-
1 αντυξ
- ῠγος ἥ1) внешний обод, оправа(ἀσπίδος, σάκεος Hom.)
2) тж. pl. круглые (сзади открытые) перила колесницы(ἄντυγεις αἱ περὴ δίφρον Hom.; μάρπτειν ἡνίας ἀπ΄ ἄντυγος Eur.)
3) тж. pl. кузов колесницы, перен. колесница(ἐξ ἀντύγων ὀλισθεῖν Soph.; ἄ. Νυκτός Theocr.)
4) (тж. ἄ. οὐρανίη и ἄ. οὐρανοῦ Anth.) небесный свод HH.5) муз. корпус или кобылка, подставка под струныχορδᾶν ἀ. Eur. = λύρα
-
2 αποπλαζομαι
1) быть отбрасываемым, отскакивать(ἀπεπλάγχθη σάκεος δόρυ Hom.)
; быть сбиваемым, сталкивагься(χαμαι Hom.)
2) быть унесенным, скитаться вдали от(πατρίδος Hom.; ἑταίρων Theocr.)
-
3 επιψαυω
1) (при)касаться, дотрагиваться(σάκεος ποσίν Hes.; κώπης Soph.; τῶν ἄρθρων τῇ χειρί Her.; τῆς ὑπήνης ταῖν χεροῖν Plut.)
ὅστ΄ ὀλίγον περ ἐπιψαύῃ πραπίδεσσιν Hom. — кто хоть немного одарен здравым смыслом;ὀλίγον ἐπιψαῦσαι (v. l. ἐπιμύειν) τὸν ὕπνον Theocr. — чуть вздремнуть2) ( в речи) касаться, затрагивать(πρήγματός τινος Her.; κεφαλαιωδῶς ἑκάστων Polyb.)
-
4 ομφαλιος
-
5 πτυξ
πτῠχός ἥ (только gen., dat. πτῠχί, acc. πτύχα, а в pl.: nom. πτύχες и acc. πτύχας)1) складка(πέπλων Eur.)
2) ущелье, ложбина Pind., Soph.3) слой, ряд -
6 πυματος
3ὁτὲ μέν τι μετὰ πρώτοισι φάνεσκεν, ἄλλοτε δ΄ ἐν πυμάτοισι Hom. — (Гектор) появлялся то среди передних (бойцов), то среди задних;
ἄντυξ πυμάτη σάκεος Hom. — наружный обод щита;π. δρόμος Hom. — последняя часть пути;πύματα Ταρτάρου βάθη Luc. — самое дно Тартара;ἐν πυμάτῳ Soph. — наконец, в конце;πύματον γῆρας Soph. — глубокая старость;ὅ τι πύματον ὀλέσθαι Soph. — погибнуть самой ужасной смертью -
7 τελαμων
- ῶνος ὅ1) перевязь, ремень Her.δύω τελαμῶνε, ὅ μὲν σάκεος, ὅ δὲ φασγάνου Hom. — две перевязи, одна у щита, другая у меча
2) повязка, бинтτὸν νεκρὸν κατειλίσσειν τελαμῶσι Her. — обматывать (набальзамированное) тело бинтами;
ἀμφὴ τραύματα τελαμῶνας βαλεῖν Eur. — наложить повязки на раны
См. также в других словарях:
σάκεος — σάκος coarse cloth of hair neut gen sg (epic doric ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
επιψαύω — (AM ἐπιψαύω) [ψαύω] αγγίζω ελαφρά την επιφάνεια, αγγίζω ελαφρά («oὔτ΄ ἄρ’ ἐπιψαύων σάκεος», Ησίοδ.) || αρχ. μσν. (για γεγονότα ή ενέργεια) κάνω σύντομη μνεία («τὰ δὲ καὶ εἴρηκα αὐτῶν ἐπιψαύσας», Ηρόδ.) αρχ. 1. (με γεν.) απλώνω το χέρι και πιάνω… … Dictionary of Greek
ποιητός — ή, όν,ΜΑ [ποιώ] 1. αυτός που μπορεί να ποιηθεί, που μπορεί να κατασκευαστεί 2. αυτός που έχει δημιουργηθεί από τον θεό, σε αντιδιαστολή με τον ίδιο τον θεό που είναι άναρχος αρχ. 1. κατασκευασμένος («σάκεος πύκα ποιητοῑο», Ομ. Ιλ.) 2. προσποιητός … Dictionary of Greek
πύκα — Α επίρρ. 1. συμπαγώς, στερεά («σάκεος πύκα ποιητοῑο», Ομ. Ιλ.) 2. συνετά, φρόνιμα, μυαλωμένα 3. με προσοχή, επιμελώς («πύκα δ ἔτρεφε δῑα Θεανώ», Ομ. Ιλ.) 4. φρ. «θάλαμος πύκ ἐβάλλετο» τον θάλαμο χτυπούσαν πάμπολλα και συχνά βέλη (Ομ. Ιλ.).… … Dictionary of Greek