suid. ὄμπνιον ὕδωρ durch τρόφιμον wiedergiebt; Callim. tr. 183 nannte die Arbeit des Landmanns ὄμπνιον ἔργον; gew. Nahrung gebend, nährend, μήτηρ, alma mater, Herod. Attic. (App. 51, 56). – Uebh. wohlgenährt, reich, groß, νέφος, Soph. frg. 233, in VLL. ηὐξημένον erkl. Bei den Cyrenäern soll ein reicher und glücklicher Mensch so geheißen haben, Schol. Ap. Rh. 4, 989; κτῆσιν ἄλλην ὀμπνίαν κειμηλίων, Lycophr. 1264. – Ὀμπνία ist Beiname der Demeter, alma Ceres, als der Geberinn des ersten u. allgemeinsten menschlichen Nahrungsmittels, des Getreides, nach Drac. p. 20, 21, wie πότνια, mit kurzem α, u. Ὄμπνια zu schreiben, vgl. Spitzner vers. her. p. 30.
-
2 ὀμπνικός
-
3 ὀμπνηρός
См. также в других словарях:
τρόφιμον — τρόφιμος nourishing masc acc sg τρόφιμος nourishing neut nom/voc/acc sg τρόφιμος nourishing masc/fem acc sg τρόφιμος nourishing neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τρόφιμος — Όνομα αγίων της Ανατ. Ορθόδοξης Εκκλησίας. 1. Καταγόταν από την Έφεσο (Πράξεις α’ 39). Έδρασε ως ακόλουθος και συναγωνιστής του αποστόλου Παύλου (Β’ Προς Τιμόθεον δ’ 20) και διώχτηκε και κακοποιήθηκε μαζί με αυτόν. Πέθανε με μαρτυρικό θάνατο επί… … Dictionary of Greek
питательныи — (2*) пр. 1.Годный в пищу: ˫ако нѣкими зубы испытателными. помыслы разлучати и ѹмѧчивати. елико ѹбо непотребно попливати. и елико же питателно пожирати. (τρόφιμον) ГБ к. XIV, 12в. 2. Зд. Подходящий: Како не ѹподобитесѧ и дарованыхъ како не… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
пищьныи — (8*) пр. 1.Пр. к пища в 1 знач.: разѹмьно зѣло. и ѡ сѣмь положи ˫ако ничтоже има рещи. ни ѡтинѹдь ѿложениѥ пищьноѥ. ѹхыщрѧѧ. ни ѹтробѹ безъ времени пищею. ѡт˫агъчѧ˫а. (τῶν σιτίων) ЖФСт к. XII, 51. 2. Питательный, полезный. Образн.: Елико ѹбо… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
ομπνηρός — ὀμπνηρός, ά, όν (Α) (κατά τον Ησύχ.) «ὀμπνηρὸν ὕδωρ τρόφιμον». [ΕΤΥΜΟΛ. < ὄμπνη «δημητριακός καρπός για τροφή» + κατάλ. ηρός (πρβλ. λυπηρός, τολμ ηρός)] … Dictionary of Greek
τρόφιμο — το / τρόφιμον, ΝΑ κάθε στερεό ή υγρό που περιέχει θρεπτικές ουσίες και χρησιμοποιείται για διατροφή νεοελλ. 1. στον πληθ. τα τρόφιμα τα αναγκαία για τη διατροφή, το σύνολο τών τροφών 2. φρ. α) «φυσικά τρόφιμα» (τροφ. τεχνολ.) i) τρόφιμα που έχουν … Dictionary of Greek
όπνιος — ὄπνιος, ον (Α) (εσφ. γρφ. αντί ὄμπνιος) 1. μεγάλος, αυξημένος, πλουσιοπάροχος, πολύς (α. «ὄπνιος χείρ» πλούσιο, πλουσιοπάροχο χέρι β. «ὄπνιον νέφος» μεγάλο, ογκώδες νέφος) 2. (κατά τον Φώτ.) α) «ὄπνιος λειμών ὁ σῑτος καὶ οἱ δημητριακοὶ καρποί… … Dictionary of Greek
