-
1 σφάζω
σφάζω, Il. 9, 467, Eur. Phoen. 1270 u. sonst bei Dichtern, auch ionisch so, Her. 5, 5, u. bei Sp., wie Plut. Cic. 48, in att. Prosa σφάττω, fut. σφάξω u. s. w., aor. poet. ἐσφάχϑην, Pind. P. 11, 23, Eur. I. T. 177, Her. 5, 5, im Att. gew. ἐσφάγην, – schlachten; bei Hom. vom zahmen Hausvieh, dem eigentlichen Schlachtvieh, ἀεὶ μῆλ' ἀδινὰ σφάζουσι, Od. 1, 92. 4, 320 u. oft; opfern, weil man sich dazu allein des Schlachtviehes bediente, bes. die Kehle des geschlachteten Opferthieres aufschneiden, um das Blut auslaufen zu lassen; u. übh. tödten, bes. mit dem Schwerte; Od. 3, 454; σφαχϑεῖσα Ἰφιγένεια, Pind. P. 11, 23; πρὸς αὐτὸν τόνδε σὲ σφάξαι ϑέλω, Aesch. Ch. 891; πρὸς βωμῷ σφαγείς, Eum. 295; Soph. Ai. 231. 292; Eur. oft, σφάζε παρϑένου δέρην, Or. 1199; σφάξαι κελεύσας ϑυγατέρα, Andr. 626; ἐκ γυναικὸς οἴχεται σφαγείς, I. T. 552; σφαγήσεται, Andr. 315; auch σφάττειν αἷμα, beim Schlachten oder Opfern Blut vergießen, Seidl. El. 92. 279; σφάττειν τε καὶ ἐκδείρειν, Plat. Euthyd. 301 c; σφάξας τὸν μάγειρον, ib. d; tödten, Xen. An. 4, 5, 16; ἑαυτήν, Cyr. 7, 3, 14.
-
2 σφάζω
σφάζω, schlachten; vom zahmen Hausvieh, dem eigentlichen Schlachtvieh; opfern, weil man sich dazu allein des Schlachtviehes bediente, bes. die Kehle des geschlachteten Opfertieres aufschneiden, um das Blut auslaufen zu lassen; u. übh. töten, bes. mit dem Schwerte; auch σφάττειν αἷμα, beim Schlachten oder Opfern Blut vergießen -
3 προ-απο-σφάζω
προ-απο-σφάζω (s. σφάζω), vorher abschlachten, Luc. hist. conscr. 26.
-
4 συ-σφάζω
συ-σφάζω (s. σφάζω), mit, zugleich schlachten, morden, opfern, συσφαγῆναι Eur. I. T. 685.
-
5 συν-επι-σφάζω
συν-επι-σφάζω (s. σφάζω), mit dabei schlachten, tödten, Parthen. 6, 4.
-
6 κατα-σφάζω
κατα-σφάζω u. κατασφάττω (s. σφάζω), abschlachten, tödten, morden; κατασφαγείσης πρὸς χερῶν μητροκτόνων Aesch. Eum. 102; ὡς ὁ Λάϊος κατασφαγείη Soph. O. R. 730; μητρὸς ἐκ χεροῖν κατασφαγείς Eur. Bacch. 856, öfter; Her. 8, 127; Xen. An. 4, 1, 23; Sp.
-
7 ἀπο-σφάζω
-
8 ἐπι-σφάζω
ἐπι-σφάζω, auch ἐπισφάττω (s. σφάζω), dabei, darüber schlachten, opfern, κἄμ' ἐπισφάξαι τάφῳ Eur. Hec. 505; τρίτον ϑῦμ' ὡς ἐπισφάξων δυοῖν, zu zwei Opfern noch ein drittes, Herc. Fur. 995; τινά τινι, auf Einen, Xen. An. 1, 8, 29; ὡς ἐπισφαγείη τῷ Ἀβραδάτᾳ Cyr. 7, 3, 7, beim Grabe des Abradatas; ἐπισφαγήσεται ib. 11; vgl. Eur. El. 92 πυρᾷ αἷμα μηλείου φόνου; Sp., wie Plut. Anton. 13; vollends tödten, 76. – Uebertr., durch Reden umbringen, Luc. Iov. Trag. 43.
-
9 ἐπι-κατα-σφάζω
ἐπι-κατα-σφάζω u. - σφάττω (s. σφάζω), dabei, darüber schlachten, tödten, τῷ νεκρῷ, τῷ τύμβῳ, Her. 1, 45 u. Sp., wie Plut. Cleom. 37 Parthen. 10.
-
10 ὑπο-σφάζω
-
11 προς-απο-σφάζω
προς-απο-σφάζω, = Folgdm.
-
12 προς-επι-σφάζω
προς-επι-σφάζω, und - σφάττω, noch dazu abschlachten, morden, Plut. non posse 27.
-
13 προ-σφάζω
προ-σφάζω, = προσφάττω, προσφάζεται αἷμα νερτέροις Eur. Hel. 1271.
-
14 προ-κατα-σφάζω
προ-κατα-σφάζω, vorher tödten, App. Hisp. 12.
-
15 περι-κατα-σφάζω
περι-κατα-σφάζω, auch - σφάττω, darüber-, herumschlachten, περικατέσφαξαν αὐτοὺς περὶ τὸ Σπενδίου σῶμα, Pol. 1, 86, 6.
-
16 ἐγ-κατα-σφάζω
ἐγ-κατα-σφάζω, darin schlachten; Plut. Dem. 31 τῷ κόλπῳ τὸν υἱόν.
-
17 παρθενό-σφαγος
παρθενό-σφαγος ( σφάζω), von einem geopferten Mädchen, μιαίνων παρϑενοσφάγοισι ῥείϑροις πατρῴους χέρας, Aesch. Ag. 209.
-
18 σφάττω
-
19 σφάγανον
-
20 φάσγανον
φάσγανον, τό (statt σφάγανον, von σφάζω), – 1) ein schneidendes Werkzeug, Messer, Schwert, Dolch; öfters bei Hom., bei dem es immer das große Schlachtschwert zu sein scheint, von ἄορ u. ξίφος nicht verschieden, vgl. Od. 11, 24. 48. 82, u. in der Scheide an einem Bande, τελαμών getragen wird, Il. 23, 824; φάσγανον τινάσσων γυμνὸν κολεοῦ Pind. N. 1, 52; ϑήγουσα φωτὶ φάσγανον Aesch. Ag. 1235; Soph. öfter, u. Eur., wie sp. D., selten in Prosa. – 2) eine Pflanze mit schwertförmigen Blättern, Schwertel, Schwertlilie, Theophr. u. Nic.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
σφάζω — slay pres subj act 1st sg σφάζω slay pres ind act 1st sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σφάζω — σφάζω, έσφαξα βλ. πίν. 23 … Τα ρήματα της νέας ελληνικής
σφάζω — ΝΜΑ, και αττ. τ. σφάττω και βοιωτ. τ. σφάδδω Α 1. θανατώνω κάποιον κόβοντάς του τον λαιμό 2. (γενικά) φονεύω, σκοτώνω με μαχαίρι, ξίφος ή άλλο αιχμηρό αντικείμενο 3. μτφ. πληγώνω βαθιά, βασανίζω, ταλαιπωρώ (α. «τα λόγια της τόν έσφαξαν» β. «βλέπε … Dictionary of Greek
σφάζω — έσφαξα, σφάχτηκα, σφαγμένος 1. σκοτώνω κάποιον κόβοντάς του το λαιμό: Έσφαξε έναν κόκορα. 2. μτφ., καταλυπώ: Με σφάζει με τα λόγια του … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
σφάζον — σφάζω slay pres part act masc voc sg σφάζω slay pres part act neut nom/voc/acc sg σφάζω slay imperf ind act 3rd pl (homeric ionic) σφάζω slay imperf ind act 1st sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σφάζεσθε — σφάζω slay pres imperat mp 2nd pl σφάζω slay pres ind mp 2nd pl σφάζω slay imperf ind mp 2nd pl (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σφάζετε — σφάζω slay pres imperat act 2nd pl σφάζω slay pres ind act 2nd pl σφάζω slay imperf ind act 2nd pl (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σφάζῃ — σφάζω slay pres subj mp 2nd sg σφάζω slay pres ind mp 2nd sg σφάζω slay pres subj act 3rd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σφάξαι — σφάζω slay aor imperat mid 2nd sg σφάζω slay aor inf act σφάξαῑ , σφάζω slay aor opt act 3rd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σφάξει — σφάζω slay aor subj act 3rd sg (epic) σφάζω slay fut ind mid 2nd sg σφάζω slay fut ind act 3rd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σφάξον — σφάζω slay aor imperat act 2nd sg σφάζω slay fut part act masc voc sg σφάζω slay fut part act neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)