-
1 σημεῖον
σημεῖον, τό, [dialect] Ion. [full] σημήϊον, [dialect] Dor. [full] σᾱμήϊον IG12(3).452 (Thera, iv B.C.), [full] σᾱμεῖον IPE12.352.25 (Chersonesus, ii B.C.), IG5(1).1390.16 (Andania, i B.C.), [full] σᾱμᾶον CIG5168 ([place name] Cyrene):—= σῆμα in all senses, and more common in Prose, but never in Hom. or Hes.:A mark by which a thing is known, Hdt.2.38;σημεῖα τῶν δεδικασμένων.., σημεῖα πάντων ὧν ἔπραξαν Pl.R. 614c
; sign of the future, τυραννίδος ς. A.Ag. 1355;σ. λαβεῖν ἔκ τινος E.Hipp. 514
; trace, track,σημεῖα δ' οὔτε θηρὸς οὔτε του κυνῶν.. ἐξεφαίνετο S.Ant. 257
, cf. El. 886;τῆς καταβάσεως X.An.6.2.2
; of a cork on a buoy, Paus.8.12.1.b [dialect] Dor., tomb, IG12(3).452 (iv B.C.), CIGl.c.2 sign from the gods, omen, S.OC94;τὰ ἀπὸ τῶν θεῶν σ. γενόμενα Antipho 5.81
, cf. Pl.Phdr. 244c, Ap. 40b, X.Cyr.1.6.1; wonder, portent, LXX Ex.4.8, al.;σ. καὶ τέρατα Plb.3.112.8
, Ev.Matt.24.24, Ev.Jo.4.48, cf. IPEl.c., D.S.17.114;φόβηθρα καὶ σ. ἀπ' οὐρανοῦ Ev.Luc.21.11
; esp. of the constellations, regarded as signs,δύεται σημεῖα E.Rh. 529
(lyr.), cf. Ion 1157.3 sign or signal to do a thing, made by flags, ἀνέδεξε σημήϊον τοῖσι ἄλλοισι ἀνάγεσθαι he made signal for the rest to put to sea, Hdt.7.128; signal for battle, τὰ σ. ἤρθη, κατεσπάσθη, Th.1.49,63, etc.; καθαιρεῖν τὸ ς. to take it down, strike the flag, as a sign of dissolving an assembly, And.1.36; τὸ τῆς ἐκκλησίας ς. Ar.Th. 278; ὕστερος ἐλθεῖν τοῦ ς. Id.V. 690: generally, signal,σ. ὑποδηλῶσαί τινι ὅτι.. Id.Th. 1011
;τὰ σ. αὐτοῖς ἤρθη Th.4.42
; τὸ σ. τοῦ πυρός, ὡς εἴρητο, ἀνέσχον ib. 111; signal to commence work, [ἡ] τοῦ σημείου ἄρσις Ath.Mitt.35.403
(Pergam.); σημείῳ ἀβαστάκτῳ, σημείοις ἀβαστάκτοις with unremoved signal (s), of gymnasia, i.e. never closed, IGRom.4.446 (ibid.), Abh.Berl.Akad.1932(5).44(ibid., ii A.D.).4 standard or flag, on the admiral's ship, Hdt.8.92; on the general's tent, X.Cyr.8.5.13; ἔξω τῶν ς. out of the lines, ib.8.3.19.5 landmark, boundary, limit, ἔξω τῶν σ. τοῦ ὑμετέρου ἐμπορίου out of the limits of your commercial port, D.35.28; of milestones, Plu.CG7, Hdn.2.13.9.6 device upon a shield, Hdt.1.171, E.Ph. 1114; upon ships, figure-head, Ar.Ra. 933, Th.6.31, E.IA 255 (lyr.).7 signet on ring, etc., Ar.Eq. 952, V. 585, Pl.Tht. 191d, al., X.HG5.1.30, D.42.2, PRev.Laws 26.5 (iii B.C.); figure, image,Διὸς κτησίου Anticl.13
; badge,τρίαιναν σ. θεοῦ A.Supp. 218
: pl., written characters,γράψαι σημήϊα.. φωνῆς IG14.1549
([place name] Rome).8 watchword, war-cry, Plb.5.69.8;ἀπὸ σ. ἑνὸς ἐπιστρέφειν τὰς ναῦς Th.2.90
, cf.X.HG6.2.28.II sign, token, indication of anything that is or is to be, S.OT 1059, E.Ph. 1332;σ. φαίνεις ἐσθλὸς.. γεγώς S.El.24
, cf. OT 710;τέχνης σ. τῆς ἐμῆς Id.Ant. 998
; so laterτὰ σ. τῶν καιρῶν Ev.Matt.16.3
, etc.2 in reasoning, a sign or proof, Ar.Nu. 369, Th.1.6,10, And. 2.25, etc.;τούτων ὑμῖν σημεῖα δείξω Aeschin.2.103
, cf. 3.46;τάδε τὰ σ. ὡς.. X.Ages.1.5
;σ. εἰ.. Pl.Grg. 520e
; ὅτι ἀγαθὸς ἦν.., τοῦτο μέγιστον ς. Id.Min. 321b; τὸ μὴ ἐκδυθῆναι οὐδὲν σ. ἐστι is no proof to the contrary, Antipho 2.2.5; also, instance, example, Hp.VM 20; σημεῖον δέ· to introduce an argument, D.21.149, Isoc.4.86,107, etc.3 in the Logic of Arist., a sign used as a probable argument in proof of a conclusion, opp. τεκμήριον (a demonstrative or certain proof), APr. 70a11, SE 167b9, Rh. 1357a33.b in Stoic and Epicurean philos., sign as observable basis of inference to the unobserved or unobservable, Epicur.Ep.2p.43U., Phld.Sign.27, al., S.E.M.8.142, al.; περὶ σημείων (dub. sens.), title of work by Zeno, Stoic.1.14.4 Medic., symptom, Hp.Morb.3.6, 15, Aret.SD1.9, Gal.1.313, 18(2).306.5 pl., shorthand symbols, Plu.Cat.Mi.23, Gal. Libr.Propr.1, POxy.724.3 (ii A.D.), Lib.Or.42.25.III = στιγμή, mathematical point, Arist.APo. 76b5, Ph. 240b3, Euc.Def.1, al.; also ς. (with or without χρόνου) point of time, instant, Arist.Cael. 283a11, Ph. 262b2sq.2 in Prosody and Music, unit of time, Aristid.Quint.1.14, Longin.Proll. Heph.5.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σημεῖον
См. также в других словарях:
σημείο — Μια από τις αρχικές έννοιες, στις οποίες βασίζεται η ευκλείδεια γεωμετρία· για τον Ευκλείδη το σ. ήταν κάτι, που «δεν είχε μέρη» («σημείον δ’ έστΐν ού μέρος ούδέν»), το αδιαίρετο στοιχείο (χωρίς διαστάσεις), το πρώτο συστατικό στοιχείο του χώρου … Dictionary of Greek
