-
1 πταῖσμα
πταῖσμα, τό, Anstoß, Verstoß, Versehen, Theogn. 1226; Unfall, Niederlage, πρὸς τὸν Πέρσην, Her. 7, 149, μικρὸν πταῖσμα πάντα ἀνεχαίτισε, Dem. 2, 9, vgl. 11, 7, εἴ τι πταῖσμα συμβήσεται Ἀλεξάνδρῳ, Aesch. 3, 164; Folgde, wie Luc. pro laps. 1; τὰ πλουσίων πταίσματα, Hdn. 7, 3, 11.
-
2 πταῖσμα
πταῖσμα, τό, Anstoß, Verstoß, Versehen; Unfall, Niederlage -
3 πρό-πταισμα
πρό-πταισμα, τό, vorhergehender Anstoß, Clem. Al. v. l. für πρόςπτ.
-
4 πρός-πταισμα
πρός-πταισμα, τό, der Anstoß u. die durch Anstoßen hervorgebrachte Beschädigung, Arist. Eth. 5, 9 u. Sp., wie τὸ ἐν τῷ δακτύλῳ Luc. Peregr. 45; προςπταίσματος γενομένου περὶ τὸν δάκτυλον S. Emp. adv. math. 7, 232.
-
5 παρά-πταισμα
παρά-πταισμα, τό, Verstoß, Irrthum, Sp.
-
6 ἐπί-πταισμα
ἐπί-πταισμα, τό, = ἐπίπαισμα, Arist. bei Poll. 2, 199.
-
7 πταισμάτιον
πταισμάτιον, τό, dim. von πταῖσμα, kleiner Unfall (?).
-
8 παράπταισμα
παρά-πταισμα, τό, Verstoß, Irrtum -
9 πρόπταισμα
πρό-πταισμα, τό, vorhergehender Anstoß -
10 πρόςπταισμα
πρός-πταισμα, τό, der Anstoß u. die durch Anstoßen hervorgebrachte Beschädigung
См. также в других словарях:
πταῖσμα — stumble neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πταίσμα — Είναι όρος τόσο του αστικού όσο και του ποινικού δικαίου, ενώ γενικά εννοιολογικά αποτελεί στοιχείο κάθε παράβασης κανόνος ή όρου δικαιοπραξίας. Κατά το δίκαιο των ενοχών, κάθε αθέτηση νομίμων υποχρεώσεων, και ιδιαίτερα των υποχρεώσεων του… … Dictionary of Greek
πταίσμα — το, ατος 1. η ενέργεια και το αποτέλεσμα του φταίω (πταίω), παράπτωμα, σφάλμα, λάθος. 2. (νομ.), ελαφρό αδίκημα … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
πταίσματ' — πταί̱σματα , πταῖσμα stumble neut nom/voc/acc pl πταί̱σματι , πταῖσμα stumble neut dat sg πταί̱σματε , πταῖσμα stumble neut nom/voc/acc dual … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εντολή — Σύμβαση, που ρυθμίζει κυρίως ο Αστικός Κώδικας αλλά αναπτύσσεται ιδιότυπα στο εμπορικό δίκαιο (εμπορικός αντιπρόσωπος). Ο χαρακτήρας της είναι προσωπικός και εμπιστευτικός. Ο εντολοδόχος υποχρεώνεται να διεξάγει την υπόθεση που του αναθέτει ο… … Dictionary of Greek
πταισμάτιον — τὸ, Α [πταῑσμα, ατος] υποκορ. τού πταίσμα … Dictionary of Greek
Dimotiki — ( el. δημοτική [γλώσσα] IPA all|ðimo̞tiˈkʲi, [language] of the people ) or Demotic is the modern vernacular form of the Greek language. The term has been in use since 1818. [Babiniotis, Georgios: Dictionary of the new Greek language Lexiko tis… … Wikipedia
έγκλημα — Κάθε αδίκημα αντίθετο με τον νόμο, για το οποίο η πολιτεία προβλέπει την επιβολή ποινής. Η κοινή χρήση του όρου έ. είναι πολύ πιο περιορισμένη από τη νομική. Αναφέρεται, συνήθως, στις πολύ βαριές παραβάσεις των ηθικών αρχών ή των πολύ γνωστών… … Dictionary of Greek
αγωγιάτης — Αυτός που παρέχει το υποζύγιό του ή το τροχοφόρο του για τη μεταφορά ανθρώπων ή αντικειμένων και παίρνει χρήματα για αυτή τη δουλειά. Σήμερα ο όρος α. έχει αντικατασταθεί από τον όρο μεταφορέας, γιατί ανταποκρίνεται στα παλαιά μέσα μεταφοράς που… … Dictionary of Greek
απόσβεση — Όρος που χρησιμοποιείταιμε διάφορες σημασίες σε διάφορους κλάδους, όπως η λογιστική, η οικονομία, η δημοσιονομία και το εμπορικό δίκαιο. Α. ενός χρέους είναι τρόπος τμηματικής επιστροφής του οφειλόμενου ποσού, ο οποίος βασίζεται στην καταβολή… … Dictionary of Greek
γλυκολογώ — ( άω) (Μ γλυκολογῶ, έω) νεοελλ. λέω γλυκά λόγια μσν. καλύπτω κάτι με γλυκά λόγια («γλυκολογῶ τὸ πταῑσμα») … Dictionary of Greek
