-
1 σοφία
σοφία, ας, ἡ (s. σοφίζω, σοφός; Hom., Pre–Socr. et al.; LXX, TestSol; TestJob 37:6; Test12patr, JosAs; AscIs 3:23; AssMos Fgm. e; EpArist, Philo, Joseph., Just.,Tat., Ath.)① the capacity to understand and function accordingly, wisdom.ⓐ natural wisdom that belongs to this world σοφία Αἰγυπτίων (Synes., Provid. 1, 1 p. 89a; Jos., Ant. 2, 286; cp. Tat. 31, 1 πάσης βαρβάρου σοφίας ἀρχηγόν [of Moses]) Ac 7:22 (on the subj. s. Philo, Vita Mos. 1, 20ff; Schürer II 350). In contrast to God’s wisdom and the wisdom that comes fr. God ἡ σοφία τῶν σοφῶν 1 Cor 1:19 (Is 29:14). ἡ σοφία τοῦ κόσμου (τούτου) vs. 20; 3:19. σοφία τοῦ αἰῶνος τούτου 2:6b. ἀνθρωπίνη σοφία 2:13. ς. ἀνθρώπων vs. 5. Cp. 1:21b, 22; 2:1. σοφία λόγου cleverness in speaking 1:17. On ἐν πειθοῖς σοφίας λόγοις 2:4 see πειθός. σοφία σαρκική 2 Cor 1:12. ς. ἐπίγειος, ψυχική, δαιμονιώδης Js 3:15 (cp. ς. as ironical referent for dissident teaching: ἡ παμποίκιλος ς. [τῆς] Περατικῆς αἱρέσεως Hippol., Ref. 5, 17, 1).—An advantage that is given to certain persons (like strength and riches, Just., D. 102, 6) 1 Cl 13:1 (Jer 9:22); 32:4; 38:2. So perh. also 39:6 (Job 4:21); but s. bα.ⓑ transcendent wisdomα. wisdom that God imparts to those who are close to God. Solomon (3 Km 5:9; Pr 1:2; Jos., Ant. 8, 168 ς. τοῦ Σ; AssMos Fgm. e [Denis p. 65]; Orig., C. Cels. 3, 45, 9) Mt 12:42; Lk 11:31; Stephen Ac 6:10; Paul 2 Pt 3:15; Pol 3:2; to those believers who are called to account for their faith Lk 21:15. The gift of unveiling secrets (2 Km 14:20; Da 1:17; 2:30. Oenomaus in Eus., PE 5, 27, 1 ἡ σοφία is necessary for the proper use of the oracles) Ac 7:10; Rv 13:18; 17:9. τὸν δεσπότην τὸν δόντα μοι τὴν σοφίαν τοῦ γράψαι τὴν ἱστορίαν ταύτην the Lord, who gave me the wisdom to write this account GJs 25:1. Good judgment in the face of human and specif. Christian demands (practical) wisdom Ac 6:3; Col 4:5; Js 1:5; 3:13, 17 (for the view that ς. in Js 1:5; 3:17=πνεῦμα s. WBieder, TZ 5, ’49, 111). The apostle teaches people ἐν πάσῃ σοφίᾳ Col 1:28, and Christians are to do the same among themselves 3:16 (ἐν πάσῃ ς. also Eph 1:8; Col 1:9).—W. φρόνησις (q.v. 2) Eph 1:8. W. ἀποκάλυψις vs. 17. W. σύνεσις (Jos., Ant. 8, 49): σοφία καὶ σύνεσις πνευματική Col 1:9. σοφία, σύνεσις, ἐπιστήμη, γνῶσις (cp. Philo, Gig. 27) B 2:3; 21:5. σοφία καὶ νοῦς τῶν κρυφίων αὐτοῦ wisdom and understanding of his (i.e. the Lord’s) secrets 6:10.—As a spiritual gift the λόγος σοφίας (cp. Just., D. 121, 2) stands beside the λόγος γνώσεως 1 Cor 12:8 (s. γνῶσις 1 and cp. Aesopica 213, 1 P.: Τύχη ἐχαρίσατο αὐτῷ λόγον σοφίας). Paul differentiates betw. his preaching to unbelievers and immature Christians and σοφίαν λαλεῖν ἐν τοῖς τελείοις 2:6a; the latter he also calls λαλεῖν θεοῦ σοφίαν ἐν μυστηρίῳ set forth the wisdom that comes fr. God as a mystery vs. 7 (WBaird, Interpretation 13, ’59, 425–32).—The false teachers of Colossae consider that their convictions are σοφία Col 2:23.—JdeFinance, La σοφία chez St. Paul: RSR 25, ’35, 385–417.β. wisdom of Christ and of Godא. Christ: of Jesus as a boy (s. ἡλικία 1b) Lk 2:40, 52. Of him as an adult Mt 13:54; Mk 6:2. Of the exalted Christ ἐν ᾧ εἰσιν πάντες οἱ θησαυροὶ τῆς σοφίας καὶ γνώσεως Col 2:3.—Rv 5:12. By metonymy Χρ. Ἰ., ὸ̔ς ἐγενήθη σοφία ἡμῖν ἀπὸ θεοῦ Christ Jesus, who has become a source of wisdom from God for us 1 Cor 1:30. This last makes a transition toב. wisdom of God (Diog. L. 1, 28 σοφίᾳ πρῶτον εἶναι τὸν θεόν; Theoph. Ant. I, 6 [p. 70, 18] ς. τοῦ θεοῦ): revealed in his creation and rule of the world 1 Cor 1:21a, or in the measures intended to bring salvation to the believers Ro 11:33 (here w. γνῶσις; cp. TestJob 37:6 of God’s depth of wisdom); Eph 3:10; Hv 1, 3, 4 (w. πρόνοια).—Rv 7:12; 1 Cl 18:6 (Ps 50:8); B 16:9 (cp. δικαίωμα 1). Christ is called θεοῦ σοφία the embodiment of the wisdom of God 1 Cor 1:24 (cp. א above; Just., D. 61, 3 ὁ λόγος τῆς σοφίας; Diog. L. 9, 50 Protagoras is called Σοφία.—Lucian in Peregr. 11 speaks ironically of the θαυμαστὴ σοφία τῶν Χριστιανῶν. Orig., C. Cels. 6, 44, 27 τῷ υἱῷ τοῦ θεοῦ ὄντι δικαιοσύνῃ καὶ ἀληθείᾳ καὶ ς.)—UWilckens, Weisheit u. Torheit ( 1 Cor 1 and 2), ’59; FChrist, Jesus Sophia (synopt.) ’70.② personified wisdom, Wisdom (Ael. Aristid. 45, 17 K. as a mediator betw. Sarapis and humans; perh.=Isis; AHöfler, D. Sarapishymnus des Ael. Aristid. ’35, 50 and 53f; the name of an aeon Iren. 1, 2, 3 [Harv. I 16, 5]; s. also Did., Gen, 213, 12). In connection w. Pr 1:23–33: 1 Cl 57:3 (λέγει ἡ πανάρετος σοφία), 5 (=Pr 1:29); 58:1. On ἐδικαιώθη ἡ σοφία κτλ. Mt 11:19; Lk 7:35 cp. δικαιόω 2bα and Ps.-Pla., Eryx. 6, 394d ἡ σοφία καὶ τὰ ἔργα τὸ ἀπὸ ταύτης=wisdom and her fruits. ἡ σοφία τοῦ θεοῦ εἶπεν Lk 11:49 introduces a statement made by ‘wisdom’ (‘wisdom’ is variously explained in this connection; on the one hand, it is said to refer to the OT, or to an apocryphal book by this title [s. 3 below]; on the other hand, Jesus is thought of as proclaiming a decree of divine wisdom, or Lk is thinking of wisdom that Jesus has communicated to them at an earlier time).③ a book titled ‘The Wisdom of God’, s. 2.—EBréhier, Les idées philosophiques et religieuses de Philon d’Alexandrie 1907, 115ff; JMeinhold, Die Weisheit Israels 1908; GHoennicke, RE XXI 1908, 64ff; HWindisch, Die göttl. Weisheit der Juden u. die paulin. Christologie: Heinrici Festschr. 1914, 220 ff; PHeinisch, Die persönl. Weisheit des ATs in religionsgesch. Beleuchtung2 1923; Bousset, Rel.3 343ff; FFerrari, Il Progresso religioso 8, 1928, 241–53; MTechert, La notion de la Sagesse dans les trois prem. siècles: Archiv. f. Gesch. d. Philos. n.s. 32, 1930, 1–27; WKnox, St. Paul and the Church of the Gentiles ’39, 55–89; BRigaux, NTS 4, ’57/58, esp. 252–57 (Qumran); HConzelmann, Pls. u. die Weisheit, NTS 12, ’66, 231–44; MSuggs, Wisdom, Christology, and Law in Mt, ’70. Other lit. in Schürer III/1, 198–212.—BGladigow, Sophia und Kosmos, Untersuchungen zur frühgeschichte von σοφό und σοφίη ’65.—DELG s.v. σοφό. M-M. EDNT. TW. Sv. -
2 σοφία
a in general, art, wisdomδαέντι δὲ καὶ σοφία μείζων ἄδολος τελέθει O. 7.53
τὸ πλουτεῖν δὲ σὺν τύχᾳ πότμου σοφίας ἄριστον is the best part of wisdom P. 2.56γνῶθι νῦν τὰν Οἰδιπόδα σοφίαν P. 4.263
ἔθηκας ἀμάχανον ἰσχύν τ' ἀνδράσι καὶ σοφίας ὁδόν Pae. 9.4
σοφίᾳ γὰρ ἀείρεται πλει[ Pae. 14.40
τί ἔλπεαι σοφίαν ἔμμεν ἃν ὀλίγον τοι ἀνὴρ ὑπὲρ ἀνδρὸς ἴσχει; fr. 61. 1. σθένει κραιπνοὶ σοφίᾳ τε μέγιστοι ἄνδρες fr. 133. 4. ἀτελῆ σοφίας καρπὸν δρέπειν (sc. τοὺς φυσιολογοῦντας) fr. 209.b esp., poetic art, skillἐμέ πρόφαντον σοφίᾳ καθ' Ἕλλανας ἐόντα παντᾷ O. 1.116
ἐπεὶ τό γε λοιδορῆσαι θεοὺς ἐχθρὰ σοφία O. 9.38
ἀμφί τε Λατοίδα σοφίᾳ βαθυκόλπων τε Μοισᾶν P. 1.12
πολλοῖσι δ' ἅγημαι σοφίας ἑτέροις P. 4.248
ἄδικον οὔθ' ὑπέροπλον ἥβαν δρέπων, σοφίαν δ ἐν μυχοῖσι Πιερίδων P. 6.49
σοφία δὲ κλέπτει παράγοισα μύθοις N. 7.23
ἀμνάμονες δὲ βροτοί, ὅ τι μὴ σοφίας ἄωτον ἄκρον κλυταῖς ἐπέων ῥοαῖσιν ἐξίκηται ζυγέν I. 7.18
ὅστις ἄνευθ' Ἑλικωνιάδων βαθεῖαν ἐρευνᾷ σοφίας ὁδόν (v. l. σοφιαῖς.) Πα. 7B. 20. ἄμαχοι εἰς σοφίαν ?fr. 353.c of other arts or skills ἀλλὰ κέρδει καὶ σοφία δέδεται (with particular ref. to medicine) P. 3.54 κυριώτερο[ λτ;εἰς σοφίας λόγον> (supp. Snell ex Aristide) fr. 260. 7. pl.,σοφίαι μὲν αἰπειναί O. 9.107
-
3 σοφία
σοφίᾱ, σοφίαcleverness: fem nom /voc /acc dualσοφίᾱ, σοφίαcleverness: fem nom /voc sg (attic doric aeolic)——————σοφίαι, σοφίαcleverness: fem nom /voc plσοφίᾱͅ, σοφίαcleverness: fem dat sg (attic doric aeolic) -
4 σοφία
A cleverness or skill in handicraft and art, as in carpentry, τέκτονος, ὅς ῥά τε πάσης εὖ εἰδῇ ς. Il.15.412; of the Telchines, Pi.O.7.53; ἡ ἔντεχνος ς., of Hephaestus and Athena, Pl.Prt.32 1d; of Daedalus and Palamedes, X.Mem.4.2.33, cf. 1.4.2; in music and singing, τέχνῃ καὶ ς. h.Merc. 483, cf. 511; in poetry, Sol.13.52, Pi.O.1.117, Ar.Ra. 882, X.An.1.2.8, etc.; in driving, Pl. Thg. 123c; in medicine or surgery, Pi.P.3.54; in divination, S.OT 502 (lyr.); ; σ. δημηγορική, δικανική, ib. 365d; ἡ περὶ Ὁμήρου ς. Id. Ion 542a;οὐ σοφίᾳ ἀλλὰ φύσει ποιεῖν Id.Ap. 22b
;σημαίνοντες τὴν ς..., ὅτι ἀρετὴ τέχνης ἐστίν Arist.EN 1141a12
: rare in pl., Pi.O.9.107, Ar.Ra. 676 (lyr.), IG12.522 (vase, v B.C.).2 skill in matters of common life. sound judgement, intelligence, practical wisdom, etc., such as was attributed to the seven sages, like φρόνησις, Thgn.790, 876, 1074, Hdt.1.30,60; ἡ τῶν δεινῶν ς., opp. ἀμαθία, Pl.Prt. 360d; τὴν τότε καλουμένην σ., οὖσαν δὲδεινότητα πολιτικὴν καὶ δραστήριον σύνεσιν Plu.Them.2
; also, cunning, shrewdness, craft, Hdt.1.68, etc.; τὸ λοιδορῆς αι θεοὺς ἐχθρὰ ς. Pi.O. 9.38.3 learning, wisdom, ; opp. ἀμαθία, ib. 22e; freq. in E., e.g.μόρσιμα.. οὐ σοφίᾳ τις ἀπώσεται Heracl. 615
(lyr.); τὸ σοφὸν οὐ σοφία (v.σοφός 1.3
) Ba. 395 (lyr.), etc.; freq. in Arist., speculative wisdom, EN 1141a19, Metaph. 982a2, 995b12 (pl.), 1059a18; defined as θείων τε καὶ ἀνθρωπίνων ἐπιστήμη, Stoic.2.15; but also of natural philosophy and mathematics,σ. τις καὶ ἡ φυσική Arist.Metaph. 1005b1
, cf. 1061b33. -
5 σοφια
эп.-ион. σοφίη ἥ1) мастерство, искусство (sc. τέκτονος Hom.)σ. δημηγορική Plat. — искусство убеждения;
οὐ σοφίᾳ, ἀλλὰ φύσει Plat. — не искусством, а в силу врожденного дара;ἥ σ. ἐν ταῖς τέχναις Arst. — мастерство в области искусств2) сметливость, изворотливость, ловкость(σοφίᾳ, μέ βίᾳ τῶν κρεισσόνων Eur.)
σοφίῃ χρᾶσθαι Her. — пускать в ход хитрость3) разумность, рассудительность, житейская мудрость, практический ум Her.ἡ περὴ τὸν βίον σ. Plat. — житейский ум
4) ученость, просвещенность, знание(ἥ σ. καὴ ἀμαθία τινός Plat.)
5) наукаἔστι δὲ σ. τις ἥ φυσική Arst. — естествознание есть некая наука;
ἥ σοφία περὴ ἀρχάς Arst. — наука о первоначалах, т.е. философия6) (высшая) мудрость, философское знание, т.е. философия(ἥ σ. περί τινας αἰτίας καὴ ἀρχάς ἐστιν ἐπιστήμη Arst.)
-
6 σοφία
σοφία, ἡ, ion. σοφίη, ursprünglich das Wissen, Verstehen; zuerst von körperlicher, mechanischer Fertigkeit in Handwerken und Künsten, ὅς ῥά τε πάσης εὖ εἰδῇ σοφίης, von der Kunst des Zimmermanns, Il. 15, 412 (ἅπαξ εἰρ.); Geschicklichkeit im Saiten- u. Flötenspiel u. in der Tonkunst übh., H. h. Merc. 483. 511; eben so von der Dichtkunst, σοφίαι αἰπει-ναί, Pind. Ol. 9, 107, welche in ältester Zeit auch der Hauptträger des Wissens war; Ath. XIV, 622 c τὸ δὲ ὅλον ἔοικεν ἡ παλαιὰ τῶν Ἑλλήνων σοφία τῇ μο υσικῇ μάλιστα εἶναι δεδομένη; so heißt es auch Xen. An. 1, 2, 8 λέγεται Ἀπόλλων ἐκδεῖραι Μαρσύαν, νικήσας ἐρίζοντά οἱ περὶ σοφίας; mit der Sangeskunde hing auch die Kunst zusammen, die Einwirkung verderblicher Zauberkräfte abzuwehren und böse Geister zu bannen, Ath. XIV, 614 d πλῆϑος δ' ἦν Ἀϑἠνῃσι τῆς σοφίας ταύτης, die Kunst der., ὲλωτοποιοί; dei Pind. nimmt das Wort aber schon die allgemeine Bdtg der Kunst und Wissenschaft im döheren Sinne an, vgl. N. 7, 23 I. 6, 18 P. 6, 49; σοφίᾳ γὰρ ἔκ του κλεινὸν ἔπ ος πέφανται, Soph. Ant. 616; u. so bes. in Vrosa; Plat. vrbdt auch noch ταύτην τὴν σοφίαν, ᾑ τὰ ἅρματα κυβερνῶσιν, Lach. 123 c; ἐπεϑύμησα ταύτης τῆς σοφίας, ἣν δὴ καλοῠσι περὶ φύσεως ἱστορίαν, Phaed. 96 a. – Erfahrung u. Gewandtheit in den Geschäften des öffentlichen und häuslichen Lebens, gesunder Menschenverstand, der steh im richtigen praktischen Urtheil ausspricht, wie bei den sogenannten sieben Weisen; auch Schlauheit, List, Her. 1, 68 u. oft; σοφίῃ Ggstz von βίῃ 3, 127, vgl. Eur. Or. 710. – Dann aber Kenntniß in den höheren Wissenschaften, Gelehrsamkeit, und zulegt auch Weisheit in unserm Sinne, welche durch die Philosophen auf verschiedene Art bestimmt wird.
-
7 σοφία
σοφία η1) большая мудрость;ΦΡ.Σοφία Σολομώντος — Книга Премудрости Соломона – неканоническая книга Ветхого Завета, которая содержится в греческом переводе Септуагинта и в Славянской Библии;2) знание, опыт;3) ученость -
8 Σοφία
Σοφία ηСофия –1) имя некоторых святых жен Православной Церкви;2) женское имя -
9 σοφία
σοφία, ἡ, ursprünglich das Wissen, Verstehen; zuerst von körperlicher, mechanischer Fertigkeit in Handwerken und Künsten; ὅς ῥά τε πάσης εὖ εἰδῇ σοφίης, von der Kunst des Zimmermanns; Geschicklichkeit im Saiten- u. Flötenspiel u. in der Tonkunst übh; von der Dichtkunst, σοφίαι αἰπει-ναί, welche in ältester Zeit auch der Hauptträger des Wissens war; mit der Sangeskunde hing auch die Kunst zusammen, die Einwirkung verderblicher Zauberkräfte abzuwehren und böse Geister zu bannen; später nimmt das Wort die allgemeine Bdtg der Kunst und Wissenschaft im höheren Sinne an. Erfahrung u. Gewandtheit in den Geschäften des öffentlichen und häuslichen Lebens, gesunder Menschenverstand, der sich im richtigen praktischen Urteil ausspricht, wie bei den sogenannten sieben Weisen; auch Schlauheit, List. Dann aber Kenntnis in den höheren Wissenschaften, Gelehrsamkeit, und zulegt auch Weisheit in unserm Sinne, welche durch die Philosophen auf verschiedene Art bestimmt wird -
10 σοφία
η1) большая мудрость; 2) знание, опыт; 3) учёность, большая эрудиция; большие способности;§ δεν χρειάζεται μεγάλη σοφία! — не велика премудрость!
-
11 σοφία
ἡ σοφία ['ум'] 1. ловкость, сноровка; 2. мудрость, живое знание (ср. София; софистика) -
12 σοφίᾳ
Βλ. λ. σοφία -
13 σοφία
{сущ., 51}мудрость, премудрость, умение, искусство жить.Ссылки: Мф. 11:19; 12:42; 13:54; Мк. 6:2; Лк. 2:40, 52; 7:35; 11:31, 49; 21:15; Деян. 6:3, 10; 7:10, 22; Рим. 11:33; 1Кор. 1:17, 19-22, 24, 30; 2:1, 4-7, 13; 3:19; 12:8; 2Кор. 1:12; Еф. 1:8, 17; 3:10; Кол. 1:9, 28; 2:3, 23; 3:16; 4:5; Иак. 1:5; 3:13, 15, 17; 2Пет. 3:15; Откр. 5:12; 7:12; 13:18; 17:9. LXX: 2452 (הָמכְָח).*▲ ключ.сл.Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > σοφία
-
14 σοφία
{сущ., 51}мудрость, премудрость, умение, искусство жить.Ссылки: Мф. 11:19; 12:42; 13:54; Мк. 6:2; Лк. 2:40, 52; 7:35; 11:31, 49; 21:15; Деян. 6:3, 10; 7:10, 22; Рим. 11:33; 1Кор. 1:17, 19-22, 24, 30; 2:1, 4-7, 13; 3:19; 12:8; 2Кор. 1:12; Еф. 1:8, 17; 3:10; Кол. 1:9, 28; 2:3, 23; 3:16; 4:5; Иак. 1:5; 3:13, 15, 17; 2Пет. 3:15; Откр. 5:12; 7:12; 13:18; 17:9. LXX: 2452 (הָמכְָח).*▲ ключ.сл.Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > σοφία
-
15 σοφία
мудростьσοφίᾳΕλληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > σοφία
-
16 σοφίᾳ
мудростимудростью σοφίαΕλληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > σοφίᾳ
-
17 Σόφια
η г. София -
18 σοφία
мудрость, премудрость, умение, искусство (жить); LXX: (חָכְמָה).Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > σοφία
-
19 σοφία
-
20 σοφία
-ας + ἡ N 1 8-19-10-113-104=254 Ex 31,3; 35,26.31.33.35cleverness, skill Jb 38,36; (speculative) wisdom Is 29,14; wisdom (as an advantage given to a certain pers.) Jer 9,22; wisdom (which God imparts to those who are close to him) 1 Kgs 5,9; wisdom (of God)Ps 50(51),8; wisdom (hypostasis and personification of the divine agent in creation) Wis 7,21ἀρχὴ σοφίας φόβος θεοῦ fear of the Lord is the beginning of wisdom Prv 1,7Cf. CAIRD 1969=1972 145-146; DODD 1954 130-131.217-218.242; LARCHER 1983, 173; LE BOULLUEC1989, 350; WEVERS 1990, 507; →LSJ RSuppl; NIDNTT; TWNT
См. также в других словарях:
σοφία — σοφίᾱ , σοφία cleverness fem nom/voc/acc dual σοφίᾱ , σοφία cleverness fem nom/voc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σοφία — I Όνομα αγίων της Αν. Ορθόδοξης Εκκλησίας. 1. Καταγόταν από την Ιταλία. Πέθανε από τη λύπη της μετά τον μαρτυρικό θάνατο των τριών θυγατέρων της επί Αδριανού (117 138). Η μνήμη της τιμάται στις 17 Σεπτεμβρίου. 2. Λέγεται ότι είχε ιατρικές γνώσεις … Dictionary of Greek
σοφίᾳ — σοφίαι , σοφία cleverness fem nom/voc pl σοφίᾱͅ , σοφία cleverness fem dat sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σοφία — η 1. ιδιότητα του σοφού, ορθοφροσύνη: Αντιμετώπισε με σοφία το ζήτημα. 2. πολυγνωσία, πολυμάθεια: Θαύμαζε τον καθηγητή του για τη σοφία του … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
Σοφία Σολομώντος — Ένα από τα λεγόμενα δευτεροκανονικά βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης. Αποτελείται από τρία μέρη. Το πρώτο αναφέρεται στην ψεύτικη σοφία του κόσμου αυτού, στο δεύτερο, ο άγνωστος συγγραφέας του έργου, συμβουλεύει στο όνομα του Σολομώντα τους βασιλιάδες … Dictionary of Greek
Σοφία, Αλεξέγιεβνα — Τσαρίνα της Ρωσίας, κόρη του τσάρου της Μόσχας Αλέξιου Μιχαήλοβιτς και ετεροθαλής αδελφή του Μεγάλου Πέτρου (1657 1704). Μετά τον θάνατο του αδελφού της τσάρου Θεόδωρου Γ’, στο θρόνο της Ρωσίας ανέβηκε ο ετεροθαλής αδελφός του Πέτρος, μιας και ο… … Dictionary of Greek
Σοφία Σειράχ — Βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης, που γράφτηκε το 190 π.Χ. Συγγραφέας του, σύμφωνα με τον πρόλογο του, είναι ο Ιησούς, γιος του Σειράχ, Ιεροσολημίτης. Το βιβλίο γράφτηκε στην εβραϊκή, αλλά ένας ανιψιός του συγγραφέα, το μετέφρασε στην ελληνική για… … Dictionary of Greek
Αγία Σοφία — I Ο ονομαστός βυζαντινός ναός της Κωνσταντινούπολης. Μετά την άλωση μετατράπηκε σε τζαμί και τώρα είναι μουσείο. Η Α.Σ. είναι ένα από τα λαμπρότερα αρχιτεκτονικά επιτεύγματα του χριστιανισμού και η οικοδόμησή της, σύμφωνα με μια παράδοση,… … Dictionary of Greek
Βέμπο, Σοφία — (Καλλίπολη Θράκης 1910 – Αθήνα 1978).Καλλιτεχνικό ψευδώνυμο της τραγουδίστριας και ηθοποιού Σοφίας Μπέμπου. Εγκαταστάθηκε με την οικογένειά της το 1919 στον Βόλο. Πρωτοεμφανίστηκε στη Θεσσαλονίκη και, πολύ σύντομα, επιβλήθηκε στο ευρύ κοινό με… … Dictionary of Greek
Λόρεν, Σοφία — (Sofia Loren, Ρώμη 1934 –). Καλλιτεχνικό ψευδώνυμο της Ιταλίδας ηθοποιού του κινηματογράφου Σοφία Βιλάνι Τσικολόνε (Sofia Villani Scicolone). Έζησε τα παιδικά και νεανικά της χρόνια στη Νάπολη, αντιμετωπίζοντας σοβαρά οικονομικά προβλήματα,… … Dictionary of Greek
Αντωνιάδου, Σοφία — (Πειραιάς 1895 – 1972). Φιλόλογος, βυζαντινολόγος και ιστορικός. Σπούδασε και ειδικεύτηκε σε φιλολογικά θέματα στο πανεπιστήμιο του Παρισιού. Υπήρξε διαδοχικά καθηγήτρια της έδρας πρωτοχριστιανικής, μεσαιωνικής και ελληνικής γλώσσας και… … Dictionary of Greek
