-
1 σκαλίζω
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σκαλίζω
-
2 σκάλλω
Grammatical information: v.Meaning: `to hack, to scrape' (Hdt., Arist., Thphr., LXX).Other forms: only pres. a. ipf. (aor. ipv. περίσκαλον Gp.; correct?)Compounds: Rarely w. δια- a. o. (partly controversial).Derivatives: 1. σκαλ-ίς, - ίδος f. `hack' (Att. onscr. IVa, Str., J.) with - ιδεύω `to hack' (gloss.); 2. - σις f. `the hacking' (Thphr.); 3. - μός m. `id.' (pap. IIIp; on σκαλμός `thole' s. v.); 4. - ηνός (- ηνής) `craggy, rough, uneven'; of numbers `odd', of triangles `scalene', of cones `slant' (s. Mugler Dict. géom. 377; Democr. ap. Thphr., Hp., Pl., Arist. etc.; on the formation cf. γαληνός; s. also σκολιός) with - ηνία, - ηνόομαι (Plu.); 5. ἄ-σκαλος `unhacked' (Theoc.; prob. metri c. for ἀσκάλευτος). Secondary verbs: 1. σκαλ-εύω, aor. σκαλεῦσαι, also w. ἀνα-, ἐκ-, ὑπο- a. o. `to hack, to scrape, to stir up' (Hp., Ar., Arist. etc.) with several derivv.: σκαλ-εύς m. `hack' (X., Poll.; not with Bosshardt 54 from *σκαλή), - ευσις f. `the scraping' (Aq.), - ευμα n. `scrapings' (sch., H.), - ευθρον n. `poker' (Poll.; cf. Bechtel Dial. 1, 210), - εία f. `the hacking' (Gp. tit.). 2. σκαλ-ίζω (ἀ- σκάλλω) `id.' (Phryn.) with - ισμός m. `the hacking' (pap., Eun.), - ιστή-ριον n. `hack' (sch.). - On σκαλίας s.v.Etymology: As zero grade yot-present σκάλλω can be formally identified with Lith. skiliù, inf. skìlti `strike fire': IE *skl̥-i̯ō [but the accent shows that the root is disyllabic; s. bel.]. Semantically closer are the innovated nasalpresents skįlù (skylù) `split off, get a tear' and the full grade skeliù, skélti `split', also `strike fire (ùgnį) (from a stone)', the last of which is also found in Germ., e.g. ONord. skilja `separate, distinguish'. Diff. again MLG schelen `id.' (PGm. * skelōn; type Lat. secāre), Arm. c'elum `split' (u-pesent; anlaut unclear), Hitt. iškallāi- `split, tear apart' (formation uncertain; s. Kronasser Etymologie $ 200 f., 214). -- The Greek derivv. go all back on ungeminated σκαλ-, which must not be old, but may have originated after σφαλ- (: σφάλλω), θαλ- (: θ άλλω) etc. Sophie Minon ( RPh. LXXIV 282) reconstructs *skl̥h₁-ye\/o-, assuming that the laryngeal disappeared in this position, after Pinault 1982, 265-272; cf. LIV 500. On σκαλαθύρω s.v. -- To the same formal system, but independent of σκάλλω, belong also σκαλμός `thole', σκῶλος, σκόλοψ etc.; s. vv. A clear separation from the semant. cognate κολάπτω, κόλος, κλάω, κελεός etc. cannot be achieved; [not here σκύλλω]. -- The non-Greek formations are innumerable; on this WP. 2, 590ff., Pok. 923ff. w. rich lit.Page in Frisk: 2,715-716Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σκάλλω
См. также в других словарях:
-ιστός — (ΑΜ ιστός) παρεκτεταμένος τ. τής κατάλ. τος τών ρηματικών επιθ. (πρβλ. αγαπη τός < αγαπώ, λυ τός < λύω) από το θ. σε ισ τού αορ. πολλών ρημάτων (συνήθως σε ίζω), πρβλ. αρχ. κυλίνδω «κυλῶ», αόρ. ἑκύλ ισ α > κυλ ισ τός, νεοελλ. γεμ ίζω,… … Dictionary of Greek
σκαλίζω — ΝΜΑ, και αττ. τ. ασκαλίζω Α σκάβω νεοελλ. 1. σκάβω επιφανειακά το έδαφος, χτυπώ και αναστρέφω με ειδικό εργαλείο, τη σκαπάνη, την επιφάνεια καλλιεργημένου εδάφους 2. ανακινώ το χώμα («σκαλίζοντας η κότα βγάζει τα μάτια της» λέγεται για εκείνους… … Dictionary of Greek
