-
1 συνθετον
-
2 συνθετόν
σύνθετοςput together: masc acc sgσύνθετοςput together: neut nom /voc /acc sg -
3 σύνθετον
σύνθετοςput together: masc acc sgσύνθετοςput together: neut nom /voc /acc sgσύνθετοςput together: masc /fem acc sgσύνθετοςput together: neut nom /voc /acc sgσυντίθημιplace: aor imperat act 2nd dual -
4 ξυνθετος
2 и 31) сложный, составленный(ἐκ πολλῶν Plat., Arst.)
2) складной, складывающийся3) сложный, составной(ἢ σ. ἢ ἁπλοῦς Arst.)
4) сочиненный, выдуманный, ложный(λόγοι Aesch.)
-
5 συνθετος
I.3Lys., Arst. = σύνθετος См. συνθετοςII.2 и 31) сложный, составленный(ἐκ πολλῶν Plat., Arst.)
2) складной, складывающийся3) сложный, составной(ἢ σ. ἢ ἁπλοῦς Arst.)
4) сочиненный, выдуманный, ложный(λόγοι Aesch.)
-
6 σύν-θετος
σύν-θετος, zusammengesetzt, ἔκ τινων, Plat. Phil. 29 e; τῷ συντεϑέντι τε καὶ συνϑέτῳ ὄντι φύσει, Phaed. 78 b, u. öfter, wie Folgde. – Dah. erdichtet, λόγοι, Aesch. Prom. 689, wie Plat. σύνϑετον καὶ πλαστόν vrbdt, Soph. 219 a; – verabredet, ἐκ συνϑέτου, verabredetermaßen, Her. 3, 86; – συνϑετός, was sich zusammensetzen läßt, Arist. poet. 20, 8.
-
7 δι-αίρεσις
δι-αίρεσις, ἡ, Trennung der Stimmen, d. i. Entscheidung, Aesch. Eum. 749; Theilung, der Beute, Xen. Cyr. 4, 5, 55; τῆς χώρας Pol. 3, 40, 9, u. sonst; Vertheilung von Geld, Her. 7, 144; Eintheilung, τῶν γενῶν κατ' εἴδη Plat. Soph. 267 d; Ggstz συναγωγαί Phaedr. 266 b. – Unterscheidung, τῶν ὀνομάτων Prot. 358 a. – Unterschied, Soph. 267 b; Arist. u. Folgde. – κατὰ διαίρεσιν, getrennt, Ggstz κατὰ συνϑετόν, Ath. XI, 492 a; bes. das getrennte Aussprechen zweier Vokale, Gramm.
-
8 λογό-τροπος
λογό-τροπος, ὁ, eine Schlußform in der Dialektik der Stoiker, nach D. L. 7, 77 τὸ ἐξ ἀμφοτέρων συνϑετόν, εἰ ζῇ Πλάτων, ἀναπνεῖ Πλάτων, ἀλλὰ μὴν τὸ πρῶτον, τὸ ἄρα δεύτερον.
-
9 ἀ-σύν-θετος
ἀ-σύν-θετος, 1) nicht zusammengesetzt, einfach, Plat. Phaed. 78 c u. öfter; τὸ σύνϑετον μέχρι τῶν ἀσυνϑέτων ἀνάγκη διαιρεῖν Arist. Pol. 1, 1. – 2) Dem. 19, 136 nennt das Volk ἀσταϑμητότατον πρᾶγμα τὸ πάντων καὶ ἀσυνϑετώτατον (die v. l. ἀσυνετώτατον in vielen mss. beruht auf einer Erkl. Harpocr.), nach Harpocr. ἀπιστότατον καὶ ἀβεβαιότατον καὶ πίστεις οὐ τιϑέμενον, unbeständig, unzuverlässig, od. der etwas nicht wahrnimmt, nicht beherzigt ( συντίϑεσϑαι), VLL. auch bundbrüchig, Ep. ad Rom. 1, 31.
-
10 πολυσυνθετον
-
11 μακροσύνθετον
μακρο-σύνθετον, τό,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μακροσύνθετον
-
12 σύνθετος
σύν-θετος, ον, also fem. συνθέτη (or συνθετή as in Lys.Fr.34, Arist.Ph. 265a21, Metaph. 1051b27, al.): ([etym.] συντίθημι):—A put together, compounded, composite, Pl.Phd. 78c, al.; of a centaur, διαιρετὸς.. καὶ πάλιν ς. X.Cyr.4.3.20, cf. Lys.l.c.; τὸ ς. the composite part of man, Arist.EN 1178a20;σ. ἐκ πολλῶν Pl.R. 611b
;ἐκ τῶν αὐτῶν Id.Phlb. 29e
; σ. ἀναγνώρισις complex, Arist.Po. 1455a12.2 σύνθετον, τό, compound, Id.Ph. 187b12; τὰ ς., opp. τὰ στοιχεῖα, Id.Cael. 306b20, cf. Metaph. 1070b8; so ἡ σύνθετος οὐσία ib. 1043a30; ἡ συνθέτη οὐσία ib. 1023b2, cf. de An. 412a16;αἱ μὴ σ. οὐσίαι Id.Metaph. 1051b27
; cf.σύγκειμαι 11.4
.3 in various technical senses,a in Grammar, φωνὴ ς. a. compound sound, i.e. a syllable, Id.Po. 1456b35; or a word, ib. 1457a11; φωνῶν αἱ μὲν ἁπλαῖ (e.g. Δίων) , αἱ δὲ ς. (e.g. Δίων περιπατεῖ) S.E.M.8.135; σ. ὀνόματα compound nouns, Arist.Rh.Al. 1434b34, Demetr.Eloc.91, Philomnest. 2;σ. σχῆμα D.T.635.21
; σ. προσηγορία (e. g. ὑπνώδης καταφορά) Gal.7.643. Adv.- τως Str.13.2.5
, Sor.2.26, Gal.6.549.b in Metre and Music, σ. ῥυθμός a compound foot, Pl.R. 400b; [διαστήματα] ς. Aristid.Quint.1.7, cf. Plu.2.1135b;ἁρμονίαν εἶναι σ. πρᾶγμα Pl.Phd. 92a
.c in Arithmetic, σ. ἀριθμός a number composed of several factors, Arist.Metaph. 1020b4, Euc.7 Def.14.d in Medicine, σύνθετα solid excrements, Hp.Coac. 109: also φάρμακον ς. compound drug,τὸ ξ. [φάρμακον] τὸ διὰ τῆς λιμνήστιδος καὶ εὐφορβίου καὶ πυρέθρου Aret.CD1.2
, cf. Hsch. s.v. φαρικόν.III metaph., agreed upon, covenanted, ὥσπερ ἐκ συνθέτου by agreement, Hdt.3.86.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σύνθετος
-
13 ἀντιδιαιρέω
A distinguish logically,βαρβάρους πρὸς Ἕλληνας Str.14.2.28
, cf. Demetr.Lac.Herc.1012.68, Phld.Oec.p.35J.;τὸ σύνθετον τῷ ἁπλῷ Plot.6.3.10
, cf. Iamb.Comm.Math.4:—[voice] Pass., to be opposed as the members of a natural classification, Arist.Cat. 14b34, Top. 143a36, cf. Iamb.Myst.9.7.II [voice] Med., τροφὴν τοῖς νεύροις, perh. distribute, Theo Gymn. ap. Gal.6.208.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀντιδιαιρέω
-
14 ἐπισύνθετος
ἐπισύν-θετος, ον,A compound: hence - σύνθετον (sc. μέτρον), τό, metre composed of κῶλα of different γένη, Heph.15.10.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπισύνθετος
-
15 ζῷον
ζῷον, ου, τό (also ζῶον; for sp. B-D-F §26, Mlt-H. §36, L-S-J-M s.v.; cp. Rob. 194f; Pre-Socr., Hdt.+).① a living creature, wild or domesticated, but not including plants, animal in our lit. exclusive of human beings (Diod S 3, 31, 2; 5, 45, 1; Epict. 3, 1, 1; Jos., Ant. 3, 228; apolog. [Tat. 15, 2 Περὶ ζώων] as book title) Hb 13:11; 1 Cl 20:4, 10; 33:3; B 10:7f; Ox 840, 4 (s. JJeremias, ConNeot 11, ’48, 98); Hm 12, 4, 1 v.l.; GJs 3:2 (tame animals, s. deStrycker ad loc. [opp. τὸ … λογικὸν ζῶον, ὁ ἄνθρωπος Just., D. 93, 3]). ἄλογα ζῷα (s. ἄλογος 1) 2 Pt 2:12; Jd 10.② a creature that transcends normal descriptive categories and is freq. composite, living thing/being (cp. Diod S 4, 47, 3 of a dragon; OGI 90, 31 τῷ τε Ἄπει καὶ τῷ Μνεύει … καὶ τοῖς ἄλλοις ἱεροῖς ζῴοις τοῖς ἐν Αἰγύπτῳ; PTebt 5, 78 [118 B.C.]; 57, 12; POxy 1188, 4; Herm. Wr. 11, 7; Ath. 18, 3; God no σύνθετον ζῶον ‘composite animal’ Just., D. 114, 3; Ath. 6, 3; of an embryo Ath. 35, 2) of the miraculous bird, the phoenix 1 Cl 25:3. Of the four peculiar beings at God’s throne, whose description Rv 4:6–9 reminds one of the ζῷα in Ezk 1:5ff, the cherubim. S. also Rv 5:6, 8, 11, 14; 6:1, 3, 5–7; 7:11; 14:3; 15:7; 19:4.③ One isolated pass. in our lit. has ζῶα in the sense living creatures, including both humans and animals (Cornutus 16 p. 20, 20; Ael. Aristid. 45, 32 K.; Jos., Ant. 1, 41; Just., D. 4, 2; 107, 2) 1 Cl 9:4.—SLongsdale, Attitudes towards Animals in Ancient Greece: Greece and Rome, 2d ser. 26, ’79, 146–59 (lit.).—B. 137. DELG s.v. ζώω. M-M. TW.
См. также в других словарях:
συνθετόν — σύνθετος put together masc acc sg σύνθετος put together neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σύνθετον — σύνθετος put together masc acc sg σύνθετος put together neut nom/voc/acc sg σύνθετος put together masc/fem acc sg σύνθετος put together neut nom/voc/acc sg συντίθημι place aor imperat act 2nd dual … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μακροσύνθετον — μακροσύνθετον, τὸ (Α) η χρησιμοποίηση πολλών συνθέτων. [ΕΤΥΜΟΛ. < μακρ(ο) * + σύνθετον (πρβλ. πολυ σύνθετον)] … Dictionary of Greek
ИИСУС ХРИСТОС — [греч. ᾿Ιησοῦς Χριστός], Сын Божий, Бог, явившийся во плоти (1 Тим 3. 16), взявший на Себя грех человека, Своей жертвенной смертью сделавший возможным его спасение. В НЗ Он именуется Христом, или Мессией (Χριστός, Μεσσίας), Сыном (υἱός), Сыном… … Православная энциклопедия
ИОАНН ДАМАСКИН — Прп. Иоанн Дамаскин. Икона. Нач. XIV в. (скит св. Анны на Афоне) Прп. Иоанн Дамаскин. Икона. Нач. XIV в. (скит св. Анны на Афоне) [греч. ᾿Ιωάννης ὁ Δαμασκήνος, ὁ Χρυσορρόας, лат. Ioannes Damascenus] (2 я пол. VII в., Дамаск до 754 г.), прп. (пам … Православная энциклопедия
Gregor Palamas — Gregorios Palamas Gregorios Palamas (* Ende 1296 oder Anfang 1297 in Konstantinopel; † 14. November 1359 in Thessalonike) war ein orthodoxer Theologe und Schriftsteller und Erzbischof von Thessalonike. Er wurde 1368 heiliggesprochen und zählt zu… … Deutsch Wikipedia
Gregorios Palamas — (griechisch Γρηγόριος Παλαμάς, * Ende 1296 oder Anfang 1297 in Konstantinopel; † 14. November 1359 in Thessalonike) war ein orthodoxer byzantinischer Theolo … Deutsch Wikipedia
λογότροπος — ὁ (Α) (σύντομος τύπος συλλογισμού) (κατά τον Διογένη τον Λαέρτιο) «λογότροπος δέ ἐστι, τὸ ἐξ ἀμφοτέρων σύνθετον οἷον, εἰ ζῇ Πλάτων, ἀναπνεῑ Πλάτων ἀλλὰ μὴν τὸ πρῶτον τὸ ἄρα δεύτερον». [ΕΤΥΜΟΛ. < λόγος + τρόπος με αναβιβασμό τού τόνου εν… … Dictionary of Greek
συσμηρίζω — Α προσαρμόζω δύο αντικείμενα με τέτοιο τρόπο ώστε η επαφή τους να είναι αεροστεγής («ποιήσωμεν σωλῆνα σύνθετον κατὰ τὸ μῆκος ἐκ δύο συνεσμηρισμένων ἀλλήλοις», Ήρων). [ΕΤΥΜΟΛ. < συν * + σμηρίζω «στιλβώνω, γυαλίζω» (για τη σημ. πρβλ. σμήρισμα)] … Dictionary of Greek
ДИДИМ СЛЕПЕЦ — [греч. Ϫίδυμος Τυφλός; Дидим Александрийский] (313, Александрия ок. 398, там же), христ. писатель, богослов, экзегет. Жизнь Принятая датировка жизни Д. С. опирается на данные Палладия, еп. Еленопольского (Palladius. Hist. Laus. 4). Сведения блж.… … Православная энциклопедия
