πῠρῐ-δίνης

См. также в других словарях:

• ηεροδίνης — ἠεροδίνης, εω, ὁ (Α) αυτός που περιφέρεται, που περιδινείται στον αέρα («ἠεροδίνης αἰετός»), Ανθ. Παλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < ηερο , ιων. τ. τού αερο (< αήρ, πρβλ. ιων. γεν. ηέρος) + δίνης (< δίνη), πρβλ. ευρυ δίνης, πυρι δίνης] …   Dictionary of Greek

• πυριδίνης — ὁ, Α δίνη φωτιάς, περιστροφική φλόγα. [ΕΤΥΜΟΛ. < πυρι (βλ. λ. πυρ) + δίνη (πρβλ. ηερο δίνης)] …   Dictionary of Greek