-
1 σφονδύλη
A an insect which lives on the roots of plants, prob. a kind of beetle, which has a strong smell when attacked, Ar. Pax 1078(hex.), cf. Arist.HA 542a10 (v.l. σπονδύλη), 604b19, Thphr. HP9.14.3.II [full] σπονδύλη· ἡ γαλῆ παρ' Ἀττικοῖς, Hsch.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σφονδύλη
-
2 σφονδύλιον
II cow-parsnip, Heracleum sphondylium, Dsc.3.76; [full] σφονδύλειον [pron. full] [ῡ], Nic. Th. 948; [full] σπονδύλιον, Sor.1.63, Gal.14.180; spondylium, Plin. HN12.128.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σφονδύλιον
-
3 σφονδυλίς
A = σφονδύλιον 11, Ps.- Dsc.3.76.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σφονδυλίς
-
4 σφονδυλίων
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σφονδυλίων
-
5 σφόνδυλος
σφόνδῠλ-ος, ὁ (ἡ, v. infr. 1b), [dialect] Ion. and later Greek [full] σπόνδῠλος (as in Hp. (v. infr.), Str.2.5.6, also in Pherecr.23 (codd.Clem.Al.), and some passages of Arist., asPA 654b16):—A vertebra, Ar.V. 1489(anap.), Pl.Ti. 74a;σύγκειται ἡ ῥάχις ἐκ σφονδύλων Arist.HA 516a11
, cf. PA 651b34; esp. one of the cervical vertebrae, Hp.Aph.3.26, cf. Arist. PA 686a21, 692a3: pl., backbone, spine, E.Ph. 1413 (so in sg., Pherecr.23); or neck, E.El. 841 (so in sg., LXX Le.5.8).b generally, joint, esp. in the scorpion's tail, Nic.Th. 798 (where it is fem.), 781, Hipparch.3.4.2.d a kind of mussel or oyster, Sor. 1.51, Gal.6.734;σ. θαλάσσιοι Edict.Diocl.5.10
; Lat. spondylus, Plin. HN32.60, 154.II from resemblance to vertebrae,1 one of the tambours in a column, Callix.1 ([etym.] σπ-), Milet.7.59, al. ([place name] Didyma), IG22.1668.43, 1672.310; not necessarily round, ib.11 (2). 161 A70 (Delos, iii B.C.); σ. μεγάλοι perh. drums of columns used as missiles, Ath.Mech.37.7.2 circular whorl which balances and twirls a spindle, Pl.R. 616c sq., Thphr.HP3.16.4, Plu.2.745f, Sor. 1.110, Poll.7.31, Edict.Diocl.13.5;σπόνδυλος Poll.10.125
(v.l. σφ-), Them.Or.32.356c.b the shape of that part of the terrestrial sphere which lies between the Equator and the Arctic Circle, Str.2.5.6.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σφόνδυλος
-
6 σφονδυλώδης
σφονδῠλ-ώδης, ες,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σφονδυλώδης
-
7 ἀσφόδελος
Grammatical information: m.Meaning: `asphodill, Asphodelus ramosa' (Hes.).Derivatives: ἀσφοδελός `grown with a.' (Od.; on the accent Schwyzer 420).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Unknown. Prob. substr. word (s. the variants). Fur. 288 compares σφονδύλ(ε)ιον, σπονδύλιον `Heracleum sphondylium'. Speculative Biraud, Actes du colloque: Les phytonymes grecs et latins, 35-46, who finds the suffix in στυφελός, ζάφελος, ῥάκελος etc.Page in Frisk: 1,175Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἀσφόδελος
-
8 σφόνδῠλος
σφόνδῠλοςGrammatical information: m.Meaning: `(cervical) vertebra', metaph. `column-drum, spindle's whorl etc.' (Ar., Pl., Arist., inscr. etc.).Other forms: also (non-Att.) σπόνδυλος, often as v. l. beside σφ- (Pherecr., Hp., Arist. a.o.; details in Hiersche Ten. asp. 204).Compounds: Compp. σφονδυλο-δίνητος `spun with the spindle's whorl' (AP), πολυ-σφόνδυλος `with many whorls' (Luc.).Derivatives: 1. σφονδύλ-ιον n. `cervical vertebra' (Υ 483 [cf. Bechtel Lex. s. v., Antim.), plantname `common medicinal herb, Heracleum sphondylium' (Dsc. a.o.). 2. - ίς f. `id.' (Ps.-Dsc.). 3. - όεις `consisting of whorls' (Man.), - ώδης `whorl-like' (sch.). 4. ἐκ-σφονδυλίζω `to break a vertebra' (LXX, EM).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin] (V, S)Etymology: Formation as κόνδυλος, δάκτυλος, prob. first from a noun *σφόνδος, already by Pott connected with the also in σφενδόνη (s. d.), σφεδανός, σφοδρός, σφαδάζω supposed verb for `have condulsions'. -- Prob. a Pre-Greek word. It may have had *σφανδ- with α \> ο before υ.Page in Frisk: 2,832-833Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σφόνδῠλος
См. также в других словарях:
φαινίς — ίδος, ἡ, Α η ανεμώνη. [ΕΤΥΜΟΛ. < φαίνω + κατάλ. ίς, ίδος (πρβλ. σφονδυλ ίς)] … Dictionary of Greek
