-
1 σάλπιγγος
трубойтрубыΕλληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > σάλπιγγος
-
2 σαλπιγξ
- ιγγος ἥ1) труба, рожок Hom., Aesch.ὑπὸ (τῆς) σάλπιγγος Arph., Soph., ἀπὸ σάλπιγγος и παρὰ σάλπιγγα Xen. — по звуку трубы;
Πιερικὰ σ. Anth. = Πίνδαρος2) трубный звук Arst.3) Arst. = σάλπη См. σαλπη -
3 αυδη
дор. αὐδά ἥ1) речь, слова(ἀπὸ γλώσσης μέλιτος γλυκίων ῥέεν αὐ. Hom.; οἱ ἀπὸ στόματος ῥέει αὐ. Hes.)
2) звук; голос, пение; звон(νευρῆς Hom.; sc. τέττιγος Hes.; σάλπιγγος Eur.)
3) весть, рассказ(ἔργων Soph.; τῶν ἔσωθεν Eur.)
4) прорицание, предсказание(τρίποδος ἐκ χρυσοῦ Eur.)
5) похвальное слово, прославление(τινος Pind.)
-
4 αυτη
-
5 βοη
дор. βοά ἥ1) крик, вопль(β. ὀρώρει Hom.)
2) крик радости, шумное ликованиеλέγειν τινὴ βοάν Arph. — вызывать у кого-л. радостный крик
3) боевой клич(ἄσβεστος β. γένετο Hom.)
4) шум бояβοέν ἀγαθός Hom. — храбрый в бою
5) шум, гул, рев(κλαυθμοναὴ καὴ βοαί Plat.; θηρῶν Eur.)
6) голос, звуки, пение(αὐλῶν Pind.; σάλπιγγος Aesch.; ὄρνις ἀπορροιβδεῖ βοάς Soph.: ὕμνων Arph.)
7) крик о помощи, зов, призыв(βοῆς ἀΐοντες ἐφοίτων Hom.)
8) вещее слово, прорицание(γυνέ ἀείδουσ΄ Ἕλλησι βοάς Eur.)
9) слово, речьὅσον ἀπὸ βοῆς ἕνεκα Thuc. (ἕνεκεν Xen.) — только на словах, т.е. для виду
10) Aesch. = βοήθεια См. βοηθεια -
6 ηχη
дор. ἀχά (ᾱχᾱ) ἥ1) шум, гулἐπεσσεύοντο ἠχῇ, ὡς ὅτε κῦμα θαλάσσης βρέμεται Hom. — (ахейцы) ринулись с (таким) шумом, как грохочут морские валы;
ὀρέοντο ἠχῇ θεσπεσίῃ Hom. — (ветры) поднялись с оглушительным воем2) звук, звучание, глас(σάλπιγγος Eur.)
ἐν ἐμοὴ ἥ ἠ. τῶν λόγων βομβεῖ Plat. — звук этих речей гудит (еще) во мне (ср. звенит в ушах);ἄνευ φθόγγου καὴ ἠχῆς Plat. — беззвучно и бесшумно3) речь, словаἠχῆς δ΄ ὅπως ἤκουσαν Eur. — когда (данайцы) услышали слова (Тидея)
-
7 ηχω
дор. ἀχώ (ᾱ), οῦς ἥ1) шум, грохот(κτύπου χάλυβος Aesch.)
ἠ. χθόνιος Eur. — подземный гул2) звук, глас(σάλπιγγος Eur.)
3) вопль, жалоба, стонἠ. προφωνεῖν Soph. — издавать стоны
4) звуки речи, голосἠ. βαρεῖα προσπόλων Eur. — шумные голоса слуг
5) молва, слух6) отголосок, эхо -
8 λαλεω
1) (тж. λ. εἰς τὸν ἀέρα NT.) говорить зря, болтать, молоть языкомλαλεῖς ἀμελήσας ἀποκρίνεσθαι Plat. — ты болтаешь пустяки, вместо того, чтобы ( точнее не желая) отвечать;
ἕπου καὴ μέ λάλει Arph. — следуй (за мной) и не болтай, т.е. без лишних разговоров2) говорить, владеть речью(λαλεῖ οὐδὲν τῶν ἄλλων ζῴων πλέν ἀνθρώπου Arst.; ἐλάλησεν ὅ κωφός NT.)
ζωγραφία λαλοῦσα Plut. — (поэзия есть) говорящая живопись3) говорить, рассказывать, беседовать(τί τινι, τινι περί τινος Arph., τι πρός τινα, τι μετά τινος, εἴς τινα περί τινος, τινι NT.)
πρᾶγμα κατ΄ ἀγορὰν λαλούμενον Arph. — вещь, ставшая предметом различных толков;στόμα πρὸς στόμα λαλῆσαι NT. — побеседовать лично4) издавать нечленораздельные звуки, т.е. мычать, щебетать, стрекотать и т.п. (λαλοῦσι μὲν οἱ πίθηκοι, φράζουσι δὲ οὔ Plut.)5) издавать музыкальные звуки, играть(ἐν αὐλῷ Theocr.; διὰ σάλπιγγος Arst.)
6) изрекать, произносить(ῥήματα, βλασφημίας NT.)
7) возвещать -
9 ορθιος
3 и 21) круто поднимающийся, крутой(οἶμος Hes.; ὁδός Xen.)
2) отвесный, (высоко) вздымающийся, высокий(πύργοι Eur.)
3) стоящий прямо, торчащий вверх(τὰ γέρρα Her.)
ὄρθιον ἐφιστὰς τὸ οὖς Luc. — насторожив ухо4) (о голосе, звуке) высокий или громогласный, громкий(κελεύσματα Aesch.; κηρύγματα Soph.; σάλπιγγος ἠχώ Eur.)
νόμος ὄ. Her. — громкая песнь5) прямолинейный, прямой(ἴχνος Xen.)
6) перен. прямой, открытый, справедливый(λόγος Plut.)
ἤθη ὄρθια καὴ καθαρά Plut. — прямые и чистые нравы7) воен. построенный в колонну (в глубину) -
10 ορμαινω
(= ὁρμάω См. ορμαω)(только praes., impf. и aor.)
1) приводить в движение, толкатьτὸν θυμὸν ὁ. Aesch. — испускать дух, умирать
2) побуждать, заставлять(τινὰ πορεύειν Pind.)
3) волноваться, горячиться4) стремиться, жаждать, желать(μένειν ἐν ἀγυιαῖς Κύμης Hom.)
5) обдумывать, задумывать, замышлять, готовить(πόλεμον, δολιχὸν πλόον Hom.)
χαλεπὰ φρεσὴν ὁ. ἀλλήλοις Hom. — строить враждебные планы друг против друга6) размышлять, обсуждать
См. также в других словарях:
σάλπιγγος — σάλπιγξ saupe fem gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Differences between codices Sinaiticus and Vaticanus — Codex Sinaiticus and Codex Vaticanus, two of great uncial codices, representatives of the Alexandrian text type, are considered excellent manuscript witnesses of the text of the New Testament. Most critical editions of the Greek New Testament… … Wikipedia
Minuscule 482 (Gregory-Aland) — New Testament manuscripts papyri • uncials • minuscules • lectionaries Minuscule 482 John Evangelist folio 226 verso … Wikipedia
Minuscule 482 — Manuscrits du Nouveau Testament Papyri • Onciale • Minuscules • Lectionnaire Minuscule 482 … Wikipédia en Français
AZYMA — Hebr. Gap desc: Hebrew, cuius vocis origo non liquet. Docet tamen ex Arabismo, Bochartus, Gap desc: Hebrew proprie esse puros et sinceros panes et ab omni fermento expurgatos, quod corruptionis esse genus voluerunt multi Veteres. Hinc Hieronym. 1 … Hofmann J. Lexicon universale
ήχος — Διάδοση σε ένα ελαστικό μέσο των ταλαντώσεων που μεταδίδει σε αυτό ένα ταλαντούμενο σώμα (ηχητική πηγή). Συνήθως ή. ονομάζεται και το αποτέλεσμα που παράγεται από τις ελαστικές ταλαντώσεις στο εσωτερικό αφτί. Για το φυσιολογικό ανθρώπινο αφτί, το … Dictionary of Greek
από — (I) (AM ἀπό) πρόθ. σημαίνει 1. απομάκρυνση από τόπο, πρόσωπο, πράγμα, ενέργεια («έφυγε από την πόλη», «ἀπὸ θαλάσσης ᾠκίσθησαν») 2. αλλαγή («από δήμαρχος κλητήρας», «ἀθανάταν ἀπὸ θνατᾱς ἐποίησας Βερενίκαν») 3. προέλευση από τόπο ή πρόσωπο («πήρε… … Dictionary of Greek
λαλώ — έω και άω (AM λαλῶ, έω) 1. λέγω (α. «εἶπα καὶ ἐλάλησα ἁμαρτίαν οὐκ ἔχω» β. «αὐτοῡ ἀκούσεσθε κατὰ πάντα ὅσα ἄν λαλήσῃ πρὸς ὑμᾱς», ΚΔ) 2. έχω έναρθρο λόγο, ομιλώ, εκφράζομαι προφορικά («λαλεῑ οὐθὲν τῶν ἄλλων ζῴων πλὴν ἀνθρώπου», Αριστοτ.) 3. (για… … Dictionary of Greek
ληιστοσάλπιγγες — ληϊστοσάλπιγγες (Α) (κατά τον Ησύχ.) «οἱ Τυρρηνοί ἐπειδὴ πρῶτοι σάλπιγγος εὑρεταὶ γεγόνασιν». [ΕΤΥΜΟΛ. < ληϊστής + σάλπιγξ) … Dictionary of Greek
ορμαίνω — ὁρμαίνω (Α) [ορμή] (ποιητ. τ.) 1. ανακινώ κάτι στο μυαλό μου, σκέπτομαι, συλλογίζομαι 2. μελετώ, εξετάζω κάτι («ἤλυθον εἰς Τροίην, πόλεμον θρασὺν ὁρμαίνοντες», Ομ. Ιλ.) 3. επιθυμώ πολύ κάτι, ποθώ 4. είμαι ορμητικός, ανυπομονώ («βοὴν σάλπιγγος… … Dictionary of Greek
πρόκληση — η / πρόκλησις, εως, ΝΑ και ιων. τ. γεν. ιος, Α [προκαλῶ] 1. η ενέργεια τού προκαλώ, σκόπιμη ή ακούσια ενέργεια που προκαλεί, επιθετική στάση, ερεθισμός (α. «η επίδειξη τού πλούτου είναι πρόκληση για τους φτωχούς» β. «τα όσα δημοσιεύθηκαν στις… … Dictionary of Greek