-
1 τρι-ετής
-
2 πεντηκοντα-και-τρι-ετής
πεντηκοντα-και-τρι-ετής, ές, dreiundfunfzigjährig, χρόνος, Pol. 3, 4, 2.
Griechisch-deutsches Handwörterbuch > πεντηκοντα-και-τρι-ετής
-
3 τριετής
-
4 ἔτος 2
ἔτος 2.Grammatical information: n.Meaning: `year' (Il.);Other forms: dial. Ϝέτος.Compounds: Oft as 2. member, e. g. τρι-ετής ( τρι-έτης) `three-year old' (Ion.-Att.) with τριετία `space of three years' (hell.), τριετίζω `be three years old' (LXX); also τρι-έτ-ηρος `three years old' (Call.) with - ηρίς f. `every third year (incluve)', i. e. `all two years returning' ( ἑορτη; Pi., Ion.-Att.; after the nouns in - ηρός, - ηρίς; Schwyzer 482, Chantraine Formation 346); from it τριετηρικός `belonging to a τριετηρίς' (late).Derivatives: ἔτειος `jearly, lasting the whole year, one year long' (Pi., A.); through hypostasis ἐπέτειος `id.' (Ion.-Att., of ἐπ' ἔτος; cf. Schwyzer-Debrunner 473); ἐτήσιος `id.' (Att.; after the adj. in - τήσιος; Schwyzer 466, Chantraine 42) with ἐτησίαι m. pl. `wind of the year' (Ion.-Att., Arist.); also ἐπετήσιος `id.' (η 118, Th.); ἐπηετανός, s. v.Origin: IE [Indo-European] [1175] u̯etos `year'Etymology: Old word for `year', preserved in several languages. An exact agreement in Alb. vit, pl. (also sg.) vjet `year', from IE *u̯etes- (Mann Lang. 26, 383). As 2. member the neutral s-stem is preserved in zero grade in Skt. tri-vats-á- `of three years'; the full grade is supposed in Messap. atavetes (= αὑτό-ετες, `in the same year'?; Schwyzer 513 n. 3) and in Hitt. ša-u̯itiš-t- `nurseling' (prop. t-abstract *"of the same year"?; s. Kronasser Vgl. Laut- und Formenlehre 53 and 130). Beside it Hitt. has a consonant-stem u̯itt- (= u̯et-) `year', s. Kronasser 126 A. 20. A rebuilding into an a-stem perhaps in Hier.-Hitt. usa-, Luw. ušša- `year' (\< IE *u̯et-o-?) ; Kronasser Μνήμης χάριν 1, 201. A semantic problem gives Lat. vetus `old', formally = Ϝέτος; for the explanation s. W.-Hofmann s. vetus, and Benveniste Rev. de phil. 74, 124ff. - Old enlargements of the s-stem are found in words for (one-year old) animals: Skt. vats-á- `calf', Alb. vic̣ `calf' (IE *u̯etes-o-), Celt., e. g. Ir. feis `swine' (\< *u̯ets-i-). - On itself stands a Balto-Slavic word for `old', Lith. vẽtušas, OCS vetъchъ, IE *u̯etus-o- (here also Lat. vetus?); cf. Ernout-Meillet s. v. (where the Balto-Slavic adjectiv on insufficient grounds is separated from the word for `year'). - A new name for year in Greek is ἐνιαυτός, s. v. S. also ἔταλον, νέωτα, οἰετέας, πέρυσι, σῆτες. Further s. W.-Hofmann s. vetus.Page in Frisk: 1,583-584Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἔτος 2
-
5 πεντηκοντακαιτριετης
-
6 τριετης
-
7 τριετης...
-
8 πεντηκοντακαιτριετής
πεντηκοντα-και-τρι-ετής, ές, dreiundfünfzigjährig
См. также в других словарях:
πολυετής — ές, ΝΜΑ αυτός που διαρκεί πολλά έτη, μακροχρόνιος (α. «πολυετής εκπαίδευση» β. «πολυετεῑς πόλεμοι», Φίλ.) νεοελλ. φρ. α) «πολυετές φυτό» βοτ. φυτό που ζει περισσότερο από δύο χρόνια β) «ποώδη πολυετή φυτά» φυτά που επιβιώνουν τον χειμώνα με τη… … Dictionary of Greek
τριετής — ές, ΝΑ, και τριετής, τρίετες, θηλ. και τριέτις Α 1. αυτός που έχει διάρκεια τριών ετών 2. αυτός που έχει ηλικία τριών ετών 3. αυτός που γίνεται κάθε τρίτο έτος νεοελλ. φρ. «τριετές σύστημα» (γεωπ.) η επανάληψη τής καλλιέργειας ενός φυτού κάθε… … Dictionary of Greek
πάνετες — Α επίρρ. κατά τη διάρκεια ολόκληρου τού έτους, ολοχρονίς. [ΕΤΥΜΟΛ. < παν * + ετες, ουδ. τού ετης (< ἔτος), πρβλ. εξά ετες,, τρί ετες. Ο αναβιβασμός τού τόνου οφείλεται πιθ. στην επιρρμ. χρήση τού τ.] … Dictionary of Greek
