συγκλῶ

См. также в других словарях:

• συγκλώ — άω, Α 1. λυγίζω, τσακίζω («κλήμαθ ὑπόθου συγκλάσασα τέτταρα», Αριστοφ.) 2. (για αδαή γλύπτη) σπάζω εντελώς, συντρίβω 3. παθ. συγκλῶμαι, άομαι α) (για γραμμές) είμαι τεθλασμένος β) (μτφ. και για ανθρώπους που έχουν δουλικές ενασχολήσεις)… …   Dictionary of Greek

• συγκλῶ — συγκλάω break pres imperat mp 2nd sg συγκλάω break pres subj act 1st sg (attic epic ionic) συγκλάω break pres ind act 1st sg (attic epic ionic) συγκλάω break pres subj act 1st sg (attic epic doric ionic) συγκλάω break pres ind act 1st sg (attic… …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

• κλω — κλῶ, άω (Α) 1. θραύω, σπάζω («ἐκλάσθη δὲ δόναξ, ἐβάρυνε δὲ μηρόν», Ομ. Οδ.) 2. κλαδεύω αμπέλι 3. κόβω σε κομμάτια, τεμαχίζω («λαβὼν τὸν ἄρτον εὐλόγησε καὶ κλάσας ἐπεδίδου», ΚΔ) 4. σχηματίζω τεθλασμένη γραμμή, διαθλώμαι (α. «ἡ κεκλασμένη γραμμή»… …   Dictionary of Greek

• συγκλασμός — ὁ, Α [συγκλῶ] θραύση πολλών πραγμάτων μαζί …   Dictionary of Greek

• σύγκλαση — η / σύγκλασις, άσεως, ΝΑ [συγκλῶ] νεοελλ. (πετρογρ.) χάσμα ή ρωγμή στη μάζα ενός πετρώματος η οποία προκαλείται από συρρίκνωσή της αρχ. θραύση πολλών πραγμάτων μαζί …   Dictionary of Greek

• σύγκλασμα — τὸ, Α [συγκλῶ] (κατά τον Ησύχ.) «σύντριμμα, λύγισμα» …   Dictionary of Greek