-
1 συζυγείν
-
2 συζυγεῖν
-
3 ἀντίθετος
ἀντί-θετος, ον,A opposed, antithetic, ἀ. εἰπὼν οὐδέν Timoel. 127;φύσιν ἔχειν ἀ. πρός τι Plu.2.672c
;ἀρεταῖς κακίαι ἀ. S.E.M.9.156
, cf. Plot.2.5.2, Phld.Ir.p.87 W.: c.gen., inconsistent with, PTeb.24.63. Adv. [suff] ἀντί-τως,συζυγεῖν Plu.2.1022e
, cf. Demetr.Eloc.24; ἀ. ἔχειν, of bones in arm, Heliod. ap. Orib.44.23.27; ἀ. ἀντικεῖσθαι, of ὑγίεια and νόσος, opp. ἀντιφατικῶς, Alex.Aphr. in Top.580.1.2=διάμετρος, Vett.Val.340.23.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀντίθετος
См. также в других словарях:
συζυγεῖν — συζυγέω draw together in a yoke pres inf act (attic epic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
