-
1 στιγεύς
II glossed κεντητήριον, prob. awl or needle for puncturing, Suid.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > στιγεύς
-
2 στίζω
Grammatical information: v.Meaning: `to stitch, to tattoo, to brand' (IA.).Derivatives: 1. στίγ-μα n. `stitch, mark, brand' (Hes. Sc. 166, IA.), also = δίγαμμα (Ϝ) as cipher for 6 (attempt at explanation by Pisani Ist. Lomb. 73: 2,53) with - ματίας m. `branded one' (IA.). 2. ( ἐπι-, δια-) στιγ-μή f. `mar, spot, point, tittle' (IA.) with - μιαῖος `including just one point, without extension' (hell. a. late); - μός m. `stitch, brand' (A. in lyr.). 3. στίξις ( διά- στίζω) f. `the stitching' (late). 4. στιγ-εύς m. `stitcher, brander' (Hdt.), `brand-iron' (Suid.), prob. directly from verb (after Bosshardt 54 from *στιγή); thus 5. - ων, - ωνος m. `branded one' (Ar. Fr. 97). 6. - ος (- ον) m. (n.) `point' (Archim.). 7. στίκ-της m. `stitcher, brander' (Herod.). 8. - τός ( κατά- στίζω) 'spotted, variegated' (trag., Arist. etc.). 9. As 2. member περιστιγής `variegated' (Nic.).Etymology: The regularly built Greek system is based on a not further identifiable IE basis. Nearest is the Germ. word for `stich' in Goth. stiks, OHG stih, OS stiki, OE stice, PGm. * stik-i- m. with i-enlargement from IE * stig- in στίζω (from *στίγ-ι̯ω), στίξαι. Beside it in Latin partly a nasalpresent in in-, di-stinguō (-u- secondary) `incite' resp. `(stitch apart' \>) `separate, distinguish', partly a secondary formation in in-stĩgō. - āre `incite' (from * steig-). Oldindian gives several cognates, all without initial s-; the primary forms are however rare. Note the full grade present téjate `be sharp' (IE * teigetoi) with verbal adj. tik-ta- (: στικτός; ní-tikta-'instigatus'), tig-má- `pointed, sharp' (: στιγ-μή). -- Further forms from several languages, not interesting for Greek, in Bq s. v., WP. 2, 612ff., Pok. 1016f., W.-Hofmann s. instīgō w. rich lit. By στίζω another old verb for `sting' was replaced, of which however representatives are maintained in πικρός, ποικίλος (s. vv.).Page in Frisk: 2,797-798Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > στίζω
См. также в других словарях:
στιβεύς — και στειβεύς, έως, ὁ, Α 1. οδοιπόρος, ταξιδιώτης 2. τεχνίτης που πλένει και λευκαίνει τα μάλλινα ρούχα πατώντας τα με τα πόδια 3. ιχνηλάτης. [ΕΤΥΜΟΛ. < στίβος* + επίθημα εύς (πρβλ. στιγ εύς). Ο τ. στειβεύς κατά τον φωνηεντισμό τού ρ. στείβω*] … Dictionary of Greek
στιγέας — ο / στιγεύς, έως, ΝΑ νεοελλ. αιχμηρό μεταλλικό εργαλείο με κωνική ή τριγωνική ή τετραγωνική αιχμή το οποίο χρησιμοποιείται για τη διάνοιξη οπών η για τον σχηματισμό κοιλωμάτων, κν. ζουμπάς αρχ. 1. αυτός που στίζει, που δημιουργεί στίγματα με… … Dictionary of Greek
