-
1 σπίδιος
Grammatical information: adj.Meaning: `extensive, wide' ( σπίδιον μῆκος ὁδοῦ A. Fr. 378 = 733 M.), σπιδόθεν = μακρόθεν (Antim. 77); σπιδνόν πυκνόν, συνεχές, πεπηγός; σπιδόεν μέλαν, πλατύ, σκοτεινόν, πυκνόν, μέγα H.Derivatives: Cf. further σπιδέος gen. sg. (Λ 753) beside v. l. ἀσπιδέος; if correct, prob. from *σπιδύς (s. ἀσπιδής); s. also ἑλεσπίδας and 1. ἀσπίς. Verb σπίζω = ἐκτείνω (Sch. Ar. V. 18, Eust.).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Obsolete wortgroup, which seems only to have lived on in the learned and higher poetic language and about the meaning of which one was no longer certain (cf. the explanation of σπιδόεν). -- As basis functions partly a noun *σπίδος ( σπιδό-θεν, - εν), partly a primary σπιδ- ( σπίζω, σπιδνόν); for σπίδ-ιος, *-ύς both are possible. One may compare first Lat. spissus (\< * spid-tos or * spit-tos) `extended, esp. in time, slow, prolonged', also `close, dense, thick' (= σπιδνόν); on the development of the meaning Persson Beitr. 1, 386ff. with extensive treatment. Here also a richly developed Baltic family, e.g. Lith. spintù, spìsti (\< * spit-ti) `begin to swarm (of bees), gather' (ptc. spìstas = Lat. spissus?), s. Fraenkel s. spiẽsti w. further forms a. lit. -- If one adduces also σπιθαμη [for which I see no ground], we get a threefold variation σπιδ-: σπιθ-: Lith. (Lat.?) spit-. (Some have also connected σπάω etc; s. v. w. lit.Page in Frisk: 2,766Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σπίδιος
См. также в других словарях:
κηπούρι(ν) — κηπούρι(ν), τὸ (Μ) (για την Εδέμ) μικρός κήπος. [ΕΤΥΜΟΛ. < κῆπος + κατάλ. ούρι(ν) (< ουσ. σε ουρος + υποκορ. κατάλ. ιον), πρβλ. καλαθ ούρι, σπιθ ούρι] … Dictionary of Greek
σπίθα — η, Ν 1. ο σπινθήρας («εύκολα και τα κάρβουνα κι η σπίθα αναλαμπάνει τ άχερα», Ερωτόκρ.) 2. μτφ. (για αισθήματα και καταστάσεις) η αρχική αιτία, το πρώτο έναυσμα («από μια σπίθ απόμικρη φωτιά μεγάλη γίνη», Ερωτόκρ.) 3. φρ. α) «τα μάτια του βγάζουν … Dictionary of Greek
