-
1 ἌΓΧω
ἌΓΧω, die Kehle zuschnüren, Hom. einmal, Iliad. 3, 371 ἄγχε δέ μιν πολύκεστος ἱμὰς ἁπαλὴν ὑπὸ δειρήν; Κέρβερον ἀπῆξας ἄγχων Ar. Ran. 468, τὸν πῆχυν ὑποβαλὼν τῷ λαιμῷ, ἄγχει αὐτόν Luv. Gymn. 1; auch pass., Pind. N. 1, 46 u. Luc. Gymn. 11. Dah. erdrosseln, Thcoer. 25, 264; Ar. Vesp. 1039 neben ἀποπνίγω, vgl. Av. 1352. 1575; ἄγξουσιν Eccl. 638; κἂν ταῦρον ἄγχοις, von großer Kraft, Lys 81; überh. mißhandeln, quälen, mit στρεβλῶ verbdn Equ. 774, mit τύπτω Dem. 47, 59, u. vom bösen Gewissen 19, 208; von Glaubigern und vom Eintreiben einer Schuld Luc. Dial. Mort. 22, 1; Symp. 32; ähnl. ango.
См. также в других словарях:
στρεβλώ — όω, Α βλ. στρεβλώνω … Dictionary of Greek
στρεβλῶ — στρεβλός twisted masc/neut gen sg (doric aeolic) στρεβλόω twist pres subj act 1st sg στρεβλόω twist pres ind act 1st sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στρεβλῷ — στρεβλός twisted masc/neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στρεβλώνω — στρεβλῶ, όω, ΝΑ [στρεβλός] 1. βασανίζω κάποιον με τη στρέβλη, ιδίως προκαλώ εξάρθρωση με συστροφή τών μελών («μαστιγῶν, δέρων, στρεβλῶν», Αριστοφ.) 2. μτφ. διαστρέφω, διαστρεβλώνω (α. «στρεβλώνει τα λόγια μου» β. «ἅ οἱ ἀμαθεῑς καὶ ἀστήρικτοι… … Dictionary of Greek
-τήριο — τήριον, ΝΜΑ παραγωγική κατάληξη ουδετέρων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, η οποία απαντούσε αρχικά σε ουσιαστικά, παράγωγα τών αρσενικών τού δράστη ενέργειας σε τήρ* (ανάλογος είναι και ο σχηματισμός τών επιθέτων σε τήριος, ενώ και ορισμένα ουσ … Dictionary of Greek
προστρεβλώ — όω, Α (μόνο το παθ.) προστρεβλοῡμαι, όομαι βασανίζομαι με στρεβλή, με μάγγανο. [ΕΤΥΜΟΛ. < προ * + στρεβλῶ «συστρέφω το μάγγανο και εξαρθρώνω, βασανίζω»] … Dictionary of Greek
στρέβλωμα — το, ΝΑ [στρεβλῶ, ώνω] 1. η ενέργεια και το αποτέλεσμα τού στρεβλώνω, στρέβλωση, συστροφή 2. στραμπούλιγμα νεοελλ. στράβωμα, παραμόρφωση … Dictionary of Greek
στρέβλωση — η / στρέβλωσις, ώσεως, ΝΜΑ [στρεβλῶ, ώνω] η ενέργεια τού στρεβλώνω, συστροφή νεοελλ. 1. εξάρθρωση 2. μτφ. παραποίηση, διαστρέβλωση μσν. μτφ. ηθική διαστροφή αρχ. βασανιστήριο με τη χρήση στρέβλης … Dictionary of Greek
στρεβλωτήρ — ὁ, Μ οδοντωτή ράβδος την οποία χρησιμοποιούσαν ως όργανο βασανισμού. [ΕΤΥΜΟΛ. < στρεβλῶ + επίθημα τήρ (πρβλ. ὀρθω τήρ)] … Dictionary of Greek
στρεβλωτήριος — α, ο / στρεβλωτήριος, ον, ΝΑ το ουδ. ως ουσ. το στρεβλωτήριο η στρέβλη αρχ. (κατά τον Ησύχ.) αυτός που βασανίζει. [ΕΤΥΜΟΛ. < στρεβλῶ + επίθημα τήριος (πρβλ. ἀναστομω τήριος)] … Dictionary of Greek
στρεβλωτής — ο, ΝΑ, και θηλ. στρεβλώτρια Ν [στρεβλῶ, ώνω] νεοελλ. 1. αυτός που στρεβλώνει κάτι 2. μτφ. αυτός που διαστρέφει κάτι, που διαστρεβλώνει κάτι («στρεβλωτής τής αλήθειας») αρχ. η στρέβλη, το στρεβλωτήριο … Dictionary of Greek
