-
1 τρίβω
τρίβω, fut. τρίψω, aor. pass. ἐτρίφϑην, Thuc. 2, 77, gew. ἐτρίβην [in diesem temp. mit kurzem ι], fut. pass. τρίψομαι, 6, 18. 7, 42; – reiben; τριβέμεναι κρῖ λευκὸν ἐν ἀλωῇ, Il. 20, 496, dreschen, eigtl. ausreiben, das Korn wurde mit Walzen ausgedroschen; μοχλὸν τρῖψαι ἐν ὀφϑαλμῷ, herumdrehen, Od. 9, 333; χρυσὸν βασάνῳ, Gold am Probirstein reiben, um seine Reinheit auszumitteln, Theogn. 450; sp. D., φάρμακον Strat. 11 (XII, 13); Plat. Phaed. 117 b u. öfter, ἔτριψε τῇ χειρὶ τὸ σκέλος Phaed. 60 b. – Bes. abreiben, abnutzen, abtragen, τετριμμένοι τὰ ἐπ' ἀριστερὰ τῶν κεφαλέων, Her. 2, 93; bes. von Kleidern und von Wegen, δίκτυον τριβέν En. ad. 129 (VI, 24), ἀτραπὸς τετριμμένη Ar. Ran. 123. – Dah. von Personen aufreiben, entkräften, schwächen, μηδὲ τρίβεσϑε κακοῖσιν, nutzt cure Kräfte nicht ab, Il. 23, 735; ἀλλήλους τρίβουσι σκολιῇσι δίκῃσι Hes. O. 251, sie reiben einander od. ihr Vermögen durch Rechtshändel auf; τριβόμενος λαός, Her. 2, 124, ein gemißhandeltes Volk; auch Geld und Gut aufzehren, mit δαπανᾶσϑαι vrbdn, 2, 37; ἄλλην γενεὰν τρίβειν ϑανάτοις αὐϑένταισιν, Aesch. Ag. 1554; Thuc. a. a. O. und öfter; τῶν στρατιωτῶν τετριμμένων ὑπὸ τῆς κακοπαϑείας, Pol. 10, 13, 11; τριβέντες ὑπὸ τύφου, Luc. Paras. 52. – Pass. sich verweilen, Aesch. Eum. 186; sich mit einer Sache viel beschäftigen, sich darin üben, πολέμῳ, Her. 3, 124; ἀμφ' ἀρετῇ, Theogn. 465. – Später auch so im act., τί, Etwas treiben, üben, βίον, eine Lebensart führen, z. B. δυςτυχῆ, ein unglückliches Leben führen, Soph. El. 592; νησιώτην, Eur. Heracl. 86; γεωργικόν, Ar. Pax 576; λυπηρόν, D. Hal. 1, 56; aber πόλεμον τρίβειν, einen Krieg in die Länge ziehen, Pol. 2, 63, 4; Iulian. Caes. 19, 10.
-
2 τρίβω
τρίβω, reiben; τριβέμεναι κρῖ λευκὸν ἐν ἀλωῇ, dreschen, eigtl. ausreiben, das Korn wurde mit Walzen ausgedroschen; μοχλὸν τρῖψαι ἐν ὀφϑαλμῷ, herumdrehen; χρυσὸν βασάνῳ, Gold am Probierstein reiben, um seine Reinheit auszumitteln. Bes. abreiben, abnutzen, abtragen; bes. von Kleidern und von Wegen. Dah. von Personen: aufreiben, entkräften, schwächen; μηδὲ τρίβεσϑε κακοῖσιν, nutzt eure Kräfte nicht ab; ἀλλήλους τρίβουσι σκολιῇσι δίκῃσι, sie reiben einander od. ihr Vermögen durch Rechtshändel auf; τριβόμενος λαός, ein gemißhandeltes Volk; auch Geld und Gut aufzehren. Pass. sich verweilen; sich mit einer Sache viel beschäftigen, sich darin üben; ἀμφ' ἀρετῇ; act., τί, etwas treiben, üben; βίον, eine Lebensart führen, z. B. δυςτυχῆ, ein unglückliches Leben führen; aber πόλεμον τρίβειν, einen Krieg in die Länge ziehen -
3 προς-τρίβω
προς-τρίβω, daran reiben, abreiben, ἀμβλὺν ἤδη προςτετριμμένον τε πρὸς ἄλλοισιν οἴκοις, Aesch. Eum. 229; – durch Anreiben mittheilen, anhängen, zufügen, γλώσσῃ ματαίᾳ ζημία προςτρίβεται, Aesch. Prom. 329; Ar. im med., πληγὰς ἀεὶ προςτρίβεται τοὺς οἰκέτας, Equ. 5, gewissermaßen Schläge einreiben, prügeln; u. so im med. in sp. Prosa öfter, bes. mit Schmach, Vorwurf beflecken, ἔοικεν ὥςπερ συγγενικὸν νόσημα αὐτῷ προςτρίψασϑαι τὴν φιλαργυρίαν ἡ φύσις, Plut., der de cap. ex host. util. p. 278 sagt Θεμιστοκλεῖ δὲ Παυσανίας μηδὲν ἀδικοῠντι προςετρίψατο τὴν ὑποψίαν τῆς προδοσίας, er machte, daß auch auf ihn der Verdacht des Verrathes fiel, welcher Ausdruck wahrscheinlich vom Besudeln mit Schmutz oder angespritzten Farben hergenommen ist; vgl. noch μήνιμά τινι προςτρίψομαι, Antiph. IV β 8; seltner auch von guten Dingen, πλούτου δόξαν τινὶ προςτρίβεσϑαι, Einem die Meinung des Reichthums zuwenden, d. i. Andere glauben machen, daß er reich ist, Dem. 22, 75. 24, 183.
-
4 προς-απο-τρίβω
προς-απο-τρίβω, daran abreiben, τῇ ψάμμῳ τὰ ᾠά, Ael. H. A. 9, 63, am Sande sich reibend, setzen ste die Eier ab.
-
5 προς-επι-τρίβω
προς-επι-τρίβω, noch dazu, noch mehr aufreiben, belästigen, bedrücken, Plut. stoic. repugn. 31.
-
6 προς-ανα-τρίβω
προς-ανα-τρίβω, daran reiben, τὰ κέρατα τοῖς δένδροις, Ael. H. A. 6, 1; med. übtr., sich an Einem reiben, τινί, d. i. sich an ihm im Kämpfen u. Disputiren üben, Plat. Theaet. 169 c; Plut. amator. 5.
-
7 προς-δια-τριβω
προς-δια-τριβω, dabei verweilen, damit umgehen; τινί, mit Einem, Plat. Theaet. 168 a; Plut.
-
8 προ-συν-τρίβω
προ-συν-τρίβω, vorher zerreiben, zerbrechen, D. Cass. 59, 20.
-
9 προ-ανα-τρίβω
προ-ανα-τρίβω, vorher zerreiben, Diosc.
-
10 παρα-τρίβω
παρα-τρίβω, daneben reiben; ἐπεὰν χρυσὸν τὸν ἀκήρατον παρατρίψωμεν ἄλλῳ χρυσῷ (auf dem Probirstein), διαγιγνώσκομεν τὸν ἀμείνω, Her. 7, 10; vgl. Theogn. 417, ἐς βάσανον δ' ἐλϑὼν παρατρίβομαι ὥςτε μολίβδῳ χρυσός, u. 1101; denn durch das Reiben oder Streichen des Goldes auf dem Probirsteine prüfte man die Aechtheit oder Reinheit desselben im Vergleich mit einer andern Metallmasse; übh. an der Seite abreiben, an Etwas reiben, οὔρῳ τοὺς ὀδόντας D. Sic. 5, 33, u. a. Sp.; u. med. sich an einander abreiben, Arist H. A. 5, 5. – Uebertr., sich reiben an Einem, in feindliche Berührung mit Einem kommen, sich mit ihm verfeinden, πρός τινα, Pol. 4, 47, 7. 9, 11, 2 u. öfter; auch τινί; – παρατρίψασϑαι τὸ μέτωπον, wie das lat. os od. frontem perfricare, die Stirn durch wiederholtes Reiben gegen alles Erröthen gleichsam verhärten, oder sich die Zeichen der Schaam von der Stirn wegreiben, dah. unverschämt sein oder werden, Strab. XIII, 603; Eust.
-
11 παρ-εν-τρίβω
παρ-εν-τρίβω, an der Seite reiben, Sp.
-
12 παρ-εκ-τρίβω
παρ-εκ-τρίβω, daneben herausreiben, Arist. de coel. 2, 7 u. Sp.
-
13 περι-τρίβω
περι-τρίβω, ringsum abreiben, περιτριβείς Lycophr. 790.
-
14 συν-τρῑβω
συν-τρῑβω, zusammen- od. an einander reiben, z. B. πυρεῖα, die Hölzer zum Feueranmachen, Luc. V. H. 1, 32; zerreiben, zerschlagen, zerstoßen, ἐπεί σε συντρίψω, Eur. Cycl. 701; συντριβῆναι τῆς κεφαλῆς, am Kopfe zerschlagen werden, Ar. Pax 71; auch übertr., ξυντρίβειν τὴν ἐπίνοιαν, Vesp. 1050, seine Hoffnung scheitern lassen, nach dem Schol. vom Abnutzen der Ruder hergenommen; zerschmettern, die Schiffe, Thuc. 4, 11; συντρίψασα τὴν χύτραν, Plat. Hipp. mai. 290 e; τὰ δὲ συντετρῖφϑαι, Rep. X, 611, d; συνετρίβην τὴν κλεῖν, Andoc. 1, 61, ich zerschlug mir oder mir wurde zerschlagen, wie συντρίβεσϑαι τὰς κεφαλάς, Lys. 3, 18; τὰ σκευάρια, Aesch. 1, 59; auch den Feind schlagen, Pol. 5, 47, 1 u. öfter; καὶ κατέκλασε τὴν διάνοιαν, Plut. Timol. 7. – Im pass. übertr., in Betrübniß und Angst gerathen, zerknirscht sein, Pol. 5, 58, 13, τῇ διανοίᾳ 21, 10, 2; vgl. Jac. Ach. Tat. p. 859. – Sich an einander reiben, in Streit mit einander gerathen; auch Anstoß woran nehmen, ποῦ συντρίβεται τὸ πρᾶγμα; woran stößt sich die Sache? Dem. 10, 44.
-
15 συγ-κατα-τρίβω
συγ-κατα-τρίβω, mit auftreiben, καὶ διαφϑεῖραι τὸν καρπόν, Plut. Cleom. 26.
-
16 συν-επι-τρῑβω
συν-επι-τρῑβω, mit, zugleich aufreiben, verderben, vernichten, συνεπιτρῖψαι Xen. An. 5, 8, 20.
-
17 συν-εκ-τρῑβω
συν-εκ-τρῑβω, mit od. zugleich ausreiben, aufreiben, LXX.
-
18 συν-ανα-τρίβω
συν-ανα-τρίβω, mit od. zugleich daran reiben. – Pass. τινί, mit Einem umgehen, Plut.
-
19 συν-δια-τρῑβω
συν-δια-τρῑβω, mit, zusammen seine Zeit zubringen, leben; μετὰ τοῦ βασιλέως ἐν τοῖς ὑπαιϑρίοις, Pol. 4, 77, 1; mit Einem umgehen, Dem. 23, 43: bes. um von ihm zu lernen, ἀφ' οὗ δ' ἐγὼ Σωκράτει συνδιατρίβω, Plat. Conv. 172 c; Lach. 180 d Lys. 204 c; οἱ τῷ Σωκράτει συνδιατρίβοντες, die Schüler des Sokrates, Xen. Mem. 1, 2, 3. 4, 1, 1; μεϑ' ὧν συνδιατρίψω, Isocr. 2, 27; auch μύϑοις, 4, 158; Sp., wie Luc. Nigr. 26; Ath. VI, 260 a.
-
20 κατα-τρίβω
κατα-τρίβω, zerreiben, durch Reiben verderben, verbrauchen; ἀμφὶ πλευρῇσι δορὰς αἰγῶν κατέτριβον Theogn. 55; ἰμάτια, σώματα, Plat. Phaed. 87 b c; neben καταῤῥηγνύναι Xen. Cyr. 6, 2, 32; sein Vermögen durchbringen, 8, 4, 36; κατατριβήσοιτο ὑπὸ τοῦ πολέμου, er werde aufgerieben werden, Hell. 5, 4, 60; κατατέτριμμαι λοχαγῶν, ich habe mich aufgerieben, Hem. 3, 4, 1; neben ἀπόλλυσϑαι Ar. Pax 354; Thuc. 8, 46; Sp., κατατέτριπτο τοῖς ἀγῶσιν Plut. Fab. 23; übertr., οἶμαι γὰρ αὐτοὺς ἤδη κατατετρῖφϑαι διατεϑρυλημένους ὑπὸ σοῦ, sie sind durch die Reden todt gemacht, ermüdet, Xen. Mem. 1, 2, 37; – κατατρίβειν χρόνους, die Zeit hinbringen, Pol. 1, 25, 6; κατέτριψε τὴν ἡμέραν δημηγορῶν Dem. 57, 9; Arist. eth. 3, 10; – οἱ τὰ βήματα κατατετριφότες, die sich immer auf der Rednerbühne umhergetrieben haben, Isocr. ep. 8, 7; übh. beschäftigen, Xen. Hem. 4, 5, 7.
См. также в других словарях:
τρίβω — τρίβω, έτριψα βλ. πίν. 7 … Τα ρήματα της νέας ελληνικής
τρίβω — ΝΜΑ 1. σύρω επανειλημμένως ένα σώμα πάνω σε άλλο συμπιέζοντάς το στο σημείο επαφής τους ή ξύνω κάτι μετακινώντας με πίεση άλλο σώμα πάνω σε αυτό (α. «τρίψε καλά τα μάρμαρα» β. «τρίβω το ξύλο με το γυαλόχαρτο» γ. «τρίβω τα μαχαιροπήρουνα» δ. «τὸν… … Dictionary of Greek
τρίβω — έτριψα, τρίφτηκα, τριμμένος 1. μαλάζω κάτι μετακινώντας πάνω του άλλο σώμα: Τρίβω το γόνατο με το χέρι. 2. βγάζω με την τριβή, αποσπώ: Τρίβω το καλαμπόκι. 3. καθαρίζω: Τρίβει τα τζάμια. 5. συντρίβω, κάνω σκόνη, αλέθω: Τρίβω πιπέρι. 6. (για ρούχα) … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
τρίβω — τρίβος worn masc/fem nom/voc/acc dual τρίβος worn masc/fem gen sg (doric aeolic) τρί̱βω , τρίβω rub pres subj act 1st sg τρί̱βω , τρίβω rub pres ind act 1st sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τρίβῳ — τρίβος worn masc/fem dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Conjugaisons Du Grec Ancien (Tableaux)/Τρίϐω Futur Et Aoriste — Conjugaison du verbe thématique au radical terminé par une occlusive bilabiale τρίϐω (« frotter ») au futur et à l aoriste. Cet article dépend de Conjugaisons du grec ancien (tableaux). Actif Moyen Passif Aoriste Futur Aoriste Futur … Wikipédia en Français
Conjugaisons du grec ancien (tableaux)/Τρίϐω futur et aoriste — Conjugaison du verbe thématique au radical terminé par une occlusive bilabiale τρίϐω (« frotter ») au futur et à l aoriste. Cet article dépend de Conjugaisons du grec ancien (tableaux). Actif Moyen Passif Aoriste Futur Aoriste Futur … Wikipédia en Français
Conjugaisons du grec ancien (tableaux)/τρίϐω futur et aoriste — Conjugaison du verbe thématique au radical terminé par une occlusive bilabiale τρίϐω (« frotter ») au futur et à l aoriste. Cet article dépend de Conjugaisons du grec ancien (tableaux). Actif Moyen Passif Aoriste Futur Aoriste Futur … Wikipédia en Français
τρῖβον — τρίβω rub pres part act masc voc sg τρίβω rub pres part act neut nom/voc/acc sg τρίβω rub imperf ind act 3rd pl (homeric ionic) τρίβω rub imperf ind act 1st sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τρῖψον — τρίβω rub aor imperat act 2nd sg τρίβω rub fut part act masc voc sg τρίβω rub fut part act neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τριβέμεναι — τρίβω rub aor inf pass (epic) τρῑβέμεναι , τρίβω rub pres inf act (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)