-
1 πυκνότης
πυκνότης, ητος, ἡ, Dichte, Dichtigkeit; Ar. Nubb. 383; τῆς συγκλήσεως, Thuc. 5, 71; πυκνότητι χρυσοῠ πυκνότερον ὄν, Plat. Tim. 59 b; πλήϑει καὶ πυκνότησιν, Legg. V, 734 a; auch Häufigkeit, der μανότης entgeggstzt, VII, 812 d, wie Arist. eth. 5, 1, vom Fleische; τῶν μεταβολῶν, Häufigkeit, Isocr. 4, 116. – Uebertr., Bedachtsamkeit, Klugheit, εἴ σοι πυκνότης ἔνεστ' ἐν τῷ τρόπῳ, Ar. Equ. 1128.
-
2 πυκνότης
πυκνότης, ητος, ἡ, Dichte, Dichtigkeit; Häufigkeit, der μανότης entgeggstzt; vom Fleische; τῶν μεταβολῶν, Häufigkeit. Übertr., Bedachtsamkeit, Klugheit -
3 πύκνωσις
-
4 παχνόω
παχνόω, bereisen, mit Reif bedecken, überziehen, u. übh. gefrieren, verdichten lassen, u. übertr. vom Schreck od. von anhaltender Trauer, das Herz erstarren machen; Il. 17, 112 heißt es vom Löwen τοῦ δ' ἐν φρεσὶν ἄλκιμον ἦτορ παχνοῦται, das Herz in ber Brust erstarrt, schaudert, wie Hes. O. 358, ἐπάχνωσεν φίλον ἦτορ, er machte das Herz erstarren, λυπεῖν von den Alten erkl. So auch Tragg., κρυφαίοις πένϑεσι παχνουμένη Aesch. Ch. 81, λύπῃ παχνωϑεῖσα Eur. Hipp. 803, wie Ap. Rh. 4, 1297; Opp. Cyn. 4, 296 u. a. sp. D.; selten in späterer Prosa u. mehr im eigentlichen Sinne, ὁ χαλκὸς μεϑίησι τὸν ἰόν, ὃν ἡ πυκνότης συνέχουσα καὶ παχνοῦσα ποιεῖ ἐκφανῆ, Plut. de Pyth. orac. 4.
-
5 εὐ-εξία
εὐ-εξία, ἡ, gute Beschaffenheit, Wohlbefinden, σώματος Plat. Prot. 354 b, καὶ ὑγίεια Rep. VIII, 559 a, vgl. εὐεκτικός; Aesch. 1, 189 τοὺς γυμναζομένους γιγνώσκομεν εἰς τὰς εὐεξίας αὐτῶν ἀποβλέποντες; im plur. auch Isocr. 4, 1; Arist. Eth. 5, 1 sagt εὐεξία sei πυκνότης σαρκός, so daß man immer an den gekräftigten u. geübten Körper denken muß; Kraft u. Gewandtheit bedeutet es bei Pol. 1, 57, 1. 60, 10; bei Plut. Mar. 13 vom Maulesel; ψυχῆς Plat. Rep. IV, 444 d; von der Staatsverfassung Xen. Lac. 8, 1; vgl. Pol. 20, 4, 1; Ggstz καχεξία, Plat. Gorg. 450 a.
-
6 μάνωσις
-
7 μᾱνότης
-
8 ἀραιότης
-
9 εὐεξία
εὐ-εξία, ἡ, gute Beschaffenheit, Wohlbefinden; εὐεξία sei πυκνότης σαρκός, so daß man immer an den gekräftigten u. geübten Körper denken muß; Kraft u. Gewandtheit; vom Maulesel; von der Staatsverfassung -
10 μᾱνότης
-
11 παχνόω
παχνόω, bereisen, mit Reif bedecken, überziehen, u. übh. gefrieren, verdichten lassen, u. übertr. vom Schreck od. von anhaltender Trauer, das Herz erstarren machen; Il. 17, 112 heißt es vom Löwen τοῦ δ' ἐν φρεσὶν ἄλκιμον ἦτορ παχνοῦται, das Herz in ber Brust erstarrt, schaudert, wie Hes. O. 358, ἐπάχνωσεν φίλον ἦτορ, er machte das Herz erstarren, λυπεῖν von den Alten erkl. So auch Tragg., κρυφαίοις πένϑεσι παχνουμένη Aesch. Ch. 81, λύπῃ παχνωϑεῖσα Eur. Hipp. 803, wie Ap. Rh. 4, 1297; Opp. Cyn. 4, 296 u. a. sp. D.; selten in späterer Prosa u. mehr im eigentlichen Sinne, ὁ χαλκὸς μεϑίησι τὸν ἰόν, ὃν ἡ πυκνότης συνέχουσα καὶ παχνοῦσα ποιεῖ ἐκφανῆ, Plut. de Pyth. orac. 4.
См. также в других словарях:
πυκνότης — closeness fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πυκνότησι — πυκνότης closeness fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πυκνότησιν — πυκνότης closeness fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πυκνότητα — πυκνότης closeness fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πυκνότητας — πυκνότης closeness fem acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πυκνότητες — πυκνότης closeness fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πυκνότητι — πυκνότης closeness fem dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πυκνότητος — πυκνότης closeness fem gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πυκνότητα — Φυσικό μέγεθος, που μπορεί να οριστεί ως η ποσότητα της ύλης (μάζα) που περιέχεται στη μονάδα όγκου ενός σώματος. Πιο απλά, για ομοιογενή σώματα, η π. ορίζεται με το πηλίκο της μάζας διά του όγκου του θεωρούμενου σώματος, ενώ για τα μη ομοιογενή… … Dictionary of Greek
θάμυρις — Μυθολογικό πρόσωπο. Ήταν αοιδός και μουσικός από τη Θράκη, γιος του Φιλάμμωνα και της νύμφης Αργιόπης. Λέγεται ότι ήταν ο εφευρέτης του δωρικής μουσικής κλίμακας. Οι Μούσες, αφού νίκησαν τον Θ. σε έναν μουσικό αγώνα, τον τύφλωσαν και του στέρησαν … Dictionary of Greek
πυκνός — ή, ό / πυκνός, ή, όν, ΝΜΑ, ποιητ. τ. πυκινός, ή, όν, αιολ. τ. πύκνος, ον, Α 1. αυτός που περιέχει πολλή ύλη σε μικρό χώρο, δηλ. αυτός τού οποίου τα συστατικά βρίσκονται πολύ κοντά μεταξύ τους, συμπαγής, σφιχτός, κρουστός (α. «πυκνή ύφανση» β.… … Dictionary of Greek
