-
1 πρόρριζος
πρό - ρριζος ( ῥίζα): with the roots, ‘root and branch,’ Il. 11.157 and Il. 14.415.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > πρόρριζος
-
2 -θελυμνος
- θελυμνοςGrammatical information: adj.Meaning: in προ-θέλυμνος, τετρα-θέλυμνος; προ-θέλυμνος adjunct of δένδρεα (Ι 541), of χαῖται (Κ 15), of σάκος (Ν 130); posthom. of diff. objects ( δρῦς, καρήατα); - τετρα-θέλυμνος adjunct of σάκος (Ο 479 = χ 122); cf. τριθέλυμνος = τρίπτυχος Eust. 849, 5.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: A the simplex is unknown, Sturz read it in Emp. 21,6 for tradit. θελημ(ν)ά (Diels a. o. θελεμνά). With προ-θέλυμνος cf. πρό-ρριζος `of which the root is gone, uprooted', Lat. prŏ-fundus `of which the bottom is gone (removed), deep', Skt. pra-parṇa- `whose leaves have fallen off, stripped of the leaves'. As the sec. member of προ-θέλυμνος, which can be reconstructed as well as *θέλυμα as as *θελυμνον (- ος), is interpreted as `basis', προ-θέλυμνος would mean `whose basis (bottom) is gone, removed (from its fundament)', what might fit for all occurrences except Ν 130 (after it Nonn. D. 22, 183; 2, 374). Improbable Wackernagel Unt.. 237ff. (criticism of older views) who wans to see in it a variant of τετρα-θέλυμνος `with four layers', with προ- as the Aeolic parallel of τρα- from *πτϜρα- (cf. τρά-πεζα) (impossible as the word is non-IE). - The glosses of H ἀθέλιμνοι κακοί; ἀθέλημον ἄκουσμα κακόν are unclear; id. for θέλεμνον ὅλον ἐκ ῥιζῶν (Latte in Mayrhofer KEWA. 2, 94A.). As the place in Empedokles is unclear, we can only use the compp. Connection with Sanskrit dharúṇam n. in Mayrhofer is also impossible (as the word is Pre-Greek). - Krahe Die Antike 15, 181 thinks the word is Pre-Greek, which is without a doubt correct (suff. (- υμνος).Page in Frisk: 1,659-660Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > -θελυμνος
-
3 προρριζος
См. также в других словарях:
προ- — α συνθετικό πολλών λ. όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, το οποίο ανάγεται στην πρόθεση πρό. Το προ συντίθεται με ονόματα, ρήματα και, σπανιότερα, με επιρρήματα και προσδίδει βασικά τη σημ. τής προτεραιότητας ως προς τον τόπο, τον χρόνο ή την τάξη … Dictionary of Greek
πρόρριζος — η, ο / πρόρριζος, ον, ΝΑ 1. (για φυτά) αυτός που αποσπάστηκε μαζί με τη ρίζα του, σύρριζος 2. μτφ. αυτός που εκδιώχθηκε ολοκληρωτικά από κάπου (α. «ο μικρασιατικός ελληνισμός πρόρριζος αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη γενέτειρά του» β. «Ζεύς σε...… … Dictionary of Greek
