-
1 σφόδρα
σφόδρα adv. of σφοδρός (Pind., Hdt. et al.) a very high point on a scale of extent, very (much), extremely, greatly (in many contexts with ref. to vehemence or violence) used w. an adj. (Lucian, Nigr. 37; PEdg 11 [= Sb 6717], 6 [257 B.C.]; pseudepigr.; Jos., Vi. 191; Tat. 32, 2) Mt 2:10; 14:30 v.l.; Mk 16:4; Lk 18:23; Rv 16:21; GJs 1:1. Used w. verbs (Aeneas Tact. 1463; TestBenj 1:5; TestAbr A 20 p. 103, 14 [Stone p. 54] and B 3 p. 108, 5 [Stone p. 64]; JosAs 8:8f; 24:12 ἐταράχθησαν σφόδρα; Jos., Vi. 159 ἐταράχθην σφόδρα; Just., D. 2, 6; Herm. Wr. 1, 1) φοβεῖσθαι σφ. Mt 17:6; 27:54; GJs 14:1. λυπεῖσθαι (1 Macc 14:16; JosAs 8:8; ParJer 9:23; GrBar 12:8) Mt 17:23; 18:31; 26:22; GJs 1:3f; 2:4; AcPl Ha 7, 16. ἐκπλήττεσθαι 19:25. πληθύνεσθαι Ac 6:7. ἐταπείνωσεν … σφ. GJs 2:3; εὐλόγησέν με σφ. 4:4; ἠνόμησεν … σφ. 15:2.—DELG s.v. σφεδανός. M-M. -
2 σφόδρα
-
3 σφοδρά
-
4 σφοδρᾷ
-
5 σφόδρα
σφόδραvery much: indeclform (adverb) -
6 σφόδρα
Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σφόδρα
-
7 σφοδρά
σφοδρόςvehement: neut nom /voc /acc plσφοδρά̱, σφοδρόςvehement: fem nom /voc /acc dualσφοδρά̱, σφοδρόςvehement: fem nom /voc sg (attic doric aeolic)σφοδρόςvehement: neut nom /voc /acc pl -
8 σφόδρα
+ D 75-137-46-62-94=414 Gn 7,18.19; 12,14; 13,2.13very (much), exceedingly Gn 7,18*Gn 7,19 σφόδρα σφόδρα exceedingly (semit., rendering MT מאד מאד), see also 17,6; 30,43; Ex 1,7 -
9 σφόδρα
A very much, exceedingly:I with Verbs, ἐμήδιζον γὰρ ς. Hdt.9.17;σ. ἱμείρουσα S. El. 1053
; καὶ σ. πείθει persuades them too well, Id.Aj. 150 (anap.); σ. λέγειν with vehemence, Antipho 6.15; σ. κολάζειν severely, Th.3.46; σ. ὁρίσασθαι exactly, Pl.Phdr. 263d, cf. Phlb. 58d, Phd. 68a, 73a; σ. χαίρω I am exceedingly glad, POxy.41.17 (iii/iv A.D.).2 with Adjs., σ. ὑπέρτεροι far superior, Pi.N.4.37; μισόδημον ς. Ar.Fr. 108;σ. ἄδικος Pl.R. 361a
; ἁλμυρὸν ς. Arist.Mete. 359a13; κακοδαίμων ς. Antiph.56;σ. γενναῖος Men.223.14
; πολλοῦ ς. at a very high price, very dear, Id.197; πολλοὶ ς. Bato 7.1;ἐνιαυτοὺς σ. ὀλίγους Men.481.6
; χαρὰ μεγάλη ς. Ev.Matt.2.10:—with Adjs. it most freq. follows, and in Com. Poets it usu. stands at the end of the verse.3 with a Subst.,τὴν σ. φιλίαν Pl.Lg. 731e
; τινῶν σ. γυναικῶν very womanish women, ib. 639b; τῆς σ. προθυμίας ib. 952c;τῆς σ. μανίας Id.Phdr. 251a
;ἐν τοῖς σ. ψύχεσιν Arist.HA 599a19
.4 with other Advbs., ἐπάταξε πῶς οἴει ς. Ar.Ra.54; θαυμαστῶς ὡς σ., ἀμηχάνως ὡς ς., Pl.R. 331a, Phdr. 263d; μάλα ς. Id.Alc.1.124d; πάνυ ς. Ar.Pl.25, 745;σ. πάνυ Aeschin.2.36
; πάνυ καὶ ς. Pl.Lg. 627a; οὐ ς. not very much, Hp.Aër.15, Antiph.204.11, Pl.Phd. 100a;οὕτω σ. ἦν ἀρχαῖος Antiph.273
;οὕτω σ. ἐστὶ.. Βοιώτιος Eub.39
. -
10 σφοδρά
vehementlyΕλληνικά-Αγγλικά νέο λεξικό (Greek-English new dictionary) > σφοδρά
-
11 σφοδρ'
σφοδρά, σφοδρόςvehement: neut nom /voc /acc plσφοδρά̱, σφοδρόςvehement: fem nom /voc /acc dualσφοδρά̱, σφοδρόςvehement: fem nom /voc sg (attic doric aeolic)σφοδρά, σφοδρόςvehement: neut nom /voc /acc plσφοδρέ, σφοδρόςvehement: masc voc sgσφοδρέ, σφοδρόςvehement: masc /fem voc sgσφοδραί, σφοδρόςvehement: fem nom /voc pl -
12 σφόδρ'
σφόδρα, σφόδραvery much: indeclform (adverb) -
13 σφοδράν
σφοδρά̱ν, σφοδρόςvehement: fem acc sg (attic doric aeolic) -
14 σφοδράς
σφοδρά̱ς, σφοδρόςvehement: fem acc pl -
15 εὐδοκιμέω
Aηὐδοκίμουν Pl.Grg. 515e
: [tense] aor.ηὐδοκίμησα X. Cyr.7.1.46
, D.7.20: [tense] pf.ηὐδοκίμηκα Ar.Nu. 1031
: the augm. is omitted in [dialect] Ion., Hdt.3.131, 7.227, and freq. in codd. of [dialect] Att., etc., as Ar. l.c., X.HG6.1.2, etc.:—to be of good repute, highly esteemed, popular, Thgn.587, E.Fr. 546 (lyr.), Ar. l.c., Pl.Grg. l.c., etc.; εὐ. ἐνθυμήματι gain credit by.., X.HG4.5.4; εὐ. ἔν τινι to be distinguished in a thing, Hdt.1.59, Th.2.37;ἐπὶ σοφίᾳ ἐν πᾶσι τοῖς Ἕλλησιν Pl.Hp.Ma. 291a
, cf. Isoc.3.30;ἐπὶ τῶν λόγων D. Prooem9
;τὰ ἄλλα D.C.60.8
; , etc.;παρὰ τοῖς ἀνθρώποις ἔκ τινος Isoc.11.28
, cf. Plu. Dio34;ἀπό τινων Eus.Mynd.55
; ἀπ' ἀρετῆς ἐκ γένους ἀλλ' οὐκ ἐκ τοῦ προστυχόντος εὐ. D.C. Fr.57.48;ἐς φήμην Id.Fr.54.7
;εὐ. μάλιστα τῶν Πρωταγόρου μαθητῶν Pl.Prt. 315a
;διὰ πάντων τῶν βασιλέων Hdt. 6.63
; εὐ. παρὰ βασιλέϊ to have influence with him, Id.8.87, cf. Lys. 25.24, etc.:—later in [voice] Med., Com.Adesp.110.4.2 of wine, meats, etc., to be highly esteemed, popular,εὐ. σφόδρα Alex.282
, cf. Philem. 122; σκῶπες σφόδρα εὐ., i.e. their flesh, Arist.HA 618a3; so of things generally,θεάματα κατὰ τὰς τέχνας -οῦντα Isoc.4.45
, cf. 9.11;παρὰ τοῖς Ἕλλησι -δοκιμῶν νόμος D.21.50
, cf. Arist.EN 1181a16; of popular arguments, Id.Rh. 1400b25; of physicians and medical treatments, Gal.10.390, Herod. [voice] Med. in Rh.Mus.58.112;ἐκ τούτων ἡ νῦν εὐ. σοφία AP11.157
(Ammian.):—also in [voice] Pass.,ἀκρόαμα-ούμενον Plu. Galb.16
; to be recognized, approved, PTeb.25.16 (ii B.C.).3 of money, to be genuine, LXX Ge.43.23.II in [voice] Med., hold in honour, D.S.4.24 codd. [suff] εὐδοκῐμ-ησις, εως, ἡ, good repute, reputation, credit, mostly in pl., Pl.R. 358a, 363a, Luc.Pisc.25: sg., Them.Or.29.347c.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > εὐδοκιμέω
-
16 πάνυ
1 with Verbs, A.Ch. 861 (anap.), Pl. Cra. 386c, Euthd. 272d, etc.; π. μανθάνω perfectly, Ar.Ra.65, 195;ὡς π. εἰδῆτε X.An.6.1.31
: with Adjs., very, exceedingly, π. πολλοί, ὀλίγοι, μικρός, etc., very many or few, very small, A.Ag. 1456 (anap.), Pl. Ap. 25b, Arist.HA 542a5;π. ταρφύς A.Pers. 926
(anap.);π. πλούσιοι Lys.19.15
. etc.: freq. in opposed clauses,οὐ πονηρός, ἀλλὰ καὶ π. χρηστός D.21.83
; οὐκ ὀρθῶς, οὐδὲ δικαίως, ἀλλὰ καὶ π. αἰσχρῶς ibid.: after the Adj., ὀλίγοι π., σπάνιος π., X.An.4.7.14 (v.l.), 1.9.27, cf. Pl.Cra. 402a; separated from it,ἐκτὸς π. τινῶν ὀλίγων Id.R. 605c
, cf. Euthd. 287b: with Nouns in adj. sense,π. εἶναι ὑβριστής Id.Ap. 26e
: in late writers with [comp] Sup., π. φαυλότατος Sch.Ar.Ra. 1363, cf. Ath.1.22d (π. γάρ ἐστιν ὡρικωτάτη is dub. in Crates Com.40): with Advbs.,π. ταχύ Eup.311
;ταχὺ π. Ar.Pl.57
; π. σφόδρα ib.25, 745, Pl.Ap. 25a;σφόδρα π. Aeschin.2.36
; π. πολύ very much, Pl.Chrm. 157d, X.Cyr.6.1.41, etc.;μόγις π. Pl.Ap. 21b
; π. μόλις or μόλις π., Philem.88, Eub.30; εὖ π. Theopomp. Com.14, etc.: with adverbial phrases, π. σπουδῇ in very great haste, D.20.105;σπουδῇ π. Th.8.89
; π. ἐν τῷ μεγίστῳ κινδύνῳ ib.50;π. ἐξ εἰκότος λόγου Pl.Euthd. 305e
;ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ π. Id.Hp.Ma. 282e
;π. παρὰ πολλοῖς Id.Euthd. 305c
;π. ἐπὶ σμικροῖς Id.Ap. 40a
;ἀπὸ σμικροῦ π. Ar.Pl. 377
: with part., π. ἀδικῶν if ever so criminal, Th.3.44.2 strengthd.,καὶ πάνυ Id.2.11
, X.Mem.1.3.13, Pl.Ap. 17c, Euthd. 276d, Cra. 400c; δοκεῖ μοι.. καὶ π. οὐδὲ εἶναι ἡ ἐπίκλησις αὕτη I believe this name actually did not exist, Th.1.3.3 οὐ πάνυ not quite,οὐ π. τι μανθάνω Pl.Euthd. 286e
, cf. Phd. 63a, Prt. 331e, X.An.6.1.26, etc.; ἡ οὐσία οὐδὲ τριῶν ταλάντων π. τι ἦν not quite so much.., D.59.7;οὐ π. εὐδαιμονικὸς.., ἔτι δ' ἴσως ἧττον Arist.EN 1099b3
: sts. with litotes, not quite, implying 'not at all',ταῦτα νεκρῷ μὲν οἷόν τε ποιεῖν, ζῶντι δὲ οὐ π. Hp.Art. 46
; εὐφόρως δὲ οὐ π. ἔχει it is not very (or not at all) easy, ib.77; οὐ π. μοίρας εὐδαιμονίσαι πρώτης hardly to be congratulated.., S.OC 144 (anap.);οὐ π. προσίεμαι X.Mem.2.8.5
.4 in affirmative answers, by all means, no doubt, Ar.Pl. 393: mostly with a Particle added,πάνυ γε Pl.Alc.1.107e
, etc.;καὶ πάνυ γε Id.Chrm. 154e
; π. γε, a)lla/ .. very well, but.., D.21.89;πάνυ μὲν οὖν Ar.Pl.97
, Pl.Euthphr. 13d, al.; πάνυ καλῶς no I thank you, Ar.Ra. 512. -
17 ψῦχος
Aψύχω 11
) cold, Emp.65.2; opp. θάλπος, Hp.Aph.3.4; opp. ἀλέα, Arist.HA 598a1; opp. καύματα, Id.Mete. 362b17; ἐν ψύχει in winter-time, S.Ph.17;ἐν τῷ ψ. καθηῦδον Pl.Smp. 220d
; ψ., = ῥῖγος, Hermipp.97: pl. frosts, cold weather,Hdt.
4.28, 129, 5.10;ψύχη X.Oec.5.4
, Cyn.5.9;ἐν τοῖς σφόδρα ψ. καὶ ἐν ταῖς σφόδρα ἀλέαις Arist.HA 599a19
, cf. Mete. 379a26; sg., Hp.VM16.2 once in Hom., coolness,ψύχεος ἱμείρων Od.10.555
: metaph.,ψ. ἐν δόμοις πέλει A.Ag. 971
. -
18 λυπέω
λυπέω 1 aor. ἐλύπησα; pf. λελύπηκα. Pass.: 1 fut. λυπηθήσομαι; 1 aor. ἐλυπήθην; pf. λελύπημαι (fr. λύπη ‘pain, grief ’; Hes.+) gener. ‘grieve, pain’.① to cause severe mental or emotional distress, vex, irritate, offend, insult, act. τινά someone (Test Abr A 8 p. 86, 9 [Stone p. 20]; Dio Chrys. 28 [45], 3; BGU 531 II, 18 [I A.D.], freq. in the sense vex, irritate, offend TestSol 2:3 D; Herodas 5, 7, 3; Ar. 15:7) 2 Cor 2:2a; 7:8ab. The object of λυπεῖν can also be a deity (Diod S 1, 65, 7; 8 τὸν θεόν; schol. on Apollon. Rhod. 2, 313 λ. τὸν Δία; cp. τοὺ ἀγγέλους μου ApcSed 14:10) μὴ λυπεῖτε τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον τοῦ θεοῦ Eph 4:30; Hm 10, 2, 2; 10, 3, 2ab; cp. 10, 2, 4. χάριν Dg 11:7. In εἴ τις λελύπηκεν 2 Cor 2:5 λ. used abs. is certainly more than cause pain or vexation. In Polyaenus 8, 47 it is used of the severe humiliation or outrage experienced by a king who has been deposed by his subjects.② to experience sadness or distress, pass.ⓐ aor. λυπηθῆναι become sad, sorrowful, distressed (BGU 1079, 9 [41 A.D.]; Esth 2:21; Ps 54:3; 2 Esdr 15:6; TestJob, Test12Patr, GrBar; Jos., Ant. 8, 356) Mt 14:9; AcPl Ha 7, 17; J 16:20; 2 Cor 2:4; 7:9a; 1 Pt 1:6; Dg 1. W. σφόδρα (Da 6:15 LXX; 1 Macc 10:68; JosAs 8:8 al.) Mt 17:23; 18:31; GJs 1:3; 2:4; AcPl Ha 7, 15; w. λίαν 1 Cl 4:3 (Gen 4:5 Cain took offense). W. ὅτι foll. become distressed because (cp. En 102:5) J 21:17. λυπηθῆναι εἰς μετάνοιαν become sorry enough to repent 2 Cor 7:9b. λ. κατὰ θεόν as God would have it vss. 9c, 11.ⓑ pres. λυπεῖσθαι be sad, be distressed, grieve (La 1:22) 1 Th 4:13. λυπῇ; are you grieved or hurt? Hv 3, 1, 9b. λυπούμενος (being) sad, sorrowful Mt 19:22; 26:22; Mk 10:22; Hv 1, 2, 2; 3, 13, 2 (TestAbr A 7 p. 84, 9 [Stone p. 16]; Jos., Vi. 208). (Opp. χαίρων as Dio Chrys. 50 [67], 5; Philo, Virt. 103) 2 Cor 6:10. λυπουμένου (μου) ὅτι because Hv 3, 1, 9a. ἤμην λυπούμενος 1, 2, 1. ὁ λυπούμενος the mournful man (Ael. Aristid. 46 p. 404 D.) m 10, 3, 3. ὁ λ. ἐξ ἐμοῦ 2 Cor 2:2b gives the source of the pain or sadness. ἤρξατο λυπεῖσθαι he began to be sorrowful Mt 26:37; cp. Mk 14:19. λ. διά τι because of someth. (schol. on Apollon. Rhod. 4, 1090; JosAs 24:19 διʼ Ἀσενέθ; ParJer 4:11 διὰ σέ): εἰ διὰ βρῶμα ὁ ἀδελφὸς λυπεῖται if a member’s feelings are hurt because of food Ro 14:15 (but λ. can also mean injure, damage: X., Mem. 1, 6, 6, Cyr. 6, 3, 13). μὴ λυπείσθω ὁ εὐσεβὴς ἐάν the godly man is not to grieve if 2 Cl 19:4. λ. ἐπί τινι at someth. (X., Mem. 3, 9, 8; Lucian, Dial. Mort. 13, 5, Tox. 24; Artem. 2, 60; PGrenf II, 36, 9 [95 B.C.]; Jon 4:9; ApcMos 39 p. 21, 1 Tdf.; Philo, Abr. 22; Just., D. 107, 3) Hm 10, 2, 3; cp. Hs 6, 3, 1. ἐλυπεῖτο περὶ τῆς γυναικὸς οὐ μικρῶς (Hieronymus) was quite upset with his wife, who had displayed interest in Paul’s message AcPl Ha 4, 16f (w. περί as Da 6:18 LXX; ApcMos 18 p. 9, 13 Tdf.).—Impf. ἐλυπούμην I was sad GPt 7:26; cp. 14:59 (TestSol 2:2 D; TestSim 4:3; ParJer 7:30); w. σφόδρα (JosAs 24:1) GJs 1:4 (aor. v.l.).—DELG s.v. λύπη. M-M. TW. Spicq. -
19 ταπεινόω
ταπεινόω (ταπεινός) fut. ταπεινώσω; 1 aor. ἐταπείνωσα. Pass.: 1 fut. ταπεινωθήσομαι; 1 aor. ἐταπεινώθην; pf. ptc. τεταπεινωμένος (Hippocr. et al.; LXX; En 106:1; EpArist 257; Philo, Joseph.) gener. ‘lower, make low’① to cause to be at a lower point, lower (Diod S 1, 36, 8; Bar 5:7; En 1:6; PsSol 11:4) ὄρος, βουνόν level a mountain, hill Lk 3:5 (Is 40:4).② to cause someone to lose prestige or status, humble, humiliate, abase, done esp. to slaves, fig. ext. of 1ⓐ w. focus on reversal of status ταπ. ἑαυτόν humble oneself of Christ, who went voluntarily to his death Phil 2:8 (s. on the whole pass. the lit. s.v. ἁρπαγμός and κενόω 1b; also KThieme, D. ταπεινοφροσύνη Phil 2 u. Ro 12: ZNW 8, 1907, 9–33). Of Paul, who did not hesitate to work w. his hands degrade 2 Cor 11:7. ὅστις ταπεινώσει ἑαυτὸν ὑψωθήσεται (ταπ. … ὑψόω: Chilon in Diog. L. 1, 69) Mt 23:12b; cp. Lk 14:11b; 18:14b (s. also 2b below). Also the pass. (Hyperid. 6, 10; Jos., Ant. 18, 147) Mt 23:12a; Lk 14:11a; 18:14a (cp. X., An. 6, 3, 18 θεὸς τοὺς μεγαληγορήσαντας ταπεινῶσαι βούλεται).ⓑ w. focus on shaming, w. acc. of pers. or thing treated in this manner (Diod S 8, 25, 1; Orig., C. Cels. 3, 62, 29) μὴ ταπεινώσῃ με ὁ θεὸς πρὸς ὑμᾶς that God may not humiliate me before you 2 Cor 12:21. κύριος ὁ θεὸς ἐταπείνωσέν με σφόδρα the Lord God has profoundly shamed me GJs 2:3. τὶ ἐταπείνωσας τὴν ψυχήν σοὺ; Why have you so disgraced yourself? GJs 13:2; 15:3.ⓒ w. focus on punitive aspect (Diod S 13, 24, 6 Tyche [Fortune] ταπεινοῖ τοὺς ὑπερηφάνους; Cyranides p. 49, 12 ἐχθρούς) confound, overthrow τοὺς ὑψηλούς 1 Cl 59:3b; ὕβριν ὑπερηφάνων vs. 3a. Cp. B 4:4f (Da 7:24).—ταπεινόω can also refer to external losses, approx. = ‘hold down, harm’ (Petosiris, Fgm. 6 ln. 21 [act.] and 24 [pass.]).③ to cause to be or become humble in attitude, humble, make humble in a favorable sense (Philod., περὶ κακιῶν col. 22, 3 = p. 38 Jensen ἑαυτόν; Celsus 3, 62 αὑτόν) ὅστις ταπεινώσει ἑαυτὸν ὡς τὸ παιδίον τοῦτο Mt 18:4. So perh. also 23:12b; Lk 14:11b; 18:14b (s. 2a above). ταπεινοῦσθαι humble oneself, become humble (Menand., Fgm. 754, 6 Kö.=544, 6 Kock τὴν θεὸν ἐξιλάσαντο τῷ ταπεινοῦσθαι σφόδρα; Sir 18:21; GrBar 7:5 ἐταπεινώθην φόβῳ μεγάλῳ) ταπεινώθητε ἐνώπιον κυρίου Js 4:10. ταπεινώθητε ὑπὸ τὴν χεῖρα τοῦ θεοῦ bow down beneath the hand of God (cp. Gen 16:9) 1 Pt 5:6. καρδία τεταπεινωμένη a humbled heart 1 Cl 18:17 (Ps 50:19). ψυχὴ τεταπεινωμένη B 3:5 (Is 58:10.—Cp. Diod S 20, 53, 3 τῇ ψυχῇ ταπεινωθείς; 20, 77, 3 ἐταπεινώθη τὴν ψυχήν). Corresp. ὀστᾶ τεταπεινωμένα 1 Cl 18:8 (Ps 50:10).—KThieme, D. christl. Demut I (history of the word, and humility in Jesus) 1906; DFyffe, ET 35, 1924, 377–79. S. also πραΰτης, end.④ to subject to strict discipline, constrain, mortify. In accordance w. OT usage, ταπεινοῦν τὴν ἑαυτοῦ ψυχήν (Lev 16:29, 31; 23:27; Ps 34:13; Is 58:3 al.) or ταπεινοῦσθαι (Sir 34:26; 2 Esdr 8:21; the prayers for vengeance fr. Rheneia [Dssm., LO 353f, LAE 413ff=SIG 1181, 11] θεὸς ᾧ πᾶσα ψυχὴ ταπεινοῦται; s. Dssm., LO 357f, LAE 419) means to mortify oneself GJs 2:2; B 3:1, 3 (Is 58:5); Hm 4, 2, 2 (s. ταπεινοφροσύνη). οἶδα ταπεινοῦσθαι (opp. περισσεύειν) of an austere regimen: I know how to do w. little (cp. ταπεινός Pla. Leg. 762e; s. also Plut., Mor. 7e) Phil 4:12.—WCvanUnnik, Zur Bedeutung von ταπεινοῦν τὴν ψυχήν bei den Apost. Vätern, ZNW 44, ’52f, 250–55. On the whole word: ESchweizer, Erniedrigung u. Erhöhung bei Jesus u. s. Nachfolgern ’55.—DELG s.v. ταπεινός. M-M. EDNT. TW. Spicq. Sv. -
20 σφοδράι
См. также в других словарях:
σφόδρα — very much indeclform (adverb) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σφόδρα — ΝΜΑ επίρρ. (κυρίως με ρήματα) πέρα από το κανονικό, πάρα πολύ, υπερβολικά (α. «μαθαίνοντες οι Άλλοι, σφόδρα ταράχτηκαν», Ελύτης β. «σφόδρα χαίρω», πάπ.) μσν. αρχ. 1. α) (με ρήματα) i) με σφοδρότητα, ορμητικά, βίαια («καὶ σφόδρα πείθει», Σοφ.) ii) … Dictionary of Greek
σφοδρά — σφοδρός vehement neut nom/voc/acc pl σφοδρά̱ , σφοδρός vehement fem nom/voc/acc dual σφοδρά̱ , σφοδρός vehement fem nom/voc sg (attic doric aeolic) σφοδρός vehement neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σφοδρᾷ — σφοδρός vehement fem dat sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σφοδρ' — σφοδρά , σφοδρός vehement neut nom/voc/acc pl σφοδρά̱ , σφοδρός vehement fem nom/voc/acc dual σφοδρά̱ , σφοδρός vehement fem nom/voc sg (attic doric aeolic) σφοδρά , σφοδρός vehement neut nom/voc/acc pl σφοδρέ , σφοδρός vehement masc voc sg… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σφόδρ' — σφόδρα , σφόδρα very much indeclform (adverb) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σφοδρᾶι — σφοδρᾷ , σφοδρός vehement fem dat sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σφοδράν — σφοδρά̱ν , σφοδρός vehement fem acc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σφοδράς — σφοδρά̱ς , σφοδρός vehement fem acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Variantes textuelles du Nouveau Testament — Les variantes textuelles sont les altérations d’un texte qui surviennent par propagation des erreurs (intentionnelles ou accidentelles) des copistes. Ces altérations peuvent être la suppression ou la répétition d’un mot, ce qui arrive lorsque… … Wikipédia en Français
λάβρος — α, ο (Α λάβρος, ον, θηλ. και α) ορμητικός, βίαιος, σφοδρός (α. «επιτέθηκε λάβρος» επιτέθηκε με ορμή β. «ὄμβρος τε λάβρος», Ηρόδ. γ. «οὖρον... λάβρον ἐπαιγίζοντα δι αἰθέρος», Ομ. Οδ.) νεοελλ. το αρσ. ως ουσ. ζωολ. ο λάβρος γένος τελεόστεων… … Dictionary of Greek
