-
1 τετράειδος
τετρά-ειδος, ον,A compound of four ingredients ([etym.] εἴδη), Aët.8.61, Phlp. in GC269.34; written [full] τετράϊδον in Cyran.22: cf. ἑξάειδος, ἑπτάειδος, τρίειδος.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > τετράειδος
-
2 τετράκωμος
τετρά-κωμος, ὁ,A a triumphal song and dance sacred to Heracles and also called τέσσαρες κῶμοι, Trypho ap.Ath.14.618c, Hsch.; ὁ δὲ τ., τὸ τῆς ὀρχήσεως εἶδος, οὐκ οἶδα εἴ τι προσῆκον ἦν τοῖς Ἀθήνησι τ., οἳ ἦσαν Πειραιεῖς Φαληρεῖς Ξυπεταίονες Θυμοιτάδαι (leg. Θυμαιτ-, cf. IG22.1598, 3102) Poll.4.105;τοῦ τετρακώμου Ἡρακλείου, ἐν ᾧ τοὺς γυμνικοὺς ἀγῶνας ἐτίθεσαν τοῖς Παναθηναίοις St.Byz.
s.v. Ἐχελίδαι.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > τετράκωμος
См. также в других словарях:
πενταφάρμακος — ον, Α 1. (για έδεσμα) αυτός που αποτελείται από πέντε ειδών αρτύματα 2. το ουδ. ως ουσ. τὸ πενταφάρμακον είδος εδέσματος. [ΕΤΥΜΟΛ. < πεντα * + φάρμακον (πρβλ. τετρα φάρμακος)] … Dictionary of Greek
τράπεζα — Ονομασία ιδρυμάτων που εκτελούν πολλές και διάφορες λειτουργίες: από το εμπόριο και την ανταλλαγή νομισμάτων και την κατάθεση χρημάτων έως την παροχή πιστώσεων και άλλων χρηματοδοτήσεων. Ιστορία. Πολλές τραπεζικές πράξεις έχουν την καταγωγή τους… … Dictionary of Greek
τρίποδος — η, ο / τρίπους, ουν, ΝΜΑ, και λόγιος τ. τρίπους Ν, και ποιητ. τ. τρίπος Α 1. αυτός που έχει τρία πόδια 2. (σχετικά με πρόσ. και ιδίως γέροντα που στηρίζεται σε ραβδί) αυτός που βαδίζει με τρία πόδια («τρίποδι βροτῷ», Ησίοδ.) 3. (σχετικά με έπιπλα … Dictionary of Greek
όρος — Το υγρό μέρος του αίματος, κίτρινου χρώματος, ρευστό σχεδόν σαν το νερό, που αποχωρίζεται μετά την εκτός του σώματος πήξη και συστολή του θρόμβου του αίματος. Διαφέρει από το πλάσμα, γιατί δεν περιέχει ινωδογόνο και προθρομβίνη, ουσίες που μένουν … Dictionary of Greek
