συνιτικός

См. также в других словарях:

• συνιτικός — ή, όν, Α αυτός που μπορεί να συμπυκνωθεί. [ΕΤΥΜΟΛ. < σύνειμι (πρβλ. ἰτός: εἶμι, διιτικός: δίειμι)] …   Dictionary of Greek

• συνιτικώτερον — συνιτικός disposed to come together adverbial comp συνιτικός disposed to come together masc acc comp sg συνιτικός disposed to come together neut nom/voc/acc comp sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)