τελεσί-καρπος

См. также в других словарях:

• ωλεσίκαρπος — και ὀλεσίκαρπος, ον, Α (επικ. τ.) 1. (για δένδρα) αυτός που χάνει τους καρπούς του πριν αυτοί ωριμάσουν («μακραί τ αἴγειροι καὶ ἰτέαι ὠλεσίκαρποι», Ομ. Οδ.) 2. μτφ. άγονος 3. φρ. «ὠλεσίκαρπον τύμπανο» τύμπανο που έκρουαν στα μυστήρια τής Κυβέλης… …   Dictionary of Greek

• τελεσίκαρπος — ον, Α (για φυτά) αυτός που ολοκληρώνει τη διαδικασία ωρίμασης τών καρπών. [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. τελεσι (βλ. λ. τέλος) + καρπός (πρβλ. τελειό καρπος)] …   Dictionary of Greek