-
1 σκῖρος
σκῖρος, ὁ,A hard (perh. chalk) land overgrown with bushes, scrub, Tab.Heracl.1.19; τῶν ξύλων.. τῶν ἐν τοῖς ς. ib.144; = πυρρώδης ( ῥυπώδης cj. Mein.) γῆ acc. to Philet. ap. Hsch.; σκ[ε]ίρα (leg. σκῖρα) .. χωρία ὕλην ἔχοντα εὐθετοῦσαν εἰς φρύγανα, Hsch.; σκ[ε]ῖρος·.. ἄλσος καὶ δρυμός, Id. (but opp. δρυμός, Tab.Heracl. ll.cc.);ἠὲ σ. ἔην, νῦν αὖ θέτο τέρματ' Ἀχιλλεύς Il.23.332
, 333 as shortd. into one line by Aristarch. (here = ῥίζα, διὰ τὸ ἐσκιάσθαι acc. to Sch.T ad loc.).2 hardened swelling or tumour, induration, Hp.Mul.1.18 (τὸν σκῖρον [σκίρρον codd.]σκῦρον ὀνομάζει Erot.
s.v. σκυρωθῶσι), Sor.2.7 ( σκύρου cod.), 9 ( σκύρον cod.), 56, Gal.11.736, Aret.CD1.14 ( σκίρρος codd.). -
2 σκῖρος
Grammatical information: m.Meaning: `induration, callus, hard tumour' (medic.), `hard, scrubby ground, scrub' (Tab. Heracl.).Other forms: - ρρ-, also σκῦρ-); σκῖρος m., - ον n. `crust, rind, cheese-rind, herdened dirt' (com.); also `hard, white matter, gypsum' (sch. Ar. V. 921, Suid.), in this meaning also σκίρρα (Suid.), γῆ σκιρράς (sch. Ar. V. 921); γῆ λευκή ὥσπερ γύψος Su.Derivatives: σκιρρίτης m. `gypsum-worker' (Zonar., Redard 36). -- Abstractformation σκιρρ-ίη f. `induration' (Aret.; Scheller 56), ἀκροσκιρ-ίαι f. pl. `high scrubby lands' (Tab. Heracl.); adj. σκιρ(ρ)-ός `hard' (Plu., Them. a. o.), - ώδης `callous' (Gall., Poll.); verb - όομαι, also w. έπι- a. o., `to harden, to take root' (Sophr., medic.) with - ωμα n. `induration' (Dsc.). - ωσις f. `id.' (Sor., Gal.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Unexplained. Cf. σκῦρος. -- Furnée 387 takes the word a Pre-Greek, which seems quite prob.Page in Frisk: 2,734Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σκῖρος
См. также в других словарях:
σκιρράς — άδος, ἡ, Α [σκίρρα] φρ. «σκιρρὰς γῆ» γη που περιέχει γύψο … Dictionary of Greek
