-
1 πυρ
πῠρός τό (pl.: πυρά, dat. πυροῖς - поэт. πυροῖσι)1) (тж. π. φλογός NT.) огонь, пламяνηυσὴ π. ἐμβάλλειν Hom. — поджигать (досл. метать огонь в) суда;
π. πνεῖν Soph. — извергать пламя;ἐν πυρὴ γενοίατο! Hom. — пусть погибнут в огне!;φλὸξ πυρὸς βάτου NT. — горящий терновый куст;ἄνθρακες:πυρός NT. — горящие уголья;ὀφθαλμώ οἱ πυρὴ λάμπετον Hom. — глаза его горят огнем;φεύγοντα καπνὸν εἰς π. ἐμπίπτειν погов. Plat. — избегая дыма, попасть в огонь (ср. из огня да в полымя);π. ἐπὴ π. ἄγειν погов. Plat. — добавлять огонь к огню (ср. подливать масла в огонь);μετά τινος διὰ πυρὸς βαδίζειν погов. Arph. — разделять с кем-л. любые опасности;εἰς π. ξαίνειν погов. Plat. — чесать (шерсть) в огонь (ср. толочь воду в ступе)2) погребальный костер(ἐνὴ πυρὴ θέμεναί τινα Hom.)
3) жертвенный огонь(θυηλὰς ἐν πυρὴ βάλλειν Hom.)
4) небесный огонь, молния(π. καὴ στεροπαί Soph.)
5) перен. жар, пыл, страсть(θάλπειν τῷ ἀνηκέστῳ πυρί Soph.)
6) (= τὸ θερμόν) температура пламени(ἕτερον τὸ χρυσοχοϊκὸν π. ἀποτελεῖ καὴ τὸ μαγειρικόν Arst.)
-
2 πυρ
(πυρός) τό1) огонь;παραδίδω εις το πυρ — жечь, сжигать;
2) воен, огонь, пальба, стрельба; обстрел;φραγμός πυρός — огневая завеса;
θέσις πυρός — огневая позиция;
πυρά φραγμού — заградительный огонь;
καταιγιστικά (διασταυρούμενα) πυρά — шквальный (перекрёстный) огонь;
κατάπαυση τού πυρός — прекращение огня;
ανοίγω πυρά — открывать огонь;
παύω το πυρ — прекращать огонь;
διεξάγω εύστοχα πυρά — вести прицельный огонь;
δεν ακούγονται πυρά — не слышно выстрелов;
ανταλλαγή πυρών — перестрелка;
γραμμή πυρός — огневой рубеж, линия огня;
πυρ! огонь! (команда);
υπό τα πυρά — под огнём;
§ ασβεστον πυρ — вечный огонь;
διά πυρός και σιδήρου — огнём и мечом;
μεταξύ δυό πυρών — между двух огней;
είμαι πυρ και μανία — метать громы и молнии; — рвать и метать
-
3 πῦρ
τὸ πῦρ, πυρός огонь (ср. пиротехника; эмпиреи верхние, огненные области неба) -
4 πῦρ
{сущ., 74}огонь, пламя; перен. ярость.Ссылки: Мф. 3:10-12; 5:22; 7:19; 13:40, 42, 50; 17:15; 18:8, 9; 25:41; Мк. 9:22, 4349; Лк. 3:9, 16, 17; 9:54; 12:49; 17:29; 22:55; Ин. 15:6; Деян. 2:3, 19; 7:30; 28:5; Рим. 12:20; 1Кор. 3:13, 15; 2Фес. 1:8; Евр. 1:7; 10:27; 11:34; 12:18, 29; Иак. 3:5, 6; 5:3; 1Пет. 1:7; 2Пет. 3:7; Иуд. 1:7, 23; Откр. 1:14; 2:18; 3:18; 4:5; 8:5, 7, 8; 9:17, 18; 10:1; 11:5; 13:13; 14:10, 18; 15:2; 16:8; 17:16; 18:8; 19:12, 20; 20:9, 10, 14, 15; 21:8.*Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > πῦρ
-
5 πύρ
{сущ., 74}огонь, пламя; перен. ярость.Ссылки: Мф. 3:10-12; 5:22; 7:19; 13:40, 42, 50; 17:15; 18:8, 9; 25:41; Мк. 9:22, 4349; Лк. 3:9, 16, 17; 9:54; 12:49; 17:29; 22:55; Ин. 15:6; Деян. 2:3, 19; 7:30; 28:5; Рим. 12:20; 1Кор. 3:13, 15; 2Фес. 1:8; Евр. 1:7; 10:27; 11:34; 12:18, 29; Иак. 3:5, 6; 5:3; 1Пет. 1:7; 2Пет. 3:7; Иуд. 1:7, 23; Откр. 1:14; 2:18; 3:18; 4:5; 8:5, 7, 8; 9:17, 18; 10:1; 11:5; 13:13; 14:10, 18; 15:2; 16:8; 17:16; 18:8; 19:12, 20; 20:9, 10, 14, 15; 21:8.*Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > πύρ
-
6 Πῦρ
ОгоньπῦρΕλληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > Πῦρ
-
7 πῦρ
огонь[чтобы] огонь ΠῦρΕλληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > πῦρ
-
8 πῦρ
огонь, пламя; перен. ярость.Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > πῦρ
-
9 πῦρ
-
10 πυρ
[пир] ουσ ο огонь, пламя. -
11 αιθω
(только praes. и impf.)1) зажигать, воспламенять(πῦρ Her., Aesch.; λαμπάδας Eur.; перен. χόλον Anth.)
; pass. гореть Hom., Pind., Her.αἰθέσθω πῦρ Eur. — пусть разведут огонь;
2) сжигать(ἱερὰ θεοῖς Soph.)
3) гореть, пылать(αἴθουσσα φλόξ Pind.)
λαμπτῆρες οὐκέτ΄ ᾖθον Soph. — светильники уже не горели -
12 εναυω
1) зажигать(πῦρ Her., Xen., Polyb.; med. τὸν κεραυνὸν ἐκ τῆς Οἴτης Luc.; τὸ πῦρ ἀπὸ ἑτέρου πυρός Plut.)
2) med. воспламенять, разжигать, возбуждать(τὸ θάρσος Plat.)
-
13 επεισφερω
ион.-староатт. ἐπεσφέρω (fut. ἐπεισοίσω)(вновь, еще или вслед за чем-л.)
1) вносить, приносить(τοὺς ἀμύλους Arph. - v. l. ἐπιφορέω; ἐπεισενεχθεῖσα τροφή Arst.)
ἐ. κακοῦ κάκιον ἄλλο πῆμα Aesch. — приносить вести о бедах (досл. беду) одну хуже другой;πῦρ ἐπὴ πῦρ ἐ. погов. Plut. — непрерывно разжигать пламя;λόγον ἐ. Arph. — вносить новое предложение2) вводить(τέκνον δόμοις Aesch.)
τὸ ἐπεσφερόμενον πρῆγμα Her. — привходящее обстоятельство, (непредвиденная) случайность;ὅ ἐπεισφερόμενος νόμος Arst. — вновь введенный закон3) med. приводить со своей стороны или в свою пользу(μαρτύρια Thuc.)
-
14 εσχαρα
(χᾰ) ἥ1) очаг(πῦρ ἐπ΄ ἐσχαρόφιν καίετο Hom.; πρὸς ἐσχάρᾳ καθήμενος Plut.)
2) жаровня(τέν ἐσχάραν ἐκφέρειν τινί Arph.; πῦρ ἐπ΄ ἐσχάρας φέρειν Xen.)
3) костер, сторожевой огонь4) жертвенник(Φοίβου Aesch.; Διός Eur.; βωμοὴ ἐσχάραι τε Soph.)
5) pl. Arph. = μαβςα πυδεξδοςυν6) мед. струп ( на месте ожога) Arst. -
15 καταλαμβανω
(fut. καταλήψομαι - ион. καταλάμψομαι, aor. 2 κατέλαβον, pf. κατείληφα - ион. καταλελάβηκα; pass.: aor. κατελήφθην - ион. κατελάμφθην, pf. κατείλημμαι)1) схватывать, охватывать(νῶτά τινος Hom. - in tmesi)
2) захватывать(τέν ἀκρόπολιν Thuc.; τὰ χρήματά τινος Arph.; Πειραιεὺς κατειλημμένος Isocr.)
3) тж. med. занимать(στρατόπεδον Thuc.; ἕδρας Arph.; πόλιν Polyb.; θέαν Luc.; πάντα φυλακαῖς Plut.)
4) хватать, ловить(φεύγοντας Her.; ὅ καταληφθείς θανάτῳ δίδοται Plat.)
κατελήφθη πωλῶν τὰ σά Eur. — он был пойман, когда продавал твои вещи5) зажимать, затыкать(τὰ ὦτα ταῖς χερσί Plut.)
6) сдерживать, задерживать, (при)останавливатьἴσχε καὴ καταλάμβανε σεωυτόν Her. — смиряй и сдерживай себя;κ. τὸ πῦρ Her. — потушить огонь7) прекращать, улаживать(τὰς διαφοράς Her.)
8) унимать, примирять(τοὺς ἐρίζοντας Her.)
9) укреплять, закреплять(φρουραῖς, sc. τὰς πόλεις Plut.; τὰ μὲν νόμοις κατειλημμένα, τὰ δὲ ἔθεσιν Arst.)
ἐκ παλαιοῦ κατειλημμένος Arst. — издревле укоренившийся10) обязывать, связывать(πίστι Her.; ὁρκίοις Her. и ὅρκοις τινὰ ποιεῖν τι Plut.)
τὰ ταῖς ζημίαις ὑπὸ νόμων κατειλημμένα Plat. — предписываемое законами под страхом наказаний;εὗρε (τὰς σπονδάς) κατειλημμένας Thuc. — он нашел соглашение о перемирии утвержденным11) реже med. постигать (умом), воспринимать, усваивать(τι διὰ τῆς αἰσθήσεως Plat.; θείῳ ὄμματι τὰ θεῖα Arst.; δικαιοσύνην NT.)
12) заставать, застигать, находить(τοὺς φύλακας ἀμφὴ πῦρ καθημένους Xen.; ἀνεῳγμένην τέν θύραν Plat.; γυνέ ἐπὴ μοιχείᾳ κατειλημμένη NT.)
καταλαβεῖν τινα ἔνδον Plat. — застать кого-л. дома;κατέλαβε ὃν ἐβούλετο Arst. — он встретил, кого хотел13) постигать, поражать(νοῦσος, ἥ μιν κατέλαβε Her.)
εἴ τινας ξυμφορὰ καταλαμβάνοι Plat. — если кого-л. постигнет несчастье14) доходить, достигатьκαταλελάβηκέ με τοῦτο εἰς ὑμέας ἐκφῆναι Her. — я доведен до того, что должен открыть вам это15) тж. med. замечать, обнаруживатьαὐτὸς ἑαυτὸν οὐ κατείληφε γεγονὼς σοφός Plut. — он незаметно для себя стал мудрецом16) med. брать на себя, принимать(τὰ πρήγματα Her.)
τὰ δὲ ἄλλοι οὐ κατελάβοντο, τουτέων μνήμην ποιήσομαι Her. — то, чего другие не касались, о том я (и) упомяну17) происходить, приключаться, случатьсяτὸν πατέρα κατέλαβε πρῆγμα τοιόνδε Her. — с отцом (Деифона) случилось следующее;
εἰ ὑμέας καταλελάβηκε ἀδύνατόν τι βωθέειν Her. — если у вас случится так, что вы не сможете прийти на помощь;ἢν πόλεμος καταλαβῇ Thuc. — если возникнет война;πρίν τι ἀνήκεστον ἡμᾶς καταλαβεῖν Thuc. — прежде, чем с нами произойдет нечто непоправимое;Στησαγόρεα κατέλαβε ἀποθανεῖν ἄπαιδα Her. — вышло так, что Стесагор умер бездетным;τὰ καταλαβόντα Her. — происшествия, события, τῆς νυκτὸς καταλαβούσης Diod. с наступлением ночи -
16 λιθος
1) камень(ξεστός Hom.; ἐκ λίθων ἐκλάμπει πῦρ Arst.)
ἐν παντὴ σκορπίος φρουρεῖ λίθῳ погов. Soph. — за каждым камнем таится скорпион;εἰς πέτρας τε καὴ λίθους σπείρειν погов. Plat. — сеять на скалах и камнях;λίθον ἕψειν погов. Arph. — варить камень;λ. προσκόμματος - см. πρόσκομμα;λ. ἀκρογωνιαῖος - см. ἀκρογωνιαῖος2) каменная глыба ( служившая общественной трибуной), трибуна(τοῦ κήρυκος Plut.)
τῷ λίθῳ προσστῆναι Arph. — предстать перед (судейской) трибуной3) (тж. λευκὸς λ. Her., λ. Πάριος Pind., Her., Arst. и Παρία Theocr., Luc., κογχυλιάτης Xen.) мрамор Her. etc.5) пробный камень(λ., ᾗ βασανίζουσι τὸν χρυσόν Plat.)
6) горный хрустальἡ λ. ἥ διαφανής, ἀφ΄ ἧς τὸ πῦρ ἅπτουσι Arph. — прозрачный хрусталь, которым зажигают огонь, т.е. зажигательное стекло
7) игральный камешек Theocr.8) мед. мочевой камень Arst.9) (тж. λ. τίμιος NT.) драгоценный каменьσμάραγδος λ. Her. - см. σμάραγδος
10) надгробный камень Anth.11) pl. каменистая местность Xen.12) каменная скрижаль -
17 πυρα
III(ᾱ), эп.-ион. πῠρή ἥ1) костер Hom., Pind., Soph., Plat. etc.2) жертвенник Her., Eur.3) жертвенный огонь(πυρέν καίειν Her.)
4) могильный курган(Ἀχιλλέως Eur.)
5) огонь, огни, пламя(λαμπάδων Diod.)
-
18 πυροις
-
19 πυρος
-
20 πυρπνεων
См. также в других словарях:
πῦρ — fire neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πυρ — Bλ. λ. φωτιά. * * * το / πῡρ, πληθ. πυρά, ΝΜΑ, και πύυρ και ποιητ. τ. πύϊρ Α 1. ταυτόχρονη παραγωγή θερμότητας και φλόγας, η οποία προέρχεται από την καύση ορισμένων σωμάτων, φωτιά 2. φρ. «Πυρ άγιον» το άσβεστο πυρ στο θυσιαστήριο τών… … Dictionary of Greek
πυρ — το γεν. πυρός, πληθ. πυρά 1. φωτιά. 2. πυροβολισμός, θολή πυροβόλου όπλου. 3. Στρατιωτικό παράγγελμα: Πυρ! … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
πυρ' — πυρί , πῦρ fire neut dat sg πυρά , πυρά watch fires neut nom/voc/acc pl πυρά̱ , πυρή funeral pyre fem nom/voc/acc dual (ionic) πυρά̱ , πυρή funeral pyre fem nom/voc sg (attic doric ionic aeolic) πυραί , πυρή funeral pyre fem nom/voc pl (ionic)… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πῦρ' — πυρί , πῦρ fire neut dat sg πυρά , πυρά watch fires neut nom/voc/acc pl πυρά̱ , πυρή funeral pyre fem nom/voc/acc dual (ionic) πυρά̱ , πυρή funeral pyre fem nom/voc sg (attic doric ionic aeolic) πυραί , πυρή funeral pyre fem nom/voc pl (ionic)… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πύρ' — πυρί , πῦρ fire neut dat sg πυρά , πυρά watch fires neut nom/voc/acc pl πυρά̱ , πυρή funeral pyre fem nom/voc/acc dual (ionic) πυρά̱ , πυρή funeral pyre fem nom/voc sg (attic doric ionic aeolic) πυραί , πυρή funeral pyre fem nom/voc pl (ionic)… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Πῦρ καὶ θάλασσαν... περᾶν. — πῦρ καὶ θάλασσαν... περᾶν. См. Сквозь огонь и воду … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Πύρ τεχνικόν — (руr technikon) (греч.) творч. огонь. У стоиков творящая часть мировой субстанции, космич. бог. Философский энциклопедический словарь. М.: Советская энциклопедия. Гл. редакция: Л. Ф. Ильичёв, П. Н. Федосеев, С. М. Ковалёв, В. Г. Панов.… … Философская энциклопедия
Πύρ' — Πύρα , Πύρης masc voc sg Πύρα , Πύρης masc nom sg (epic) Πύραι , Πύρης masc nom/voc pl Πύρᾱͅ , Πύρης masc dat sg (attic doric aeolic) Πύρι , Πύρις masc voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Πῦρ ὑπο τῇ σποδιῇ. — См. Под пеплом искра … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
υγρόν πυρ — Εμπρηστικό μείγμα από διάφορες ουσίες, όπως πίσσα, θειάφι, ρετσίνι, νάφθα, νίτρο, που χρησιμοποιούσαν οι Βυζαντινοί εναντίον πλοίων, πολεμικών μηχανών και στρατιωτικών συγκεντρώσεων. Οι παλαιότερες πληροφορίες ιστορικών και χρονογράφων είναι… … Dictionary of Greek