-
21 επηετανος
2 и 3[ἀεί или ἔτος]1) постоянный, непрерывный(κομιδέ κατὰ νῆα Hom.)
2) обильный(γάλα, σῖτος Hom.; βίος Hes., Pind.)
3) густой(τρίχες Hes.)
4) (всегда) полный(πλυνοί Hom.)
5) густолиственный(πλατάνιστοι Theocr.)
-
22 επιπολιοομαι
-
23 ευμηκης
-
24 Ισις
- ιδος ἥ (ион. gen. Ἴσιος, ион. dat. Ἴσῑ) Исида (сестра и жена Осириса, мать Гора, древнеегипетская богиня Нила, земледелия, а впосл. и луны; у греков отожд. с Деметрой и Ио) Her., Luc., Diod., Plut. -
25 ιστημι
тж. med. (fut. στήσω - дор. στᾱσῶ, impf. ἵστην, aor. 1 ἔστησα - дор. ἔστᾱσα и στᾶσα, Anth. тж. ἕστᾰσα; conjct.: praes.- impf. ἱστῶ, aor. 2 στῶ; opt.: praes.- impf. ἱσταίην, aor. 2 σταίην; imper.: praes. ἵστη, aor. 2 στῆθι; praes.- impf. inf. ἱστάναι; part. praes.- impf. ἱστάς; med.: praes. ἵστᾰμαι, fut. στήσομαι, impf. ἱστάμην, aor. 1 ἐστησάμην, pf. ἕσταμαι; praes.- impf. conjct. ἱστῶμαι; praes.- impf. opt. ἱσταίμην; imper. praes. ἵστᾰσο; inf. praes.- impf. ἵστασθαι; part. praes.- impf. ἱστάμενος; pass.: fut. 1 σταθήσομαι, aor. 1 ἐστάθην; adj. verb. στατός; только для неперех. знач.: fut. 3 ἑστήξω и ἑστήξομαι, aor. 2 ἔστην - дор. ἔστᾱν, эп. στῆν, pf. ἕστηκα - дор. ἕστᾱκα, 1 л. pl. ἕστᾰμεν, ppf. ἑστήκειν и εἱστήκειν - 3 л. pl. ἑστήκεσαν и ἕστᾰσαν; conjct. ἑοτῶ, opt. ἑσταίην, imper. ἕστᾰθι - эол.-дор. στᾶθι, inf. ἑστάναι и ἑστηκέναι, part. ἑστώς, ῶσα, ώς ( или ός) и ἑστηκώς, υῖα, ός)1) ставить, расставлять(πελέκεας ἑξείης, δρυόχους ὥς, δώδεκα, med. κρητῆρας Hom.)
2) ставить, укреплять, подпирать3) ставить, помещать размещать(πεζοὺς ἐξόπιθε Hom.; τὰς ἀγέλας πλησίον τινός Xen.; τὰ μὲν ἐκ δεξιῶν, τὰ δὲ ἐξ εὐωνύμων NT.)
τελευταίους στῆσαι τοὺς ἐπὴ πᾶσι Xen. — расположить резервы в тылу4) выставлять вперед, устремлять(λόγχας καθ΄ αὐτοῖν Soph.)
5) ставить, воздвигать(τρόπαιον Soph., Isocr., Plat., med. Xen., Arph.; ἀνδριάντα Her.; μνημεῖον ἀνδρείας τινὸς χάριν Arph.)
ἄξιος σταθῆναι χαλκοῦς Arst. — достойный, чтобы ему воздвигли медную статую;ἱστὸν στήσασθαι Hom. — водрузить мачту6) возводить, строить(τὰ μακρὰ στῆσαι τείχη Thuc.)
7) ставить на весы, взвешивать(χρυσοῦ δέκα τάλαντα Hom.; τὰ χρήματα ἀριθμεῖν, μετρεῖν καὴ ἱ. Xen.; μεγάλα βάρη Arst.)
ἐπὴ τὸ ἱστάναι ἐλθεῖν Plat. — прибегнуть к взвешиванию8) становиться(ἄντα τινός, παρά τινα Hom.)
ἀλλά μοι ἆσσον στῆθι Hom. — подойди же ко мне;στὰς εἰς τὸ μέσον Xen. — выйдя на середину (лагеря);στῆσαι ἐς δίκην Eur. — (пред)стать перед судом9) стоять, опираться, покоиться10) стоять, вздыматься, выситься(στήλη ἐπὴ τύμβῳ ἑστήκει Hom.)
κρημνοὴ ἕστασαν ἀμφοτέρωθεν Hom. — кругом возвышались кручи11) подниматьἱ. μέγα κῦμα Hom. — (о реке) вздымать высокие волны, сильно волноваться;
ὀρθὸν οὖς ἵ. Soph. — настораживать уши;ὀρθὸν κρᾶτα στῆσαι Eur. — поднять голову;ἵστασθαι βάθρων Soph. — вставать со своих мест;κονίης ὀμίχλην ἱ. Hom. — взбивать тучу пыли;κονίη ἵστατο ἀειρομένη Hom. — пыль поднималась столбом;ἀλγήσας ἵσταται ὀρθὸς ὅ ἵππος Her. — от боли конь поднялся на дыбы;δοῦρα ἐν γαίῃ ἵσταντο Hom. — копья торчали из земли;ὀρθαὴ αἱ τρίχες ἵστανται ὑπὸ τοῦ φόβου Plat. — волосы становятся дыбом от страха12) поднимать, возбуждать(φυλόπιδα Hom.; μῆνιν Soph.)
ἵστατο νεῖκος Hom. — возник спор;πολέμους ἵστασθαι Her. — вести войны;στᾶσαι ὀρθὰν καρδίαν Pind. — воспрянуть духом13) поднимать, испускать(βοήν Aesch., Eur.; κραυγήν Eur.)
τίς θόρυβος ἵσταται βοῆς ; Soph. — что это за крики раздаются?14) med. держаться, вести себя15) останавливать, задерживать(ἡμιόνους τε καὴ ἵππους Hom.; τέν φάλαγγα Xen.; τὸν ῥοῦν Plat.; αἱ ἐναντίαι κινήσεις ἱστᾶσι ἀλλήλας Arst.; ὅ τῆς γενέσεως ποταμὸς οὔ ποτε στήσεται Plut.)
ἵ. τέν ψυχέν ἐπί τινι Plat. — останавливать свое внимание на чем-л.;ἐπί τινος τὸν λόγον ἱ. Sext. — остановиться на каком-л. вопросе (ср. 19);στῆσαι ἐπί τινος τέν διήγησιν Polyb. — закончить на чем-л. свое повествование;16) переставать, прекращать17) сдерживать, подавлять(τοῦ θανάτου τὸ δέος Plut.)
18) останавливатьсяἄγε στέωμεν Hom. — давай остановимся;
τοῦτο ἀνάγκη στῆναι Arst. — здесь необходимо остановиться19) устанавливать, учреждать или вводить, устраивать(χορούς Her., Soph.; ἑορτάν Pind.; med.: ἀγῶνα HH.; ἤθεά τε καὴ νόμους Her.)
ἀγορέ δέκα ἡμερέων οὐκ ἵσταται Her. — в течение десяти дней рынок бездействует;ἐπὴ τούτου προτέρου στήσομεν τὸν λόγον Sext. — с этого мы начнем свою речь (ср. 15);ἐπὴ στόματος δύο μαρτύρων καὴ τριῶν σταθήσεται πᾶν ῥῆμα NT. — на основании показаний двух или трех свидетелей (да) будет решено любое дело20) совершать, справлять(κτερίσματα Soph.; τῇ Μητρὴ παννυχίδα Her.)
21) превращать, делать(στῇσαι δύσκηλον χθόνα Aesch.)
22) назначать, провозглашать(τινὰ βασιλέα, ὅ ὑπὸ Δαρείου σταθεὴς ὕπαρχος Her.; τινὰ τύραννον Soph., med. Alcaeus ap. Arst.)
23) назначать, определять(ἡμέραν NT.)
τριάκοντα ἀργύρια ἱ. τινί NT. — предложить кому-л. тридцать серебренников24) med. начинаться, наступатьἔαρος ἱσταμένοιο Hom., Hes. — с наступлением весны;
ἦν ἱσταμένου τοῦ μηνὸς εἰνάτη Her. — был девятый день нового месяца25) находиться в покое, быть неподвижнымτίφθ΄ οὕτως ἕστητε τεθηπότες ; Hom. — отчего вы (словно) оцепенели?;κατὰ χώρην ἱ. Her. — оставаться на (своем) месте26) оказывать сопротивление, противиться(πρὸς οὐ δικαίους Thuc.; αὐξομένῳ τῷ Δημητρίῳ Plut.)
οἱ πολέμιοι οὐκέτι ἔστησαν, ἀλλὰ φυγῇ ἄλλος ἄλλῃ ἐτράπετο Xen. — противники не устояли, а побежали врассыпную27) быть устойчивым, твердым(οὐδὲν ἑστηκὸς ἔχειν Arst.; λόγος μεθοδικὸς καὴ ἑστώς Polyb.)
ἑστηκυῖα ἡλικία Plat. — устоявшийся, т.е. зрелый возраст;ἄνεμος κατὰ βορέαν ἑστηκώς Thuc. — ветер, постоянно дувший с севера28) (= усил. εἶναι См. ειναι) находиться, пребывать, бытьτὰ νῦν ἑστῶτα Soph. — нынешние обстоятельства;
ἐν ὡραίῳ ἕσταμεν βίῳ Eur. — я достиг зрелого возраста;οἱ ἑστῶτες εἶπον NT. — находившиеся (там люди) сказали;ξυμφορά, ἵν΄ ἕσταμεν Soph. — беда, в которую мы попали;ἐπὴ ξυροῦ ἱ. ἀκμῆς погов. Hom. etc. — находиться на острие бритвы, т.е. в критическом положении -
26 κουριαω
1) (тж. εἰς ὑπερβολέν κ. Luc.) нуждаться в стрижке, т.е. быть длинным(κουριῶσαι τρίχες, πώγων κουριῶν Luc.)
2) быть остриженнымἐν χρῷ κουριῶν Plut. — остриженный наголо
-
27 κρανιον
τό [κάρη]1) верхняя часть головы, черепная крышка(ὅθι τε πρῶται τρίχες ἵππων κρανίῳ ἐμπεφύασι Hom.; κεφαλῆς τὸ τριχωτὸν μέρος κ. καλεῖται Arst.)
2) черепная коробка, череп(τὸ τῆς κεφαλῆς ὀστοῦν καλεῖται κ. Arst.; πίνειν ἐκ τῶν κρανίων κεχρυσωμένων Plat.)
3) ( в Иерусалиме) лобное место, Голгофа(Γολγοθᾶ, ὅ ἐστι λεγόμενος κρανίου τόπος NT.)
-
28 λαγωος
-
29 λασιος
1) густошерстный, густорунный(ὄϊς Hom.)
2) косматый, мохнатый, волосатый(τὰ στήθη Hom.; κεφαλή Plat.; μέλισσαι Theocr.; τὰ σκέλη Luc.)
3) перен. обросший волосами, косматый, т.е. мужественный4) густо заросший; лесистый(χωρίον Xen.; γῆ ὕλαις λ. Luc.)
5) густой(δρυμός Theocr.; τρίχες Anth.)
ὕλη λάσιος πιτύων Luc. — густой сосновый бор -
30 λειπω
(aor. 2 ἔλιπον, поздн. aor. 1 ἔλειψα, pf. λέλοιπα, эп. inf. aor. λιπέειν; pass.: fut. λειφθήσομαι, aor. ἐλείφθην, pf. λέλειμμαι fut. 3 λελείψομαι) тж. med.1) оставлять, покидать(Ἑλλάδα, Τρῶας καὴ Ἀχαιούς, δώματα Hom.; med. τινος и ἀπό τινος Her.)
λ. βίον ὑπό τινος Plat. — погибнуть от чьей-л. руки;ψυχέ λέλοιπεν Hom. — жизнь оставила (его);σοῦ λελειμμένη Soph. — покинутая тобой (Исмена);λ. τάξιν Plat., Arst.; — оставлять строй, дезертировать2) оставлять после себя (умирая)(σκῆπτρόν τινι Hom.; θυγατέρας Plat.; εὔκλειαν ἐν δόμοισι Aesch.; med.: μνημόσυνα Her.; διαδόχους ἑαυτῷ Plut.)
3) истощаться, кончаться4) недоставать, не хватать(τὰ λείποντα ἐπιδιορθῶσαι NT.; τι λείπει αὐτοῖς; Polyb.)
τριάκοντα ἔτη λείποντα δυοῖν Polyb. — тридцать лет без двух;μικρῷ λείπουσι ἑπτακοσίοις σκάφεσι Polyb. — почти с семьюстами лодок5) пренебрегать, отказываться, уклоняться(τέν μαρτυρίαν Dem.; med. τῆς ναυμαχιης Her.)
λ. φόραν Xen. — не платить подати;λ. ὅρκον Dem. — отказываться принести присягу6) исчезать, выпадать7) med.-pass. оставатьсяτὸ λειπόμενον и τὸ λειφθέν Arst. = τὸ λοιπόν I;
τριτάτη ἔτι μοῖρα λέλειπται Hom. — оставалась еще третья часть (ночи);λείπεται Plat. — остается (сказать, добавить, предположить и т.п.)8) med.-pass. оставаться в живых, уцелевать(πολλοὴ μὲν δάμεν, πολλοὴ δὲ λίποντο Hom.)
στρατὸν λελειμμένον δορός Aesch. — уцелевшее от (вражеского) оружия войско9) med.-pass. оставаться позади, отставатьμέ λ. τινος Thuc. — не отставать от кого-л.;ἐς δίσκουρα λελεῖφθαι Hom. — отстать на расстояние дискового броска;τοῦ καιροῦ λειπόμενοι Xen. — не поспевающие, отстающие10) med.-pass. отставать (в чём-л), уступать, оказываться слабееλ. τινός τι, τινος ἔς τι и ἔν τινι Her., τινος περί τι Polyb., τινός τινος Eur. и τινός τινι Aesch., Plut.; — уступать кому-л. в чем-л.;
λ. πλήθει τινός Xen. — уступать кому-л. в численности;λ. μάχῃ Aesch. — быть побежденным в бою;ταῦτα οὐδὲν ἐμοῦ λείπει γιγνώσκων Xen. — ты знаешь это нисколько не хуже, чем я11) med.-pass. не знать, не понимать(τῶν βουλευμάτων τινός Eur.)
λελειμμαι τῶν ἐν Ἕλλησιν νόμων Eur. — я не сведущ в эллинских законах12) med.-pass. не иметь, быть лишенным(τέκνων Eur.; κτεάνων καὴ φίλων Pind.)
γνώμας λειπόμενος σοφᾶς Soph. — лишенный здравого смысла -
31 λευκαι
αἱ (sc. τρίχες) седины Aesch. -
32 λευκαινω
1) делать белым, белить(τὰ ἱμάτια NT.)
2) покрывать белой пеной, пенить(ὕδωρ ἐλάτῃσι Hom.; ῥόθια κώπαις Eur.)
3) покрывать сединой(ὅ λευκαίνων χρόνος Theocr.)
; pass. белеть, седеть(λευκαίνονται τρίχες Arst.)
4) (о свете, сиянии) распространять, испускать(τὸ φῶς Eur.)
5) белеть, бледнеть(ἃ δ΄ ἀπολείπει τὸ αἷμα, λευκαίνει Arst.)
-
33 λευκη
I.ἡ (sc. ψῆφος) белый камешек, т.е. оправдательный голос Luc.II.дор. λεύκα ἥ1) белый тополь Dem., Arph. etc.2) мед. белые лишаи или струпья, предполож. элефантиаз, по по друг. витилиго(λέπρην ἢ λεύκην ἔχειν Her.; ἐν τῇ λεύκῃ λευκαὴ γίγνονται αἱ τρίχες Arst.)
-
34 μαλακος
31) мягкий (на ощупь)(εὐνή, χιτών Hom.; τρίχες Arst.; ἱμάτια NT.)
2) взрыхленный, распаханный(νειός Hom.)
3) нежный(παρειαί Soph.; σώματα Xen.)
4) мягкошерстный, тонкорунный(πρόβατα Dem.)
5) тихий, безмятежный, спокойный(ὕπνος, κῶμα Hom.)
6) безболезненный, легкий(θάνατος Hom.)
7) нежный, ласковый, приветливый(ἔπεα Hom.; παρηγορίαι Aesch.; βλέμμα Arph.)
8) мягкий, кроткий, смирный(τὸ ἦθος τῶν θελειῶν Arst.; ἄνδρες Her.)
9) мягкий, снисходительный(ζημίαι Thuc.)
10) с мягким климатом, благодатный(χῶραι Her.)
11) легкий, некрепкий(οἶνος Arst.)
12) нежный, негромкий(ἐπαοιδαί Pind.; ψόφος Arst.)
13) вялый, беспечный14) слабый, безвольный(περὴ τὰς ἡδονάς Arst. и καρτερεῖν πρὸς ἡδονάς Plat.)
15) робкий, малодушный (sc. οἱ στρατιῶται Xen.)16) изнеженный, развращенный(μοιχοὴ καὴ μαλακοί NT.)
-
35 ξανθος
31) золотисто-желтый, огненного цвета(ἐρυθρῷ λευκῷ τε μιγνυμένον ξανθὸν γέγονε Plat.; τὸ πῦρ καὴ ὅ ἥλιος ξανθά Arst.)
2) светловолосый или рыжекудрый(Δημήτηρ, Μενέλαος Hom.)
3) светлорусый, белокурый или рыжеватый(κόμη, τρίχες Hom.; τριχώματα Arst.; παρθένος Plut.)
4) буланый или гнедой(ἵπποι Hom.)
5) рыжий(λέων, βοῶν ἀγέλαι Pind.)
6) золотистый(νεφέλη Pind.; ἐλαίας καρπός Aesch.; οἶνος Soph.; μέλι Plut.)
-
36 ξυντρεχω
(fut. συνθρέξομαι и συνδραμοῦμαι, aor. 2 συνέδρᾰμον)1) сбегаться, сходиться для боя(ξιφέεσι Hom.; ἐπί τινα Polyb., и σ. τινί Plut.)
σ. ἐς χεῖρας Polyb. — сходиться врукопашную2) устремляться, бросатьсяτῷ μόρῳ ξ. Soph. — бросаться навстречу смерти
3) вместе бежать, сбегаться(ἐς τέν ὁδόν Her.; ἀπὸ πασῶν τῶν πόλεων NT.; συνδεδράμηκε ἅπασα ἥ πόλις Luc.)
4) сливаться, стекаться, смешиваться(ῥεύματί τινος Soph.)
5) перен. сходиться, соглашаться, совпадатьσ. τοῖς κριταῖς Xen. — сходиться в выборе судей;τοῦ χρόνου τὸ μῆκος αὐτὸ συντρέχει Eur. — время совпадает, т.е. судя по времени, так должно быть6) состязаться в беге(τινί Plat.)
7) загибаться, закручиваться(αἱ τρίχες συντρέχουσιν Xen.)
8) совместно участвовать -
37 ορθιος
3 и 21) круто поднимающийся, крутой(οἶμος Hes.; ὁδός Xen.)
2) отвесный, (высоко) вздымающийся, высокий(πύργοι Eur.)
3) стоящий прямо, торчащий вверх(τὰ γέρρα Her.)
ὄρθιον ἐφιστὰς τὸ οὖς Luc. — насторожив ухо4) (о голосе, звуке) высокий или громогласный, громкий(κελεύσματα Aesch.; κηρύγματα Soph.; σάλπιγγος ἠχώ Eur.)
νόμος ὄ. Her. — громкая песнь5) прямолинейный, прямой(ἴχνος Xen.)
6) перен. прямой, открытый, справедливый(λόγος Plut.)
ἤθη ὄρθια καὴ καθαρά Plut. — прямые и чистые нравы7) воен. построенный в колонну (в глубину) -
38 ορθος
лак. ὀρσός 31) прямо стоящий, вставший, поднявшийсяστῆ δ΄ ὀ. Hom. — он встал;
(ὅ ἵππος) ἵσταται ὀ. Her. — конь поднялся на дыбы;ὀρθαὴ τρίχες ἔσταν Hom. — волосы встали дыбом;ὀρθὸν αἴρειν κάρα Aesch. — (высоко) поднять голову;ὀρθὸν οὖς ἱστάναι Soph. — настораживать ухо;ὀρθῶν ἑσταότων ἀγορή Hom. — совещание, проведенное стоя;κλίμακες ὀρθότεραι προσερειδόμεναι Polyb. — лестницы, слишком круто приставленные;κυρβασίαι ὀρθαί Her. — прямые, т.е. высокие шапки;ὀρθὸν πόδα τιθέναι Aesch. — величественно шествовать2) прямолинейный, прямой(βέλος Aesch.; sc. ὁδός Arph.)
ὀρθέ γωνία Plat. — прямой угол;ὀ. ἀντ΄ ἠελίοιο τετραμμένος Hes. — повернувшись прямо к солнцу, прямо против солнца;ἐξ ὀμμάτων ὀρθῶν и ὀρθοῖς ὄμμασιν Soph. — глядя прямо, т.е. со спокойным взором3) целый, исправный, неповрежденный, невредимый(ὀρθὸν ἀποδοῦναι или παραδοῦναί τι Thuc.)
ὀρθὸν στῆσαί τινα Pind. — сохранить (спасти) кого-л.4) верный, правдивый, правильный, справедливый(ἀγγελία Pind.; μάρτυρες Aesch.)
ἐξ ὀρθῆς φρενός Soph. — от чистого сердца;ὀρθῷ λόγῳ Her. — по правде говоря5) истинный, подлинный, настоящий(πολιτείαι Arst.)
6) твердый, непреклонныйὀρθοὴ τὰς ψυχάς Plat. — твердые духом
7) настороженный, возбужденный, встревоженный, взволнованный(διὰ τὸν φόβον Diod.)
ὀρθέ καὴ περίφοβος ἦν ἥ πόλις Polyb. — город был взволнован и перепуган - см. тж. ὀρθά, ὀρθή и ὀρθόν -
39 ουραιος
31) хвостовойτρίχες ἄκραι οὐραῖαι Hom. — кончики волос (конского) хвоста;
τὸ οὐραῖον πτερόν Luc. — хвостовое оперение2) задний(πόδες Theocr.)
-
40 περιθετος
См. также в других словарях:
τρίχες — θρίξ hair fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θηλαστικά — Ομοταξία σπονδυλωτών που περιλαμβάνει περίπου 3.000 γένη και 15.000 είδη, από τα οποία άλλα ζουν έως σήμερα και άλλα έχουν εκλείψει. Είναι ζώα ομοιόθερμα, με πνευμονική αναπνοή και πλήρες διάφραγμα, το οποίο χωρίζει τη θωρακική περιοχή, που… … Dictionary of Greek
παρατίλλω — ΜΑ μσν. μέσ. παρατίλλομαι αραιώνω πυκνοσπαρμένη φυτεία με απόσπαση μερικών φυτών αρχ. 1. αποσπώ τις τρίχες από τα διάφορα μέρη τού σώματος κάποιου, εκτός τής κεφαλής («τὰς βλεφαρίδας σου παρατιλῶ», Αριστοφ.) 2. μέσ. (γενικά) αποσπώ τις τρίχες μου … Dictionary of Greek
τρίχα — (I) Α επίρρ. σε τρία τμήματα, σε τρία μέρη ή με τρεις τρόπους, τριχῆ* (α. «ἐπεὰν τὴν φιλύρην τρίχα σχίσῃ», Ηρόδ. β. «ἦμος δὲ τρίχα νυκτὸς ἔην» όταν ήταν η τρίτη νυκτερινή φρουρά, Ομ. Οδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < τρι (βλ. λ. τρεις, τρία) + ουρανικό… … Dictionary of Greek
κίστος — (Cistus). Γένος φυτών της οικογένειας των κιστιδών (δικοτυλήδονα), το οποίο περιλαμβάνει περίπου 25 είδη, κοινά στις μεσογειακές περιοχές. Πρόκειται για μικρά φρύγανα ή αρωματικούς, αείφυλλους θάμνους, με πυκνές τρίχες, ύψους μέχρι 1 μ., οι… … Dictionary of Greek
λόφος — Ονομασία πέντε οικισμών. 1. Ορεινός οικισμός (υψόμ. 790 μ., 74 κάτ.) στην πρώην επαρχία Αιγιαλείας του νομού Αχαΐας. Βρίσκεται στο βορειοανατολικό τμήμα του νομού, 74 χλμ. Α της Πάτρας. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Διακοπτού. Μέχρι το 1955… … Dictionary of Greek
μήριγξ — μῆριγξ και σμῆριγξ, ἡ (Α) 1. σκληρή τρίχα, γουρουνότριχα 2. (κατά τον Ησύχ.) α) (ο τ. μῆριγξ) «ἄκανθα γινομένη ἐν τοῑς ἐρίοις τῶν προβάτων» β) (ο τ. σμῆριγξ) «πόα καὶ εἶδος ἀκάνθης, σμήριγγες πλεκταί, σειραί, βόστρυχοι, καὶ τῶν κυνῶν ἐν τοῑς… … Dictionary of Greek
μαδώ — (AM μαδῶ, άω, Μ και μαδίω και μαδιῶ και μαθῶ) 1. (για τρίχες, φτερά, φύλλα κ.λπ.) (αμτβ.) πέφτω («μαδήσανε τα πούπουλα») 2. (για πρόσωπα ή πράγματα) (αμτβ.) αποβάλλω, χάνω τις τρίχες, τα φτερά, τα φύλλα μου («ἐὰν δέ τινι μαδήσῃ ἡ κεφαλὴ αὐτοῡ,… … Dictionary of Greek
πεταλούδα — I Ακμαίο στάδιο των λεπιδόπτερων. Είναι έντομο με μικρό κεφάλι, αλλά ιδιαίτερα αναπτυγμένο κατά την έννοια του πλάτους τα πλευρικά μάτια είναι σύνθετα, μεγάλα και αποτελούνται από πολυάριθμα ομματίδια ή απλά μάτια (μέχρι 27.000 στη σφίγγα του… … Dictionary of Greek
πολιός — ά, ό / πολιός, ά, όν, ΝΜΑ, ποιητ. τ. θηλ. και ος, ανωμ. τ. θηλ. πολιάς, άδος, Α 1. (ιδίως για τρίχες) υπόλευκος, φαιός, ασπριδερός, ψαρός, γκρίζος («ἕσσατο δ ἔκτοσθεν ῥινὸν πολιοῑο λύκοιο», Ομ. Ιλ.) 2. (για πρόσ.) αυτός που έχει ψαρές ή λευκές… … Dictionary of Greek
τανύθριξ — τριχος, ὁ, ἡ, και ως επίθ. τανύτριχος, ον, Α 1. αυτός που έχει μακριές τρίχες 2. αυτός που έχει πολλές και πυκνές τρίχες, δασύτριχος, μαλλιαρός 3. φρ. «ὗς τανύθριξ» είδος αγριογούρουνου με ανορθωμένες τις τρίχες τού σώματός του (Σιμων. Αμ.).… … Dictionary of Greek